Zo kreeg Midas ezelsoren is een bundeling van de metamorfosen van Ovidius. Maria van Donkelaar heeft ze in een eigentijds jasje gestoken, zodat ze ook de jeugd van nu aanspreken. Evy en Ilja hadden hier wel oren naar en vroegen elkaar het hemd van het lijf over dit boek. Nieuwsgierig geworden? Lees dan gauw verder.

Evy: Waarom denk jij dat de titel over het verhaal van Midas gaat? Voor mij had het eender welk verhaal kunnen zijn, dat invloed op de titel had. De titel klinkt wel heel goed, maar ik weet niet of ik zonder de beschrijving direct had geweten waar het boek over ging.

Ilja: Nee, ik ook niet. De titel was niet de reden waarom ik dit boek wilde lezen, dat was echt de beschrijving over het boek. Ook kende ik dit verhaal uit de Griekse mythologie helemaal niet. Na het lezen vond ik dit ook niet het meest pakkende verhaal uit het boek, maar de titel klinkt leuk en grappig. Het zal kinderen denk ik meer aanspreken dat dat het mij aansprak. Waarom wilde jij eigenlijk het boek lezen?

Evy: Ik heb Mythos van Stephen Fry gelezen en ik vond dat zo meesterlijk gedaan. De verhalen over de goden en aanverwanten hebben mij altijd al aangesproken sinds ik er op school kennis mee maakte. Ik was erg benieuwd hoe dat er dan in rijmvorm uit zou zien. Het resultaat van die rijmvorm is naar mijn mening wel geslaagd. Toch moest ik sommige zinnen wel twee keer lezen om goed te begrijpen wat er staat. Misschien las ik te snel, maar toch. Had jij dat ook?

Ilja: Dan las ik ook zeker te snel, want ik herken dat meteen. Vooral als het rijmwoord halverwege de zin kwam en niet eindigde met een komma, moest ik de zin overnieuw lezen. Ik vond de rijm wel echt passen bij de tijd van nu en moest daarbij ook heel erg denken aan het boek Dissus van Simon van der Geest. Ook dat boek verteld een verhaal uit de Griekse mythologie op eigentijdse wijze. Welk verhaal sprak jou eigenlijk het meeste aan?

Evy: Oh, ik vind het erg moeilijk kiezen! Het verhaal van Medusa vind ik in elke hervertelling wel heel pakkend en dat is hier eigenlijk niet anders. Herkende jij alle verhalen? Ik niet en ik was ook wel erg nieuwsgierig naar de verhalen die ik kon ontdekken. Toch leek het alsof ik de verhalen die ik wel kende, meer kon waarderen.

Ilja: Nee, ik kende zeker niet alle verhalen. Wel kwam ik verhalen tegen die ik ooit ergens had gehoord en dankzij dit boek nu eindelijk eens kon plaatsen, maar ik ben ook totaal nieuwe namen en verhalen tegengekomen. Juist die afwisseling van bekende en onbekende verhalen vond ik leuk en daarom interessant om in een bovenbouwklas in te zetten. Eens zien wat zij er van maken en of ze het met dit taalgebruik linken aan Griekse mythologie. De tekeningen maken voor mij wel het boek af, maar wat vind jij er van?

Evy: De tekeningen hebben een humoristische ondertoon en dat vind ik in combinatie met de tekst wel erg boeiend. De tekeningen zijn qua stijl niet direct iets wat ik 'mooi' vind, maar ik kan ze erg waarderen door wat ze uitdrukken en de accenten die Silvia Weve legt. Er zit eigenlijk heel veel detail in verstopt en dat houdt het boek ook uitdagend voor volwassenen.

Eindconclusie

Evy en Ilja vonden het beiden een heerlijk boek om te lezen. De tekeningen en de tekst bevatten humor. Dankzij de eigentijdse benadering zullen veel kinderen en volwassenen gaan genieten van de eeuwenoude verhalen. Een ideel boek om kennis te maken met enkele beroemde verhalen of eindelijk eens opheldering te krijgen over vage namen.

Zijn jullie bekend met de Griekse mythologie? Welk boek of welk verhaal vinden jullie perfect om met kinderen te lezen? Wij zijn ontzettend benieuwd naar jullier ervaringen.