Vandaag is het tijd voor een nieuwe rubriek, een buddy read maar dan anders. In 'Mama's vs. zonen' lezen we met ons kroost een boek om het vervolgens samen te bespreken. Mama's Katy en Sanne trappen af. Samen met hun zoons lazen ze twee boeken over Minecraft. Zouden de mama's dit net zo leuk vinden als de jongens?

Wat lezen we?

Ook de monsters uit Minecraft hebben elk een eigen verhaal. Katy en haar zoon lazen Dagboek van een Slime en Sanne en haar zoon lazen Dagboek van een Creeper. De slechteriken uit Minecraft zijn super vervelend als je druk aan het bouwen bent in je Minecraftwereld. Maar heb je je gerealiseerd hoe verschrikkelijk het is om altijd maar de "bad guy" uit te hangen? 

Het valt niet mee om je weg te vinden wanneer je een klein, groen kubusje bent. Dat zul je lezen in Dagboek van een Slime. Maar Slibertius, alias Bert, weet al wat hij wil worden: modeontwerper, en niet zomaar eentje: de beste van heel Overworld! Al is kubussen zonder armen of benen in een blits pakje steken niet zo eenvoudig...

Ook Mervyn heeft het lastig, zoals je kunt lezen in Dagboek van een Creeper. Iedereen weet het: Creepers ontploffen in de wereld van Mine­craft. Voor Mervyn gaat dat echter veel verder. Zijn enige doel is zijn vader trots maken door de jaarlijkse wedstrijd ontploffen te winnen. Heen en weer geslingerd tussen de druk van de familie en het gespot van zijn concurrent, beleeft het groene monstertje een hilarisch avontuur.

Katy vs. zoon

• Omschrijf het boek in vier woorden:

M: Humoristisch, avontuurlijk, onverwacht, geniepig
Z: Slime, grappig, spannend, verrassend

• Wat vond je van het boek?

M: Ik weet heel erg weinig van Minecraft. Ooit heb ik wel eens fanfiction gelezen die zich afspeelt in de wereld en doordat het een erg toegankelijk verhaal was heb ik zo de belangrijkste elementen uit het spel leren kennen. Ik heb het echter nog nooit gespeeld. Ik ben in dit avontuur meegesleurd door het enthousiasme van mijn zoon en ben redelijk aangenaam verrast. Het was prima te volgen zonder een fervent gamer te zijn. Ook de grappen waren soms donkerder dan ik in eerste instantie ingeschat had. De opmaak en het gebruik van illustratie hielden het luchtig en de insteek maakte het leuk. Het gegeven van een modeontwerper geeft even de indruk dat het boek zich eerder op meisjes richt, maar Slibertius is een Slime die het graag over een onverwachte boeg gooit en zijn beroepskeuze is niet gericht op het veroveren van de catwalk, wel op het maken van zoveel mogelijk slachtoffers.
Z: Ik heb heel hard moeten lachen met Bert. Hoewel ik niet helemaal weet hoe een Slime erin slaagt om zich te vermommen zonder handen, vond ik het verhaal wel heel leuk om te lezen. De aanvallen die Bert uitvoert zijn eigenlijk best gruwelijk, maar het wordt verteld zoals het in het spel gebeurt en dus supporter je toch een beetje voor de Slime. Dat kan je niet helpen.

• Heeft dit dagboek je nog iets geleerd over Minecraft dat je nog niet wist?

M: Slimes zijn niet alleen gevaarlijke, maar ook geniepige wezens. Het blokje zag er schattig uit en is dat vooral niet. Slibertius is zo slijmerig als hij eruit ziet, gelukkig niet altijd even snugger. Verder ben ik een aantal elementen tegengekomen die ik herkende uit Elementia en de spelomgeving werd helder beschreven. Echt nieuwe dingen heb ik niet ontdekt.
Z: Ik heb geen nieuwe dingen geleerd. Ik kende de andere wezens uit het boek al, omdat ik weleens Minecraft speel. De slimes in het boek zien er wel leuker uit dan die in het spel, daar zijn het rechte blokken, terwijl Bert er best aardig uitzag.

• Zou je dit boek Minecraftfans aanraden? Waarom wel/niet?

M: Volgens mij is het een vermakelijk boek dat zowel spelers als niet-spelers kunnen lezen. Slibertius weet het goed uit te leggen, dus ben je zo mee in zijn leefwereld. Echte fans kunnen zich misschien even wegrukken van hun beeldscherm om zich te laten entertainen door deze vastberaden groene kubus. Het is in ieder geval best onderhoudend.
Z: Ja, ik zou het aanraden, maar ik zou er wel meteen bij vertellen dat het geen serieus verhaal is en dat je er geen geheimen uit het spel mee zult leren. Het is gewoon leuk om een slime eens op een andere manier te leren kennen.

• Eindoordeel:

M: Slibertius was een tof figuurtje om te volgen. Het was niet altijd duidelijk wat precies zijn plan was en zijn ideeën kwamen soms uit onverwachte hoek. De humor is helemaal op maat van het doelpubliek (7+) en het was best vlot geschreven. Het boek krijgt 3 sterren van mij, omdat het tempo hier en daar wat hoger had mogen liggen en de trucjes van Slibertius zichzelf herhaalden.
Z: Ik vind het fijn gedaan en geef het boek 4 sterren. Bert werkt zichzelf steeds in nesten en het lukt hem niet om zijn doel te bereiken. Het is leuk dat hij niet opgeeft en zijn verhaal op een grappige manier vertelt.

Sanne vs. zoon

• Omschrijf het boek in vier woorden:

M: Grappig, gek, doorzetter, bende
Z: leven, winnaar, avontuur, Creeper.

• Wat vond je van het boek?

M: Minecraft. zelf speel ik het niet, maar ons huis heeft een aantal fanatieke spelers. Als ik het goed heb begrepen heb je verschillende spelopties: je kunt of alleen bouwen of je kunt bouwen waarbij je wordt aangevallen. Die van mij houden vooral van bouwen, maar de slechteriken kennen ze natuurlijk wel. De woordkeuze vond ik soms wat ingewikkeld, er zaten een aantal moeilijke woorden in, maar over het algemeen was het boek goed te volgen. De plaatjes en het gebruik van verschillende lettertypes maakte het afwisselend en leuk om te lezen. Het was mooi om te zien dat ook een Creeper moet werken aan zijn doorzettingsvermogen, maar een beetje voorspelbaar was het wel.
Z: Ik vond het een grappig boek. Het was leuk om te lezen dat Marvyn hard zijn best moest doen om zijn tijd op het parcours te verbeteren. Hij moest er hard over nadenken hoe en wanneer hij zou ontploffen. De ene keer bracht het hem terug op het parcours en het andere moment werd hij vooruit geschoten. Ik moest ook erg lachen om zijn vriend.

• Heeft dit dagboek je nog iets geleerd over Minecraft dat je nog niet wist?

M: Ik dacht misschien wat meer te weten te komen over Minecraft, want het fijne weet ik er nog niet van. Die verwachting is niet helemaal uitgekomen. Ik weet nu wel iets meer over wat een Creeper is en mijn zoon heeft me nog meer verteld over het spel Minecraft, want dit boek ging vooral over het avontuur van deze ene Creeper. Ik weet nu wel wat zijn specialiteit is: ontploffen!
Z: Nee niet echt. Ik wist al heel veel. Wat ik wel bijzonder vond was dat Creepers in het boek zichzelf opnieuw kunnen samenstellen nadat ze zijn ontploft, maar in het spel is dat niet zo.

• Zou je dit boek Minecraftfans aanraden? Waarom wel/niet?

M: Ik denk dat grote fans dit boek wel kunnen waarderen. Die willen vast alles van Minecraft hebben en weten. Heel spannend is het verhaal niet, maar wel vermakelijk wanneer je even iets anders wilt dan een beeldscherm ;-)
Z: Ja, maar je moet er wel een beetje doorheen prikken dat bepaalde dingen in het boek gebeuren die in het Minecraftspel niet kunnen.

• Eindoordeel:

M: Het was een leuk boek om te lezen. Ik was benieuwd of Marvyn zijn doel wist te behalen of hoe hij zou veranderen van een onhandige Creeper in een winner. Omdat het boek wat voorspelbaar was en de zinnen niet altijd goed liepen, geef ik het boek 3 sterren.
Z: Het boek is grappig en ik vond het leuk om in dagboekvorm te lezen over het leven van een Creeper. Ik geef het boek 3,8 sterren.

Je wist het vast al, mama's en zonen zijn het niet altijd met elkaar eens. Toch komen ze uiteindelijk wel op ongeveer het zelfde oordeel uit. De zonen zijn iets enthousiaster dan de mama's: 3 sterren van de mama's vs. 4 sterren van de zoons.