Opa wil een eindje gaan roeien en kijken naar de eindeloze oceaan, maar de kleindochter denkt dat hij vooral wil weten wat er eigenlijk in haar omgaat. Ze wil er liever niet over praten. Als ze een poosje onderweg zijn, mindert opa vaart. Hij zegt dat ze zijn zuidwester en zeelaarzen krijgt en dat de zeekaart voor haar en haar broertje samen is, maar dat wil ze niet, ze wil alleen bij hem zijn. 

Door Katy

Jij en ik, zegt opa. Zijn hand is droog en ruw en ruikt naar wier en touw en thuis.

In Op zee met opa vertelt Synne Lea in prachtige bewoordingen het verhaal van een meisje dat ongelooflijk bang is om haar opa te verliezen. Het verhaal zit vol vergelijkingen die afscheid nemen bevattelijk maken zonder het gegeven expliciet te benoemen. Voor het meisje is het moeilijk om te benoemen wat ze voelt, al probeert ze het te vertalen. Haar broertje brengt gemakkelijker onder woorden wat hij voelt en probeert zijn zus troost te bieden. Opa gebruikt minder woorden en laat haar ervaren dat ze de moed heeft om door een moeilijke situatie te komen. De tekst is mooi vertaald door Sofie Maertens en Michiel Vanhee.

De illustraties van Stian Hole verbeelden de angst van het meisje en de herinneringen van opa. Ze voelen warm en triest tegelijk. Er is onder het wateroppervlak te zien hoe opa danst met oma, hoe de kinderen kaarten aan tafel, … De weidse zee vertolkt de eenzaamheid in het meisje en de duisternis de angst. De illustraties zijn een mengeling van erg realistische prenten die het verdriet goed weergeven tot sfeervolle tekeningen vol fantasie die verwondering oproepen, verwarring en troost.

Ik weet best hoe ik alleen moet zijn, ik vraag me gewoon af wie er samen met mij alleen zal zijn.

Hoewel Op zee met opa over de angst gaat om iemand te verliezen en de wetenschap dat het afscheid onvermijdelijk is, is het een hoopvol boek. Op het einde is het niet helemaal voorbij en broer en zus vinden elkaar in een bijzonder mooie gedachte. Er spreekt poëzie uit het verhaal en de pijn van het meisje wordt beeldend verwoord. Het is prachtig om te lezen, te koesteren en troost uit te putten wanneer iemand waar je heel veel van houdt van je weg dreigt te varen. Synne Lea en Stian Hole maken afscheid wat meer bevattelijk voor iedereen (4+) en ze doen dat met een samenspel van tekst en woord dat recht naar het hart grijpt.

Eindoordeel: 5 sterren