Recensie - De wolf, de eend & de muis
- door Katy
De muis heeft een onfortuinlijke ontmoeting met een wolf en wordt vrolijk opgevreten. Waar dit logischerwijs het einde van het verhaal zou moeten betekenen, begint het hier echter pas. In de buik van de wolf maakt de muis kennis met een eend. Die leeft daar een liederlijk leventje en hoeft zich geen zorgen meer te maken ooit nog te worden opgegeten door iets, dat heeft hij immers achter de rug. Wanneer de wolf door een jager wordt belaagd, zetten de muis en de eend de aanval in om hem te redden.
Wie zich ooit heeft afgevraagd waarom wolven huilen, krijgt daar in De wolf, de eend & de muis een uiterst origineel antwoord op. Auteur Mac Barnett en illustrator Jon Klassen leverden een bijzonder leuk boek af waarin de wolf onverwacht de gevolgen van zijn daden onder ogen moet zien.
De tekeningen zijn paginagroot en expressief. Klassen gebruikte vooral donkere tinten, in de maag van een wolf is er natuurlijk weinig licht. Toch voelt het geheel niet zwaar aan door de levendige manier waarop vooral muis en eend neergezet worden. De dieren komen goed tot hun recht en de omgeving biedt voldoende variatie om de aandacht vast te houden. De prenten voelen door de stijl waarin ze geschilderd zijn collageachtig, maar zijn dat niet. Klassen gebruikt een dikke, witte rand rond de dieren en sommige voorwerpen om ze te accentueren. Het geheel is robuust, maar toch geraffineerd door de nuances in de gebruikte kleuren.
De tekst van Barnett is volledig ondergeschikt aan de prenten, maar ondersteunt perfect waar dat moet. Edward van de Vendel deed de vertaling. Het leest gemakkelijk en het gebruik van witte vlakken brengt rust en zorgt ervoor dat er niet gezocht moet worden naar de tekst.
Barnett en Klassen zijn geen onbekend duo in de kinderboekenwereld, eerder maakten ze samen het grappige prentenboek Driehoek waarin een stel vormen de hoofdrol spelen. Recent verscheen eveneens Vierkant, het tweede deel uit die reeks. Ook wonnen ze al twee keer de Amerikaanse Calcedott Medal voor het mooiste prentenboek van het jaar.
De wolf, de eend en de muis (3+) is een eigenwijs prentenboek dat speelt met humoristische elementen, zonder te hard te proberen om grappig te zijn. Eend en muis zijn inventief en gemakkelijk om aardig te vinden en de wolf die is gewoon wie hij is zonder daar bij na te denken, al heeft dat uiteindelijk gevolgen. Het leest heerlijk en is vooral prettig om naar te kijken. De twist op het einde voegt bovendien een tof element aan het verhaal toe. Het is een boek dat vraagt om te herlezen.
Beoordeling: 4,5 sterren