Ilse Slak groeit veel groter dan de andere kinderen van het gezin, waardoor ze steeds per ongeluk de bladeren opeet waar het gezin op wil slapen. Zo kan het niet langer en Ilse besluit er zelf vandoor te gaan. Dan komt ze echter allemaal dieren tegen die het vervelend vinden dat ze zo groot is. Ilse hoort dat er in het Wilde Bos grotere bladeren zijn, dus daar past ze misschien beter. Als ze daar aankomt, blijkt echter dat de dieren in het Wilde Bos haar daar ook niet willen... Op een ochtend wordt ze dan ook wakker zonder slakkenhuis op haar rug.

De titel Kabouter Speurneus - De zaak van het verdwenen huisje doet het wel lijken alsof Kabouter Speurneus de hoofdpersoon is, maar hij komt pas halverwege dit boek van Fiona Hack in beeld. De echte hoofdpersoon is Ilse Slak. Ilse wordt haar eigen bos uitgejaagd omdat de dieren zo vervelend doen over haar formaat (ze is veel groter dan een normale slak), waardoor ze zelf ook onaardig gaat doen. Als lezer weet je echter dat Ilse eigenlijk wel aardig is, maar dat ze vervelend is gaan doen omdat alle andere dieren ook vervelend tegen haar doen. Zodra kabouter Speurneus halverwege het boek verschijnt, wil je als lezer dan ook heel graag dat het huisje van Ilse snel weer gevonden wordt.
De speurtocht gaat snel, want kabouter Speurneus weet wel hoe hij zoiets aan moet pakken. Het is voor de lezer ook niet meteen duidelijk wie het slakkenhuis heeft gestolen, dus samen met kabouter Speurneus kom je stapje voor stapje steeds dichter bij de oplossing.

De zwartwit-tekeningen van Lydia Klop-Steendijk staan in rechthoekige kaders verspreid door het boek. De tekenstijl is realistisch en vooral de belangrijkste dieren en planten op de tekeningen zijn gedetailleerd. Elke tekening is in rustige grijstinten ingekleurd: met arceringen en markers, wat je ook op de voorkant van het boek duidelijk kan zien. Er staan niet heel veel tekeningen in het boek, maar de tekeningen die er zijn, passen goed bij de sfeer van het verhaal. Elk hoofdstuk wordt ook afgesloten met een klein kaboutertje dat naar het volgende hoofdstuk rent!

Het aantal pagina's (182) lijkt heel veel, maar het lettertype is erg groot en er zit ook veel witruimte tussen de regels, dus je leest alsnog sneller door de pagina's heen. Omdat het zo gedrukt is, is het voor jonge lezers wel een stuk makkelijker om overzicht te houden van waar ze zijn met lezen.
De zinnen zijn kort, maar niet te kort. Daardoor zijn het prettige zinnen om zelf te lezen voor de jongere lezer, maar voorlezen kan natuurlijk ook.

De boodschap ligt er wel dik bovenop. Het boek begint zelfs met een gedicht van de auteur over dit onderwerp, dat je met iemand moet praten om hem of haar te leren kennen en te weten te komen waarom hij of zij zich op een bepaalde manier gedraagt. Het is bijna een soort pleidooi om te begrijpen waarom iemand pest, geschreven vanuit het oogpunt van de pester die aan de andere kant ook zelf gepest wordt. Ilse is eigenlijk degene die wordt gepest, omdat ze zo groot is, waardoor ze weer onaardig gaat doen tegen de andere dieren, die op hun beurt weer onaardig doen tegen Ilse en zelfs haar huisje van haar stelen.

Toch zijn de personages wel leuk om over te lezen. Je weet bijvoorbeeld dat Ilse eigenlijk wel aardig is, maar ze gedraagt zich niet zo. Zou het bij de andere dieren dan ook zo zijn?

Kabouter Speurneus wordt op zo'n manier wordt geïntroduceerd in dit boek, dat het lijkt alsof dit een tweede of derde deel in de "Kabouter Speurneus"-serie zou moeten zijn. Dit is echter het eerste boek over deze kabouter. Dat de kabouter pas zo laat in het verhaal verschijnt, komt misschien omdat dit verhaal eerder (in 2012) is uitgegeven als Onrust in het bos en met die titel verwacht je niet dat Kabouter Speurneus de hoofdpersoon is.
Dus ook al heeft het boek als titel "Kabouter Speurneus", verwacht niet dat het echt over kabouters gaat. De kabouters wonen toevallig ook in het bos waar Ilse terechtkomt. Eigenlijk gaat het over vooroordelen en hoe de dieren met elkaar omgaan.
Het is echt een boek gericht op de jongere lezer, met een goede hoeveelheid spanning (maar niet te spannend).