Sebs ouders zijn gescheiden en hij woont bij zijn moeder, maar ze kunnen het huis niet meer betalen. Sebs moeder werkt zoveel mogelijk om genoeg geld bij elkaar te krijgen, maar ondertussen staat hun huis wel te koop en is Sebs moeder op zoek naar een andere woning.
Als Seb op straat de kat Mollie tegenkomt en erachter komt dat ze met elkaar kunnen praten, hoort hij ook waar Mollie vandaan komt. Haar oude baasje heeft haar iets laten zien en ze wil graag dat Seb haar helpt om het onder de vloer vandaan te halen. Maar het is de vloer van de zolder van Mollies oude huis en daar woont ondertussen een hele gemene vrouw...

Het eerste deel van de "Mollie en Seb"-serie, Het geld onder de vloer, van Cat Calcoen wordt aangeprezen voor kattenliefhebbers, maar eigenlijk is het voor iedereen die wel van een spannend avontuur houdt (waar toevallig een kat een grote rol in speelt).

Er is best veel gaande in het leven van Seb: ouders die recentelijk zijn gescheiden omdat zijn vader ervandoor is gegaan met een andere vrouw, het huis dat verkocht moet worden, hun kat die ook pas overleden is, gepest op school, en dan ook nog een pratende kat! Zijdelings komt ook nog langs dat Seb niet weet of hij op jongens of op meisjes valt, maar hij zit pas in de brugklas... dan hoef je dat ook nog niet te weten!
Ook al lijkt het veel, de auteur laat alle verhaallijnen goed op elkaar aansluiten, waardoor je makkelijk mee kan leven met Seb. Op de momenten dat het voor hem heel spannend is, leef je als lezer zo mee dat je gewoon móet weten wat er verder gaat gebeuren.

Alle personages hebben duidelijk een eigen karakter. Sommigen zijn echt gemeen, maar anderen gedragen zich op een bepaalde manier omdat ze gezien de omstandigheden gewoon niet anders kunnen.
Seb, Mollie en Bindu (een meisje uit Sebs klas waar hij goed mee op kan schieten) zijn de personages waarover we het meest te weten komen, want zij zijn de hoofdpersonen. Het is ontzettend leuk om te lezen hoe zij met elkaar omgaan. Mollie is ook echt een kat!
Er is goed nagedacht over de manier waarop Mollie praat, zodat alleen Seb haar kan horen. De reden dat hij de enige is die met Mollie kan praten, wordt niet echt uitgelegd, maar dat is niet zo erg voor het verhaal (er worden wel wat hints gegeven, maar niks definitiefs).

Wel is het jammer dat de auteur "Instagram" noemde aan het einde. Zonder dat zinnetje zou het boek iets tijdlozer zijn geweest, want verder worden er niet echt namen van populaire apps/sites genoemd (behalve Google Maps, maar dat gaat al wat langer mee dan Instagram en dat zal ook wel wat langer populair blijven). Als de auteur heel vaak namen van apps en dergelijke had gebruikt, had het beter gepast en dan was het ook echt een boek van "nu" geworden. Bij dit verhaal was het echter niet persé nodig om specifiek "Instagram" te gebruiken.

Het verhaal wordt door Seb verteld, dus je krijgt ook te horen wat hij allemaal denkt. Het hele verhaal is in de tegenwoordige tijd geschreven, waardoor het extra spannend is: je maakt als lezer alles tegelijkertijd met Seb mee!
Het boek is geschreven door een Vlaamse auteur, maar eigenlijk valt dat alleen echt op bij het bekende Vlaamse woord voor magnetron: "microgolfoven".

Ik ken Uitgeverij Clavis voornamelijk van de mooie prentenboeken en de uitvoering van dit boek is ook erg mooi! De tekeningen van Michael Vincent zijn getekend in een beetje cartoon-achtige stijl, met stevige lijnen en schaduwen. De tekeningen zijn heel beweeglijk en ze zouden zo uit een stripboek of tekenfilm kunnen komen (wat ook best logisch is, aangezien hij ook meerdere stripboeken heeft getekend). De emoties van de personages zijn heel duidelijk getekend en de achtergronden bevatten ook altijd wel een leuk detail.
De tekeningen binnenin zijn zwartwit, maar wel zo afgedrukt alsof het lijkt dat de kleurentekening is omgezet naar grijstinten. Eigenlijk had ik de afbeeldingen binnenin ook wel in kleur willen zien!

"Mollie en Seb - Het geld onder de vloer" is het eerste deel van een serie, maar het verhaal heeft een mooi afgerond einde, waardoor je het makkelijk als losstaand verhaal kan lezen. Sommige dingen worden aan het eind wat snel afgerond (zoals het gebeuren met Sebs vader), maar aangezien dat niet echt iets met de belangrijkste gebeurtenis van het verhaal te maken heeft, is dat niet zo erg.

Nog een paar vragen aan Cat Calcoen:

- Wat vond je het leukste aan het schrijven van ‘Mollie en Seb’?

Ik vond het leuk om over mijn kat Wacko te schrijven. Zij staat model voor het personage Mollie. Het was een uitdaging haar op papier tot leven te brengen. Uiteraard heb ik hier en daar ook wat gefantaseerd, want in werkelijkheid is Wacko toch iets minder stoer dan Mollie. Maar wel even slim. ;-)

- Hoe ziet een gemiddelde (schrijf)dag er voor je uit?

Er bestaat geen gemiddelde schrijfdag. Ik schrijf wanneer ik tijd heb. Meestal hier en daar enkele uurtjes, ‘s avonds of in het weekend. Wat bijna wél altijd voorviel toen ik aan dit boek bezig was: Wacko kwam telkens lekker bij me op schoot liggen. Alsof ze me wilde aanmoedigen. Hoewel, zodra ik om het even waar ga zitten, al is het maar een minuut, springt ze op mijn schoot. Het is een echte schootkat.

- Wat voegt dit boek toe aan het leven van de lezer, volgens jou?

Er zitten herkenbare zaken in voor veel kinderen. Seb is een tengere jongen met lang haar. Zijn beste vriendin Bindu is een mollig, superslim meisje van Indische origine. Die twee behoren niet tot de populaire kinderen van de school. Ze vormen een gemakkelijk doelwit voor pesters. Daarnaast heeft Seb het moeilijk met de scheiding van zijn ouders en twijfelt hij over zijn geaardheid, vooral omdat enkele pestkoppen hem altijd ‘mietje’ noemen. Zowel de mama van Seb als de papa van Bindu kampen met geldgebrek, ook dat speelt een rol.

Het was mijn bedoeling om bepaalde thema’s op een toegankelijke en subtiele manier te brengen, zodat die het verhaal niet zouden overheersen.

Weet je, eigenlijk is Seb zo homo als maar kan zijn, maar dat beseft hij zelf nog niet goed. Ik wilde niet dat dat thema zou overheersen, zeker niet in het eerste boek. De spanning in het verhaal is voor mij het belangrijkst, om het aantrekkelijk te maken voor zoveel mogelijk kinderen, zodat ze op een rustige manier kennis kunnen maken met een homoseksueel hoofdpersonage. Ook voor jonge holebi’s wilde ik het zo brengen dat homoseksualiteit eigenlijk geen issue hoeft te zijn. Seb is immers een cool kereltje, en aan het eind van het boek is hij zelfs een held, omdat hij zoveel durft, en tegelijk zo lief en eerlijk is. Een tof personage voor jonge holebi’s (die het zelf misschien ook nog niet zo goed weten) om naar op te kijken.

In het tweede boek zal Seb smoorverliefd worden op een jongen. Die liefde zal onbereikbaar blijken, iets wat ook heel herkenbaar is op die leeftijd. Maar net als in het eerste boek zal ook in het tweede de spanning centraal staan.

- Hoe kwam je bij Michael Vincent als illustrator?

Twee jaar geleden won ik de jaarlijkse schrijfwedstrijd van de Belgische uitgeverij Averbode. Mijn verhaal werd uitgegeven in de reeks ‘Vlaamse Filmpjes’, een populaire serie korte jeugdverhalen, met als doelpubliek leerlingen van het vijfde en zesde leerjaar. Uitgeverij Averbode koos toen Michael als illustrator.

Michael en ik houden allebei enorm van dieren, en dan vooral katten. Dat zorgde meteen voor een klik. Ik vind dat zijn stijl van illustreren perfect past bij mijn manier van schrijven: to the point, met veel vaart erin, en ook veel gevoel.

Toen ik het manuscript van ‘Mollie en Seb’ naar uitgevers wilde sturen, vroeg ik Michael of hij een snelle schets van Seb en Mollie wilde maken, om toe te voegen aan het manuscript. Ik wist dat hij hen zou aanvoelen. Hij stuurde me echter een volledig afgewerkte illustratie door! Dezelfde die nu op de cover van het boek staat. Die illustratie klopte gewoonweg helemaal, ik kreeg er tranen in de ogen van. Toen bleek dat Clavis Uitgeverij het boek wilde uitgeven, heb ik gezegd dat ik enkel met Michael wilde samenwerken.

- Heb je al plannen voor de volgende avonturen van Mollie en Seb?

Het tweede boek zit al volledig in mijn hoofd, maar jammer genoeg heb ik nog geen tijd gehad om het neer te schrijven. Ik ben volop bezig een eigen zaak uit te bouwen die zich toespitst op copywriting en digitale marketing, en daarom moet ik betaalde opdrachten op dit moment voorrang geven.

Schrijven aan ‘Mollie en Seb’ is wat ik het liefste doe, maar het vergt wel veel tijd, ook omdat ik wil dat het echt goed is. En jammer genoeg betaal je met boeken schrijven de rekeningen niet. Ik wacht nu even de verkoopcijfers van het boek af. Als die meevallen, komt het tweede boek er zeker!

- Wat zijn je eigen favoriete jeugdboeken?

Ik vind alles van Roald Dahl fantastisch. Sommige boeken van David Walliams vind ik ook heel goed, en als Anna Woltz een nieuw boek publiceert, lees ik dat meteen! Als kind was ik een enorme fan van ‘De Vijf’ van Enid Blyton. Eigenlijk wilde ik de spanning die ik als kind altijd bij ‘De Vijf’ voelde ook in Mollie en Seb stoppen. Het gevoel dat je na elk hoofdstuk wilt blijven verder lezen, ook al moet je eigenlijk dringend slapen omdat je de volgende ochtend vroeg op moet. Blijkbaar is dat ook gelukt, want ik heb al gehoord dat kinderen die zelfs niet zo graag lezen dit boek hebben uitgelezen! En nog redelijk snel ook, omdat ze het spannend vonden. Dat vind ik fantastisch.

Ook sommige volwassenen reageren razend enthousiast op het boek. Dat zijn meestal kattenmensen, die kattengedrag goed snappen omdat ze zelf een kat hebben, en daarom Mollie uiterst innemend en grappig vinden.

- Wat is de grappigste situatie die je ooit hebt meegemaakt met een kat?

Wacko slaagt er altijd in een lach op mijn gezicht te toveren. Of ik me nu goed of slecht voel, ze brengt me altijd aan het lachen. Als ze in een speelse bui is, doet ze vaak gekke dingen. Zoals in dit filmpje.

De foto bij dit artikel komt trouwens ook van de Facebook-pagina van Mollie en Seb!