Vorig jaar verscheen Tori (wat verhaal betekent in het Nederlands). Het kreeg extra aandacht in de media, omdat het een van de weinige Nederlandstalige kinderboeken is met zwarte kinderen in de hoofdrol. Bovendien werd het voor de knappe illustraties prompt bekroond met een Zilveren Penseel. Nu is er het vervolg: Trobi.

Trobi van Brian Elstak gaat verder waar Tori eindigde. Eerst krijgt de lezer een verhaal voorgeschoteld over een jonge, maar corrupte tijgerkoning. Daarna schakelt het verhaal over naar Cel, Bones en Croc die komaf maken met een stelletje aanvallers, maar in het heetst van de strijd gaat er toch eentje met het voorwerp vandoor dat Cel ten alle koste wou beschermen. 

Om helemaal te begrijpen waar het allemaal precies om draait, is het een absolute aanrader om met het eerste deel te beginnen. Evy waagde zich daarom aan Tori en gaf het 4 sterren:
“Jean-Michel Tortoise is een echte verhalenverteller. Zijn drie kinderen, Cel, Bones en Zi, willen graag dat hij zijn verhalen uitgeeft in een boek. Vos is erg geïnteresseerd om het boek uit te geven omdat hij denkt dat er veel geld mee te verdienen is. Als Jean-Michel hem vertelt dat hij het boek door Lennox wil laten uitgeven, probeert Vos daar een stokje voor te steken.
Als je naar het boek kijkt, dan heeft het wel veel uitstraling! De kleuren en de kinderen tegenover het monster maken de cover heel interessant. Ik weet niet of ik het heel 'mooi' vind in de klassieke zin van het woord, maar veel elementen uit het verhaal zijn al zichtbaar hier.
Door iets over de auteur vooraan in het boek te plaatsen, krijg je tijdens het lezer steeds vaker het gevoel dat het verhaal ook erg persoonlijk is voor Brian Elstak. Het eerste verhaal “Familie Tortoise” is een zeer bijzondere kennismaking met de personages in dit boek. Het 'pakte' me niet direct, moet ik eerlijk bekennen. Pas bij het tweede verhaal “Schatten” was ik verkocht en moest en zou ik doorlezen! De vlotte schrijfstijl en het verweven van magie met fantasie zijn twee elementen die ervoor zorgen dat je je als lezer even in een totaal andere wereld waant. Een absolute aanrader en ik ben ook erg benieuwd naar deel 2!”

Katy schreef eerder al een recensie over Tori en stortte zich meteen op het nieuwe boek:
“Cel, Bones en Zhi moeten voor hun leven vrezen, wanneer iemand de opdracht heeft gegeven om niet alleen de tijgerklauw die in hun bezit is te stelen, maar ook definitief met hen af te rekenen. Ze krijgen onverwachte hulp van Croc en zijn vastbesloten de situatie recht te zetten.
Opnieuw weet Brian Elstak een verrassend verhaal te brengen, waarin een kleurrijke verzameling personages echt tot leven lijkt te komen. Deze keer doet hij dat in samenwerking met Esther Duysker. De mengeling van dieren en mensen komt erg natuurlijk over en stimuleert tegelijkertijd de fantasie van de lezer. De auteur verweeft elementen uit de Surinaamse volksverhalen in zijn eigen vertelling, zo komt bijvoorbeeld de spin Anansi voorbij met zijn vrouw Akuba en hun elf kinderen. De plot is onderhoudend, spannend en tamelijk onvoorspelbaar. Hier en daar had er wat meer gespeeld mogen worden met de samenstelling van de zinnen om herhaling te voorkomen, maar het spettert van de creativiteit.
Net zoals in Tori, zitten er in Trobi enkele lessen verborgen. Zo pleiten de kinderen in het boek voor vergeving in plaats van wraak en kijken ze dwars door het gedrag van de aanstoker van al het onheil heen. Er is niet alleen confrontatie, er zijn bondgenootschappen die worden gesloten en oude vriendschappen die nieuw leven in worden geblazen. Zoals de achterflap vermeldt: achter elke bad guy valt immers een goede tori te ontdekken. Elstak gaf eerder aan dat hij met het vertellen van het verhaal aan zijn eigen kinderen enkele levenslessen wou meegeven. Hij doet dat echter zonder het er te dik op te leggen. Het heeft allemaal een plaats in het grote geheel.
Naast het verhaal spelen de illustraties in het boek een grote rol. De stijl van het vorige deel wordt doorgezet en bepaalt mee de sfeer. Het is opvallende, veelal bontgekleurde, maar soms ook donkere streetart met een ruw kantje. Een visueel pareltje. Dat maakt de prenten anders dan die in het gemiddelde kinderboek en zeker zo interessant. Met een tweede deel loopt een auteur altijd het risico dat het succes van het eerste niet te overtreffen is. Brian Elstak doet echter beter. Hij lijkt nog meer gegroeid in zijn rol van Tori-man en het ontwikkelen van zijn frisse stem. Voor mij is dit boek 4,5 sterren waard.”