De luchtpiraten zijn terug! En hoe! Deze keer zijn ze niet in de lucht te vinden, maar in de woestijn. Piraat Zoya Delarose raakt opnieuw verstrikt in een spannend avontuur. Lees snel verder wat clublid Ilja van het boek vindt.

Door Ilja

Eerder heb ik voor Hebban het eerste deel: Luchtpiraten van Dan Walker mogen lezen en hier lees je wat ik daar van vond. Nu het tweede deel Woestijnpiraten uit is, wilde ik dat natuurlijk lezen om te kijken of ik hier net zo enthousiast over ben.

Cover

De cover van het boek is een echte eye-catcher, je kunt hem onmogelijk missen. Net als Luchtpiraten is Woestijnpiraten een echt stoer boek. Er is veel te zien op de voorkant van het boek, maar het leidt niet af en past perfect bij de inhoud en sfeer van het boek. Applausje voor vormgever Marieke Oele dus!

De woestijn in

Deel 1 was vernieuwend. Piraten die schepen overvallen in de lucht, nou dat maak je niet vaak mee! Woestijnpiraten valt daarin een beetje tegen. De avonturen spelen zich veelal af op de grond, in de stad en, uiteraard, in de woestijn. Dit verhaal kennen we eigenlijk al en de spectaculaire luchtelementen uit Luchtpiraten kunnen in dit boek veel minder gebruikt worden. Het luchtruim zit natuurlijk wel in dit boek, maar in veel mindere mate. Het verhaal is minder uniek en komt, misschien wel het door het zand, wat langzaam op gang. Pas als we weer de lucht in gaan, wordt het verhaal spannend en vlieg je meer door de verhaallijn heen.

Personages

Zoya Delarose is natuurlijk een super stoere naam en die past bij het personage Zoya. Wat alleen jammer is dat dit boek weinig vooruitgang laat zien met de personages ten opzichte van het eerste deel. Zoya en Bucker zijn in Woestijnpiraten dezelfde Zoya en Bucker als in Luchtpiraten. Meer ontwikkeling in de personages had het boek beter gemaakt. Wat ook jammer aan dit boek is, is dat je het verhaal soms met opgetrokken wenkbrauwen leest. Zo belandt Zoya in een stuk tekst pijnlijk op haar enkel en kan ze er eigenlijk niet meer op staan, maar een paar regels later rent ze alweer voluit en springt ze over van alles heen. 

Deze kleine dingetjes maken dat ik net wat minder enthousiast ben over Woestijnpiraten dan over Luchtpiraten. Wel is dit een boek dat voor stoere jongens en meiden gelezen moet worden. Het wordt in de media niet voor niets vergeleken met Pirates of the Caribbean en De grijze jager.

Ben jij al bekend met de luchtpiraten? En wat vind je ervan?