Mijn favoriete boek van Roald Dahl is De GVR. Dus de Roald Dahl week is voor mij niet compleet zonder De GVR. Toen ik zelf jong was, was het boek nog niet verschenen, ik las het toen mijn kinderen klein waren. We waren allemaal fan van die lieve reus, die mooie dromen maakt voor de mensen. Ik zou bijna zelf  ’s nachts even door de gordijnen willen gluren, net zoals Sophie, of hij niet toch per ongeluk echt bestaat.

Door Marjoke

De GVR begint bij een weeshuis, waar Sophie altijd ’s nachts wakker ligt, rondloopt en stiekem onder een dekentje ligt te lezen totdat ze in slaap valt. Op een nacht ziet ze een reus en de reus ziet haar ook. Omdat de reus bang is dat de mensen hem willen vangen als ze horen van zijn bestaan, móet hij Sophie wel meenemen naar Reuzenland. Sophie weet zeker dat haar laatste uur geslagen heeft als ze hoort dat de reus honger heeft, maar gelukkig stelt hij haar gerust.

‘Mij?!’ schreeuwde de reus en zijn machtige stem deed de glazen potten rinkelen op de planken. ‘Mij mensbaksels peuzelen? Dit ik nooit! De anderen, jawel! […] Ik is de GROTE VRIENDELIJKE REUS. Ik is de GVR. Hoe heet jij?’

De andere reuzen hebben aansprekende namen als ‘Bottekraker’, ‘Vleeslapeter’ en ‘Bloedbottelaar’. Sophie en de GVR worden vrienden en Sophie wil absoluut niet meer terug naar het weeshuis. Toch blijkt al snel dat de andere reuzen veel te gevaarlijk zijn voor Sophie, en niet alleen voor haar. Ze bedenkt een plan om ze met hulp van de GVR voor altijd onschadelijk te maken.

De GVR heet niet voor niets zo, Grote Vriendelijke Reus, hij is net een lieve opa voor Sophie. Dat is vast niet toevallig, want Sophie is vernoemd naar het eerste kleinkind van Dahl, dus stiekem denk ik dat Dahl zelf was zoals de GVR. Hij geeft het ook toe, op de laatste bladzijde.

‘Waarom begin je niet met een boek over jou en mij te schrijven?’ [zei Sophie]. En dat deed hij. [..] Maar vraag jij je misschien af, waar is dat boek dat de GVR heeft geschreven?

Hier is het. Je hebt het net uitgelezen.

Heel grappig is het eigen taaltje dat Dahl voor de GVR en de reuzen heeft bedacht met woorden als ‘fropskottel’, ‘flitspoppers’ en ‘snoskommers’. Zonder een lijstje met betekenissen begrijp je toch meteen wat ze betekenen. En mocht je zelf eens fropskottel willen drinken, zoek dan eens in Roald Dahls Griezelkookboek, dan zie je dat de bubbels echt naar beneden gaan én het is nog lekker ook! Leuk om te gebruiken als je een keer in Roald Dahlkinderfeestje wilt geven, kan ik uit eigen ervaring zeggen.

Kortom, een heerlijk fantasierijk boek, waarin een kind de held is. Zoals altijd bij Dahl is het een kind met een achtergrond die niet oké is, waardoor het met achterstand aan het leven lijkt te beginnen- maar niets is minder waar. Sophie is vrolijk, dapper en vooral heel slim. Ze weet zichzelf prima te redden en zielig is ze zeker niet. Dus mocht je De GVR nog nooit gelezen hebben: ga naar de bieb, de dichtstbijzijnde boekhandel of koop het boek via internet. Het is echt een boek om lekker mee nemen naar bed: een recept voor fijne dromen.