Voor veel kinderen én volwassenen een absolute klassieker: De heksen van Roald Dahl. Tijdens de week ter ere van de auteur kan dit boek dan ook niet ontbreken. Wie het boek niet gelezen heeft, keek misschien wel naar The Witches, de verfilming met Anjelica Huston in de rol van de opperheks.

Door Katy

Een jongen die zijn ouders verloren heeft, gaat bij zijn oude grootmoeder wonen. Zij vertelt hem over heksen en hoe hij ze kan herkennen. Wanneer ze op vakantie gaan in een hotel aan zee, komt hij per ongeluk terecht op de jaarlijkse vergadering van de heksen. Hij hoort hoe ze een plan smeden om alle kinderen in Engeland te laten verdwijnen. De jongen raakt in de problemen, maar doet er alles aan om samen met zijn oma een stokje voor het plan te steken.

De heksen is een spannend, maar bizar avontuur dat meesterlijk wordt gebracht door Roald Dahl. Het is een avontuurlijk en tegelijkertijd een beetje gruwelijk boek. Door zijn specifieke manier van vertellen weet Dahl toch een zekere luchtigheid te behouden, zodat het niet te intensief is om te lezen. Het verhaal is fantasierijk, maar gaat griezelige elementen niet uit de weg. Dat blijkt meteen in het begin al wanneer het lot van een aantal kinderen die in de handen vielen van heksen besproken wordt.

Het hoofdpersonage, dat overigens geen naam heeft gekregen in het boek, verzoent zich snel met de situatie waarin hij verzeilt raakt en dat ontmijnt het spanningselement. Hij is dapper en strijdvaardig, terwijl hij ten strijde trekt tegen de heksen. Bruno Jenkins, die door zijn vraatzucht in dezelfde situatie terechtkomt als de jongen, zorgt voor een komische noot door al het voedsel dat hij tegenkomt ongegeneerd te lijf te gaan. De grootmoeder moedigt haar kleinzoon aan om zijn plan uit te voeren, maar is door haar hoge leeftijd niet in staat een erg actieve rol te spelen.

Wie vandaag de filmversie bekijkt, ziet meteen dat die ondertussen een wat gedateerd is. De special effects ogen houterig en de beeldkwaliteit is niet op z’n scherpst. Hij verscheen dan ook al in 1990. Het verhaal blijft wel mooi overeind, al zijn er natuurlijk verschillen te ontdekken tussen de film en het boek. Zo leven bijvoorbeeld de ouders van de jongen nog in de eerste scènes van de film, heeft de grootmoeder geen griepje, maar diabetes en is er na de ontdekking van zijn aanwezigheid op de vergadering een achtervolging die tot buiten het hotel leidt. In de film heeft de jongen wel een naam, hij heet Luke en zijn oma is een stuk jonger. Ook het einde wijkt enigszins af van dat in het boek. Het blijft echter wel een redelijk geslaagde verfilming die trouw is aan de geest van Dahl. De meest memorabele personages zijn de opperheks, gespeeld door Anjelica Huston, en de hotelmanager die af en toe voorbijkomt, een rol voor Rowan Atkinson. Uit nostalgie is de film zeker nog het bekijken waard, al heeft het boek de tand des tijds beter doorstaan.