Het laatste deel van de Nedergrim-serie, De Werthanknoop, verscheen in februari 2018. Daarmee komt er een einde aan het verhaal. Is de grande finale een waardige afsluiter voor deze trilogie? Of dooft de vlam van De Nedergrim zachtjes uit?

Korte inhoud 
Edmond bestrijdt het kwaad met spreuken, Katherine met zwaarden en Tom met wijsheid. Er staat hen een ultieme beproeving te wachten: een gevecht tegen de Nedergrim zelf. Zijn zij in staat het hoofd koel te houden en hun grootste angst onder ogen te zien, nu het lot van de Moervallei en de rest van het koninkrijk op hun schouders rust?

De personages 
Er worden weer een groot aantal nieuwe personages opgevoerd. Dat kan overweldigend zijn in het begin van het boek, want heel veel personages die in de eerste twee delen ook al aan bod kwamen, komen óók terug. De mensen uit Moervallei zijn onderhand 'oude bekenden', maar ook Tristan en Vithrick zijn er weer bij en vechten in dit deel hun eigen strijd. Edmond, Katherine en Tom blijven absoluut centraal staan en dat geeft de lezers een houvast. Ze worden steeds volwassener en dat is het mooie aan deze boeken. Je volgt als lezer de ontwikkeling van de drie hoofdpersonages. Drie jonge mensen die elke dag wel weer anders lijken te zijn, die aan het einde van dit deel zoveel gegroeid zijn tegenover het begin van het eerste deel. 

Beleving Evy 
De eerste honderd bladzijden (De Werthanknoop telt er in totaal 480) waren erg verwarrend. Ik had een paar boeken gelezen tussen dit deel en het vorige deel en ik merkte dat ik toch weer in de Nedergrim-wereld moest komen. Gelukkig, éénmaal vertrokken, kon ik het boek ook niet meer neerleggen! Dat is toch de kracht van deze trilogie, de verslavende werking op de lezer. 
Zoals ik al beschreef bij de personages, het overweldigende, draagt bij tot het verwarrende gevoel van die eerste honderd bladzijden. Het lijkt alsof er in dit deel veel meer magie wordt gebruikt en een deel van die magie voelt heel 'ingewikkeld'. Ik kon mijn hoofd niet om dat vreemde gebruik van tijd en ruimte krijgen. Ze zeggen wel eens dat vrouwen een minder goede oriëntatie en minder ruimtelijk inzicht hebben dan mannen. Ik zal dat maar de schuld geven dan ;). Ik ben erg benieuwd of dit voor de doelgroep ook zo aanvoelt! Misschien zit daar ook wel verschil tussen meisjes en jongens??
Dit deel voelde wel 'voller' aan dan de voorgaande delen. Er zijn ook meer bladzijden, maar dat niet alleen. Intriges, magie, emoties, familie, vrienden,... dit deel lijkt alles te hebben. Toch is dat net ook de reden dat ik geen vijf sterren geef. Misschien konden er op sommige bladzijden ook wat scènes geschrapt worden. Het idee 'Less is more'.

Een volgende deel? 
Daar ben ik erg benieuwd naar! De trilogie kan prima hier eindigen, maar er is altijd ruimte voor een vervolg of een spin-off of iets dergelijks. Ik was wél heel tevreden met het einde. Daarmee bedoel ik, dat het me wel voldoening schonk. Er blijven geen losse eindjes over en ik had niet het gevoel dat het afgeraffeld werd. 
Ik lijk nergens te kunnen vinden waar Jobin op dit moment mee bezig is. Afwachten maar wat hij op ons pad zal brengen!

Conclusie 
Ik ben erg te spreken over de hele serie! Avontuurlijk en uitdagend! De Nedergrim-trilogie zal vele, vele uren leesplezier schenken aan jonge tieners. De moeilijkheidsgraad lijkt ook op te bouwen doorheen de boeken, dus zo kunnen de jongeren meegroeien met de personages!

Na deze enthousiaste bespreking zijn jullie al allemaal richting de winkel gerend om de trilogie aan te schaffen? Nee? Jammer, want jullie missen wat!

Groetjes,
Evy