Liz Pichon blijft inspiratie genoeg hebben om Tom Groot leuke avonturen te laten beleven. Nummer veertien in de reeks, Briljante Bands en Giga Geheimen, verscheen op 1 november in de Nederlandse vertaling. Kan Tom Groot ons blijven entertainen en rennen we ook voor nummer vijftien naar de winkel toe? 

Liz Pichon 
Evy mocht in mei Liz Pichon interviewen en dat leverde een heel leuk gesprek op dat je hier kan nalezen. 

Korte inhoud 
Het is altijd moeilijk om de avonturen van Tom Groot samen te vatten. Wat gebeurt er nu eigenlijk in een boek? Vaak zijn er 'kernthema's' en daarrond worden dan allerlei kostelijke gebeurtenissen weergegeven. 
De kernthema's in dit veertiende deel waren voor mij: doedels, muziek en koekjes. 'Koekjes??', hoor ik je denken? Ja, koekjes! Ik kreeg er spontaan honger van!

Tom heeft grote plannen voor zijn band Dogzombies. Het is de hoogste tijd voor een nieuw logo en niet te vergeten: een nieuw repertoire. Tom wil inspiratie halen uit de muziektijdschriften van zijn zus Delia, maar dan valt zijn oog op haar dagboek. En rondneuzen in Delia’s geheimen is niet zonder gevaar…

Meer van hetzelfde 
Ik moet toegeven dat nummer veertien in de reeks eigenlijk meer van hetzelfde is. Is dat erg? Dat is een vraag die ieder voor zichzelf zal moeten beantwoorden. Ik vind de boeken erg prettig om te lezen/door te bladeren/te bekijken. Er zitten erg veel grapjes in verwerkt en die geven het geheel toch altijd een verfrissend origineel gevoel. Ik grinnik dan even en voor ik het weet ben ik al wat pagina's verder.
Ditmaal vind ik de cover niet heel mooi. Die van nummer dertien uit de reeks sprak me veel meer aan. Toch past de cover bij de andere boeken, maar op de een of andere manier vloeken de kleuren in mijn hersenen.

Eigen creativiteit 
Er is veel vrije ruimte gelaten voor de lezers om zelf ook te gaan doedelen en dat is erg leuk! Zo voelt het boek heel interactief aan én wordt het op sommige plekken meer een doe-boek. 

Interactie met de lezer 
Liz Pichon slaagt erin om een verhaal te vertellen én een soort interactie met de lezer te onderhouden. Dit, in combinatie met bovenstaande over de vrije ruimte, zorgt ervoor dat een jonge lezer zich toch erg betrokken voelt. De situaties zijn herkenbaar en luchtig/grappig uitgewerkt. 

Conclusie 
Zoals de voorgaande delen is Briljante bands en gige geheimen een vermakelijk en vlot lezend jeugdboek. Het is meer een beleven dan lezen en dat zal de minder vlotte lezers erg aanspreken. Door het gebruik van illustraties die helpen om het verhaal te begrijpen, is het boek nergens moeilijk. Toch kan je als oudere lezer ook genieten, want de subtiele grapjes die overal verstopt zitten, zorgen ervoor dat het zeker niet saai wordt. Van mij krijgt dit boek vier sterren!

Zijn jullie ook fan van Tom Groot? Ik kijk in ieder geval al weer uit naar het volgende deel! 

Vele groetjes,
Evy