Sanne kondigde het hier maandag al aan. De Dolfje Weerwolfje week loopt van 14 april tot en met 22 april. Naar aanleiding daarvan besloten we samen Een weerwolf in de Leeuwenkuil te lezen. Dat is namelijk het boek dat dit jaar centraal staat. Deze week is een speciale uitgave met glitterfolie voor slechts 10 euro te koop.

Joke: Kopen hoef ik het zelf niet want het boek staat bij ons in de boekenkast. Ik kocht het negen jaar geleden toen mijn zonen nog zoontjes waren. Naar het goede voorbeeld van hun ouders, lazen ze veel en met plezier en Dolfje was een graag geziene gast in ons huis. Voor kinderen die al in de eerste graad van het lager onderwijs goed lezen, zijn de verhalen ideaal om zelf te lezen. Door de korte hoofdstukken die meestal spannend eindigen, vormen deze boeken ook ideale voorleesmaterie.

Sanne: Ik moest het nog wel aanschaffen en dat deed ik met de grootste fan in huis: mijn jongste van vijf. Hij tipte me zelfs dat hij op internet gevonden had dat er een Dolfje Weerwolfje week in aantocht was. Dus samen togen we naar de winkel in het dorp, waar nog één exemplaar van het boek te vinden was. Die was voor ons! Hoewel hij al goed leest, vindt hij het ook heerlijk om voorgelezen te worden. Dus samen lezen we om en om stukje voor stukje.

Een weerwolf in de Leeuwenkuil verscheen als negende boek van de Dolfje reeks maar tegelijkertijd is het ook het derde boek in een reeks boeken over De Leeuwenkuil. Paul Van Loon bracht de twee reeksen hier samen in hetzelfde verhaal. Hieronder lichten we kort de twee series toe.

Over Dolfje

Paul van Loon, ook bekend van o.a. de Griezelbusboeken en Foeksia de miniheks, creëerde Dolfje in 1996. In het eerste boek over Dolfje, dat simpelweg Dolfje Weerwolfje heet, maak je als lezer kennis met Dolfje Spaan. Een heel gewone jongen, behalve dan dat hij bij volle maan verandert in een weerwolf. Dat gebeurt voor het eerst op zijn zevende verjaardag. Dolfje veroverde vele kinderharten en na dit boek volgden er nog vele met telkens nieuwe avonturen over deze kleine, witte weerwolf met een brilletje en zijn vrienden: Timmie, Noura, opa Weerwolf, neef Leo, …

Over de Leeuwenkuil

Ook Paniek in de Leeuwenkuil, het eerst deel van deze serie, stond al jaren in de boekenkast, want door Dolfje werden de zonen helemaal fan van Van Loon. De opzet is dezelfde als bij de Dolfje boeken: korte hoofdstukken die zo eindigen dat je wel verder moet lezen, eenvoudige zinnen en ruime bladspiegel, herkenbare personages, humor, …

De vader van Daniël en diens zussen, Suzina en Little, is directeur van een dierentuin. Daar wonen ze en zo’n zoo is dan ook de ideale plaats om allerlei beestige avonturen mee te maken. Hun geheime boomhut ‘De Leeuwenkuil’, in het midden van de zoo, speelt een grote rol in de verhalen. Paul van Loon liet zich voor deze verhalen inspireren tijdens een boekpresentatie in Burgers’ Zoo in Arnhem. Naar het schijnt, bevindt zich daar ook echt een boomhut.

Over Een weerwolf in de Leeuwenkuil

Na een ruzie met beste vriendinnetje Noura, belandt Dolfje in de dierentuin. Een onvoorzichtige olifant, bezorgt Dolfje geheugenverlies. Zo treffen Daniël en Suzina, Dolfje de volgende middag aan in de Leeuwenkuil. Hoewel Dolfje zich niet kan herinneren wie hij is, voelt hij wel aan dat niemand hem mag zien. Niet makkelijk, want als de volle maan opkomt, gedraagt Dolfje zich wel erg vreemd. Net nu komen er 333 dierentuindirecteuren naar de zoo, op zoek naar het MBD (meest bijzondere dier). Daniël en Suzina verstoppen Dolfje in de Leeuwenkuil, maar kunnen ze zijn aanwezigheid geheim houden? En zal Dolfje zijn geheugen ooit terugvinden?

Hieronder lees je hoe het Sanne en Joke verging tijdens het lezen.  

Sanne: Op de dag dat ik samen met mijn zoontje het boek in de boekhandel kocht, begonnen we samen te lezen. ’s Avonds voor het slapengaan, na het eten of zo midden op de dag, pakten we het boek om kleine stukjes te lezen. Toen hij op school was, lonkte het boek naar me en las ik verder. Ineens was het uit! De conversaties tussen de personages die Van Loon gebruikt, bestaande uit korte zinnen, maken het makkelijk om er doorheen te komen. De stripjes uit het hoofd van Daniël zijn een leuke onderbreking van de tekst. 

Joke: Vermits het al heel wat jaren geleden was, dat ik hieruit voorlas, heb ik het boek helemaal opnieuw gelezen. Ook het boek Paniek in de Leeuwenkuil las ik weer terug. Beide boeken vertonen de klassieke kenmerken die je in alle verhalen over Dolfje terugvindt. Korte zinnen en hoofdstukken, elke zin een nieuwe regel maar vooral ook actie vermengd met een vleugje humor. Het maakt ook dit boek weer erg aantrekkelijk zowel voor kinderen die minder makkelijk lezen als voor snelle, erg jonge lezers.

Leesclubvragen

We verzonnen ook (leesclub)vragen bij het verhaal. Misschien aanleiding om een leesclub te organiseren onder vriendjes of in de klas? Of gezellig als gespreksstof aan tafel?  

• Dolfje verandert in Ralfie; wat is er met Dolfje gebeurd?
• Ben jij wel eens in een dierentuin geweest? Welke avonturen beleefde je toen?
• Was je ooit in de Burgers’Zoo te Arnhem? Heb je de boomhut gezien?
• Welk dier zou jij wel willen zijn en waarom?
• Op blz. 29 lezen we het volgende:"'Dus ik ben niet iedereen.' Een diepe zucht ontsnapte uit zijn mond. ‘Misschien ben ik wel niemand!’ Er blonken tranen achter de ronde brillenglazen." Begrijp je waarom dit Dolfje verdrietig maakt? Kan iemand ‘niemand’ zijn?
• De vader van Dolfje draagt vaak vreemde kleren. “Vader gooide zijn olifantsmuts zo hoog in de lucht dat hij in de dakgoot viel.” Wat denk je daarvan? Zou je graag zo’n vader willen? Waarom (niet)?
• Wie is jouw favoriete personage uit de Dolfje reeks?
• Als je een stripfiguur in je hoofd zou hebben zoals Daniël, hoe zou die er dan uitzien? Teken hem.

Wie haalde deze week eveneens Een weerwolf in de Leeuwenkuil in huis?

Wat vinden jullie (kinderen) van de Dolfje Weerwolfje boeken?

Laat het ons hier weten!