Voor Wie achter deze deur verdwaalt hebben Rindert Kromhout en Tonke Dragt de handen ineen geslagen. Ze toverden een raadselachtig avontuur uit hun pen. Als je het boek openslaat, loop je het risico te verdwalen. Durf jij het aan?

-Door Sanne-

Over het verhaal

De verlegen Laurenzo mag op bezoek bij een beroemde schrijfster. In haar huis ontdekt hij een deur die op slot zit. Volgens de schrijfster wachten achter die deur onbekende landen, die je alleen kunt betreden met een visum dat goedgekeurd moet worden door de ambassadeur. Laurenzo’s klas twijfelt: wie is die geheimzinnige ambassadeur? Wat wacht er achter die deur? Er is maar één manier om daarachter te komen. Een visum aanvragen!

De makers

Rindert Kromhout (1958) begint al jong met het schrijven van verhalen. Als hij in een boekwinkel werkt, leest hij zijn verhalen aan de kinderen voor. Later, als hij de opleiding tot kleuterleider heeft afgerond, begint hij zijn eigen poppentheater. Werken als kleuterleider zal hij niet doen, maar alle kennis die hij opdoet komt goed van pas bij het schrijven van avonturen voor kinderen. Op een bijzondere avond ontmoet hij Tonke Dragt (lees hierover in het nawoord van Wie achter deze deur verdwaalt!), waarna een warme vriendschap ontstaat. Jaren later wordt hun idee voor een verhaal dat zij samen bedachten verder uitgewerkt tot Wie achter deze deur verdwaalt. 
Je kunt Kromhout kennen van boeken voor kinderen en jongvolwassenen, zoals Olaf de rover, Rare vogels, Hens up!, Erge Ellie en nare Nellie, Peppino en Soldaten huilen niet.

Tonke Dragt (1930) werd geboren in Nederlands-Indië. Tijdens de Tweede Wereldoorlog kwam ze in een interneringskamp terecht en is ze gaan schrijven. Na de oorlog kwam ze naar Nederland, rondde de HBS af en ging naar de academie voor beeldende kunsten in Den Haag, waar ze zich richtte op tekenen. In 1961 verscheen haar eerste boek, Verhalen van de tweelingbroers, een jaar later werd De brief voor de koning gepubliceerd. De boeken die volgden vormden een rijk oeuvre aan spannende en magische avonturen. Meermaals werden haar boeken bekroond en verfilmd. Andere titels van Dragt die je misschien kent zijn De zevensprong, Het gevaarlijke venster, Torenhoog en mijlen breed en Als de sterren zingen.

Linde Faas (1985) studeerde Animatie aan de kunstacademie van Breda. Met haar afstudeerproject, de getekende animatiefilm Volgens de vogels, won ze meerdere prijzen op internationale animatiefilmfestivals. Nu werkt ze als kunstenares en animator van tekenfilms, en internationaal als illustrator. Ze illustreerde werk van onder andere Paul Biegel en Pieter Koolwijk, maar maakte ook haar eigen boeken zoals Waar is grote broer, De jongen en de walvis en Ik neem je mee.

Mijn mening

De klas van meester Tom Wit zit vol bijzondere kinderen. Kinderen die van scholen komen met volle klassen waarin ze zich niet thuis voelden. Ze zijn bewegelijk, druk, sommigen snel overprikkeld. Nooit is het stil in de klas, tot meester Tom begint met voorlezen. Het liefst uit een boek van zijn favoriete auteur Lavinia Morgenster. De kinderen zitten ademloos te luisteren en balen als het tijd is om naar huis te gaan.

Wanneer je goed naar deze klas kijkt, dan zijn ze eigenlijk niet heel anders dan "gewone" kinderen. Iedereen is weleens ongedurig, wil liever leuke dingen doen of schreeuwen als het allemaal teveel is. Iedereen zal daarom herkenning kunnen vinden in de klas van meester Tom. Sterker nog, misschien zie jij jezelf wel zitten in de klas, terwijl je luistert naar de verhalen. Bijzonder wordt het wel wanneer de meester twee kinderen op pad stuurt naar Lavinia Morgenster. Zou jij dat durven? En wat zou jij vragen aan de schrijfster? 
Het boek nodigt uit om jezelf voor te stellen in het verhaal en je af te vragen hoe jij zou hebben gehandeld. De levendige manier van schrijven en het raadselachtige karakter van het plot wekken de nieuwsgierigheid en stuwen je het boek door. Is het verdwalen, of misschien onderdompelen? Pas als je stopt met lezen -of de voorlezer stopt met vertellen- blijkt ineens dat je helemaal niet in het verhaal bent, maar gewoon in je eigen kamer. Magisch!

De potloodschetsen in zwart-wit van Linde Faas passen daar erg goed bij. Ze lijken soms wat mistig en daardoor mysterieus. Als de beeldende schrijfstijl van het schrijversduo het nog niet voor elkaar kreeg om alles voor je te zien, dan lukt dat wel wanneer je naar de kleine en grotere illustraties van Faas kijkt.

Naast de mooie illustraties bevat het boek nog een extraatje. Volwassenen, of kinderen die werk van Dragt lazen; je zult genieten van de bekende namen die voorbij komen. De personages in Wie achter deze deur verdwaalt zijn namelijk vernoemd naar figuren uit andere boeken van Dragt. Ken je Roberto nog? Of Frans? En Lavinia? Weet je het nog? Wel kregen ze alléén hun namen cadeau en niet per se hun eigenschappen. Maar dat mag de pret niet drukken. De herinneringen die bovenkomen laten je terugreizen naar eerdere avonturen. Misschien lees je zelfs De zevensprong, De brief voor de koning of Verhalen van de tweelingbroers opnieuw.

Wie achter deze deur verdwaalt is een fijn boek voor kinderen, maar zeker ook voor volwassenen die even willen zwelgen in jeugdsentiment. Niet alleen de herkenbare namen zorgen daar voor, maar ook het gevoel even van de wereld te zijn. Net zoals Dragt dat in vroegere tijden voor elkaar kreeg. Het einde is enigszins ontluisterend, maar dat is niet waar dit boek om draait. Het gaat om verdwalen in verhalen. En dat is gelukt!

Ik geef het boek daarom vier sterren.

Las jij Wie achter deze deur verdwaalt? Of ander werk van Rindert Kromhout of Tonke Dragt? Wat vond je daarvan? Lieten ze jou verdwalen in verhalen?