De school van Benni en Ida is een doodgewone school tot de leerlingen kennismaken met miss Cornfield. Van haar krijgen ze te horen dat als ze geluk hebben, ze een nieuwe beste vriend zullen krijgen: een magisch dier. De vraag is wie een dier krijgt. Is het Eddie, Anna-Lena, Benni of misschien Jo? Selene en Katy lazen De school van de magische dieren en ontdekten wie er echt nood had aan een vriend.

Wat vind je van het concept/idee achter het boek?
Katy: het is een fijn idee, vooral de vriendschap die tussen de kinderen en de dieren ontstaat. Voor mij stoelt het iets te veel op de schoolcontext, maar het is wel herkenbaar voor de doelgroep.  
Selene: het idee klinkt heel leuk: een magisch dier speciaal voor iemand die dat nodig heeft! De magische dieren kunnen zelfs praten, maar het zijn nog steeds echt dieren.

Het boek in kernwoorden?
Katy: vriendschap, school, pesten, dierenwinkel en spijt
Selene: magische dieren, jaloezie en elkaar helpen

Welke passage is je het meest bijgebleven?
Katy: de verschijning van meneer Morrison in de klas. De kinderen zijn allemaal heel verbaasd en onder de indruk wanneer ze de dieren zien. Ook de stukken aan het begin en einde waarin Morrison op zoek is naar nieuwe magische dieren, omdat ze een beetje avontuurlijk zijn.
Selene: dat Benni's magische dier er midden in de nacht vandoor gaat om toch maar een mysterie op te gaan lossen en dat Benni daardoor heel bezorgd wordt en alsnog iets dappers gaat doen!

Welk personage spreekt je het meest aan?
Katy: ik heb twee favorieten. Morrison, omdat het een aparte man lijkt die toch het allerbeste voor de dieren en hun nieuwe vrienden wil en Rabat de vos, omdat die zo lekker zijn eigen zin doet.
Selene: de schildpad vind ik wel het leukste personage, vooral vanwege haar opmerkingen, maar ook omdat ze ervoor zorgt dat "haar mens" dingen gaat doen die je eerst niet voor mogelijk had gehouden.

Wat valt je op aan de schrijfstijl?
Katy: de schrijfstijl is erg eenvoudig. Het is een boek voor jonge lezers (7+) en dat is goed te merken aan het taalgebruik en de opbouw van het plot. Het is niet te complex en er worden weinig moeilijke woorden gebruikt. Wat oudere lezers zullen het verhaal daardoor wellicht wat te simplistisch vinden, maar voor de doelgroep is het prima.
Selene: boeken die uit het Duits vertaald zijn, lezen in het Nederlands meestal wel prima. Ook bij dit boek is dat zo en lijkt het alsof het gewoon in het Nederlands is geschreven. Wel worden er zowel Engels- als Duits-klinkende namen voor de personages gebruikt (zoals "miss Cornfield" en "Anna-Lena"). Want magie wordt geassocieerd met Engeland...?

Smaakt het verhaal naar meer? Waarom (niet)?
Katy: ik ben wel benieuwd hoe Margit Auer hier een vervolg aan gaat weten te breien. Blijft het verhaal bij de klas van Benni en Ida of komen er andere leerlingen in beeld? Over de dieren zou ik best nog meer willen lezen. Soms vond ik het jammer dat hun aandeel in het boek niet groter was en ook de avonturen van meneer Morrison lijken me nog stof te bieden voor meer verhalen.
Selene: in het Duits zijn er al tien boeken verschenen in deze serie, dus er is zeker genoeg te vertellen! Aan het einde van het boek worden al hints gegeven over de magische dieren die in het volgende boek aan een kind uit de klas gegeven zullen worden.

Eindoordeel
Katy: uiteindelijk was dit boek niet helemaal wat ik ervan verwacht had. De achterflap beloofde spanning en avontuur. Die elementen miste ik een beetje, ze kwamen onvoldoende naar voor. Wat wel een mooie plaats had in het verhaal waren de gevoelens van de kinderen en de onderlinge verhoudingen tussen de leerlingen. De uitgebreide schoolcontext ontnam de plot dan weer veel kansen om de karakters en belevenissen van de dieren meer in de kijker te zetten. Wat dat betreft had ik een krachtiger verhaal verwacht, maar al bij al was het best aangenaam en vlot lezen. Mijn eindoordeel luidt: 3 sterren.
Selene: de slechte kanten van de kinderen komen duidelijk naar voren, zoals pesterijen, jaloezie, aannames maken zonder even na te gaan waarom iemand iets heeft gedaan, et cetera. De toegevoegde waarde van de magische dieren aan het leven van de kinderen wordt daardoor wel weer duidelijk, want als alles helemaal goed gaat, heeft iemand geen magisch dier nodig. Maar ook de magische dieren doen niet altijd de meest handige dingen, al zijn ze voor hun mens dan wel weer heel lief. Het lezen over de magische dieren was dan ook het leukste van dit boek! Ik geef het boek 3 sterren.