Het album Little earthquakes van Tori Amos werd 32 jaar geleden uitgebracht. Ik heb deze plaat grijs gedraaid. Ik vond haar zó goed. Ik had de mazzel dat ze in 1994 in Maastricht optrad in een klein zaaltje en dat ik erbij was. En paar honderd man zaten in een halve circel rondom deze vrouw en haar piano, alsof we op het strand bij het een kampvuur zaten. Met haar Kate-Bush-achtige stem en virtuose pianospel betoverde ze alle aanwezigen. Ik was al fan, daarna was ik helemaal verkocht. Zij stond voor girlpower, ver voor de Spice Girls.

Haar songteksten gingen van expliciet, direct en ongecensureerd naar naar absurd en zweverig met veel ruimte voor eigen interpretatie. Op ieder album moffelde ze in een nummer een verwijzing naar haar goede vriend, de auteur Neil Gaiman. Een paar voorbeelden:

If you need me, me and Neil’ll be hanging out with the Dream King/ Neil says hi, by the way – “Tear in Your Hand,” Little Earthquakes, 1992 (US). De “Dream King” is het personage Dream uit de strip the Sandman.

And if there is a way to find you, I will find you/ But will you find me if Neil makes me a tree? – “Horses,” Boys for Pele, 1996. Blijkbaar had Tori Amos haar huis geleend aan Neil Gaiman om in te werken en hij transformeerde haar in een beukenboom in Stardust.

Where's Neil when you need him? - "Space Dog", Under the pink, 1993. 

Ik kende de naam Neil Gaiman tot nu toe alleen via de muziek van Tori Amos. Inmiddels wordt Gaiman door diverse vrouwen beschuldigd van seksueel grensoverschreidend gedrag en verkrachting. Tori verwerkte haar eigen verkrachting in het nummer Me and a gun. Ik heb geen idee wat de beschuldigingen doen met de decennia-lange vriendschap tussen Tori Amos en Neil Gaiman. Misschien horen we dit terug in het volgende album van Tori Amos of misschien zwijgt ze er over. Dat is haar keuze. De rechterlijke macht mag zich buigen over de zaak Gaiman. Los daarvan wil ik al sinds ik naar Tori Amos luister, 'iets" van Neil Gaiman lezen. "Iets" werd Niemand/Het kerkhof en ik las het deze maand. Aanleiding was de Ezzulia uitdaging, die deze maand in het teken stond van het onlangs overleden Hebban-lid Anita Meulstee en de boeken die zij las. Wat ik nog meer las, lees je hieronder. 

94. Someone to watch over me - Lisa Kleypas

Deze regency roman met een vleugje spanning werd me aanbevolen op Kobo. Wanneer het lijk van een jonge vrouw uit de Thames wordt gevist, wordt politieagent Grant erbij geroepen om een onderzoek te starten. De dode blijkt nog te leven. Het is Vivien Duval, een courtisane die de elite van Londen tot haar klantenkring mag rekenen. Grant neemt haar mee naar zijn huis om haar te beschermen tegen haar aanvaller. Vivien lijdt aan geheugenverlies en lijkt een heel ander karakter te hebben dan iedereen denkt. Er wordt weinig aandacht besteed aan details en de tijd waarin het zich afspeelt is nergens van af te leiden. Grant is een vreselijk hoofdpersonage; onsympathiek, manipulatief en op het randje van verbaal geweldadig. Eigenlijk zijn alle karakters vlak. Zoals de romance tussen Grant en Vivien is beschreven, voelt het alsof een man in een machtspositie misbruik maakt van een kwetsbare vrouw. Zo zal het niet bedoeld zijn, alleen komt het anno 2024 wel zo over. De spannende verhaallijn zit vol cliché's, de verhaaltwist is niet verrassend en vanaf het begin ligt het er duimendik bovenop wie de dader is. Niet al te best deze van Kleypas.

2 sterren

Playlist:

• Veronica -Elvis Costello
• Sister dear - Beth Hart

95. Niemand / Het kerkhof - Neil Gaiman

Heel toepasselijk startte ik op Allerzielen met het lezen van Niemand/Het Kerkhof. Het gaat over de jongen Niemand (Nim) die op een Kerkhof woont en opgevoed is door geesten. De ouders en zusje van Nim zijn vermoord door een man die Jack heet. Baby Nim ontsnapt aan de moordenaar door naar het Kerkhof te kruipen. De overleden ouders van Nim vragen aan de (dode) bewoners van het kerkhof om voor de jongen te zorgen. En dat doen ze. We volgen Nim vanaf de babytijd tot zijn vijftiende. Het verhaal is opgedeeld in tamelijk lange hoofdstukken, waarin je iets te weten komt over Nim en de dingen die hij op dat moment meemaakt. Het is sprookjesachtig, fantasierijk, luguber en macaber, spannend, maar ook mooi en ontroerend. De nieuwe editie bevat mooie tekeningen aan het begin van ieder hoofdstuk, die de sfeer van het boek goed weergeven. Het taalgebruik is redelijk eenvoudig en tegelijkertijd beeldend en poëtisch. Uiteraard ging op zoek naar een verwijzing naar Tori Amos en vond het in het nawoord. Hij dankt haar voor het lenen van haar huis en het boek eindigt met de songtekst van het korte liedje Graveyard. Anita gaf Het Kerkhof 4,5 ster en ik ben het met haar eens.

4 - 4,5 sterren

Playlist:

• Graveyard - Tori Amos
• The night we met -Lord Huron

96. Emily Wilde's encyclopedie der feeën - Heather Fawcett

99. Kerst in de Holiday Cottage - Sarah Morgan

Op mijn laatste werkdag voor de vakantie, stopte ik op tijd met werken en had zin in een hartverwarmend verhaal. Ik hoopte dat te vinden in Kerst in de Holiday Cottage van Sarah Morgan. Imogen werkt veel en hard. Zoveel dat ze geen tijd heeft voor een privéleven en dat is precies zoals ze het wil. Ze maakt haar collega's wijs dat ze het perfecte leven heeft met een grote familie en lieve hond. In werkelijkheid heeft ze alleen haar werk en een moeder met wie ze een slechte band heeft. Na een voorval op het werk wordt ze een maand met verlof gestuurd. Haar favoriete klant Dorothy nodigt haar uit om deze tijd in haar vakantiewoning in de Cotswolds door te brengen. De setting is winters en knus. Imogen is een mooi uitgewerkt karakter. Er worden een aantal serieuzere onderwerpen aangesneden zoals verlies en verwaarlozing. Enerzijds raakte het me, anderzijds irriteerde ik me aan de matige uitwerking. De dramatische ontknoping van de onderlinge verhoudingen komt vrij vroeg in het verhaal en daarna zakt het ook als een pudding in. De overige personages en hun handelingen in het verleden en heden vond ik niet erg geloofwaardig. Miles, de love interest, is iets te perfect en blijft van bordkarton. Het verhaal eindigt abrupt met een aantal onaffe lijntjes. Jammer.

2,5 - 3 sterren (afgerond naar 3)

Playlist:

• Daughter - Pearl Jam
• Porcelain - Moby

100. How to train your viscount - Courtney McCaskill

Lady Caroline Astley was als puber smoorverliefd op Henry Greville, de beste vriend van haar broer. Helaas zette hij haar vreselijk voor schut ten opzichte van zijn vrienden. Vier jaar later komen ze elkaar weer tegen en moeten ze noodgedwongen samenwerken om een gestolen amulet te vinden. Deze regency roman ging voortvarend van start. De personages zijn prettig, de dialogen pittig en de ene gevatte opmerking volgt de andere op.  Er is oud zeer, er zijn misverstanden en deze worden opgelost. Als het speuren naar het verdwenen amulet wordt gestart, zakt het tempo in en wordt het ronduit saai. Na de pikante seksscènes, volgt een heel vreemde plottwist, waardoor ik mijn sympathie voor het personage Henry meteen kwijt was. Daarna snakte ik naar het einde van het boek, maar moest ik me nog door vele pagina's heen worstelen.

2 sterren

Playlist:

• So cruel - U2
• Nightboat to Cairo - Madness

101. De jongen die van de wereld hield - Tjibbe Veldkamp

Wanneer de ouders van Adem elkaar ontmoeten op een brug in een Oosteuropese stad, wordt de geest van Adem geboren en is hij een 'mogelijk' kind. De meeste mogelijke kinderen komen nooit echt ter wereld. Adem heeft er echter alles voor over om te leven en krijgt een voorschot op het leven om zijn ouders bij elkaar te brengen en zo zelf zijn eigen leven veilig te stellen. Dit boek staat hoog in de grote vriendelijke 100. Het is een lief en ontroerend sprookje over het mooie en goede zien in de wereld, ook al is die wereld niet perfect.

4 sterren

Playlist:

• River - Joni Mitchel
• Snow on the beach - Taylor Swift, Lana del Rey

102. Eet eens een wasbeer - Joël Broekaert

Culinair journalist Joël Broekaert verdiept zich in dit boek in twaalf dieren en planten, waarvan het natuurlijke ecosysteem oorspronkelijk niet in Nederland ligt. Zonder hulp van de mens waren ze hier niet. Ontsnapte wasberen, vrijgelaten halsbandparkieten en uitgezette schildpadden weten in hun nieuwe omgeving te overleven. En dat heeft vaak fatale gevolgen voor de inheemse dieren en planten. Zo verjagen halsbandparkieten de inheemse vleermuizen, maar lijken de Japanse oesterbedden juist bescherming te bieden aan de Nederlandse oesters. Elke exoot krijgt zijn eigen kort hoofdstuk en Joël brengt in kaart hoe het dier in Nederland terecht is gekomen, of het schadelijk is, of je het kunt eten en of je het mag eten. En dat laatste blijkt vrij ingewikkeld te zijn. Interessante en vermakelijke manier van denken, die niet echt een oplossing biedt voor de exoten in Nederland.

104. Mile High - Liz Tomforde

Over dit boek heb ik een eeuwigheid gedaan. Het gaat over ijshockeyer Evan Zanders en stewardess van het privévliegtuig van de ploeg Stevie Shay, die ondanks de vele bezwaren die eraan kleven een relatie krijgen. De relatie moet geheim blijven; Stevie kan haar baan kwijtraken en Zanders moet het imago van playboy in stand houden. Dit boek begon goed, met knetterende dynamiek tussen de hoofdpersonages. Zodra de twee een relatie krijgen, werd het saai. Buiten de pikante scènes, gebeurt er nauwelijks iets. En wat er gebeurt  lezen we vanuit het standpunt van Stevie én Evan. Het boek kaart een aantal belangrijke thema's aan, zoals fatshaming en mentale gezondheid en deze thema's worden heel goed uitgewerkt. Ook de karakters maken een mooie groei door. Het boek is alleen veel te lang en ik ben te oud voor het popie-jopie taalgebruik.

3 sterren

Playlist: 

• Learn to fly - The Foo Fighters
• Did you know that there's a tunnel under ocean boulevard - Lana del Rey

Dit was mijn leeslijst van november. Ik mag een klein feestje vieren met het behalen van mijn reading challenge. de playlist van deze maand vind je hier: november 2024

Door Tori Amos en Neil Gaiman denk ik al een paar dagen aan de cancel cultuur. Mag je nog iets lezen, luisteren of bekijken van een auteur, muzikant of acteur als hij beschuldigd wordt van ongewenst gedrag of strafbare feiten heeft gepleegd. Doet dat afbreuk aan hun werk? Het is een ingewikkelde en interessante kwestie. 

Ook heb ik afgelopen maand een boek niet uitgelezen omdat het negatieve gevoelens over mezelf triggerde. Zou ik het opgepakt hebben als ik dit vantevoren geweten had? Ondanks dat ik me een paar dagen na het lezen van de betreffende passage behoorlijk naar voelde, vind ik niet dat een boek een triggerwarning hoeft te bevatten. Wat mij triggert, raakt een ander niet. Het verklapt bovendien iets over de inhoud van het boek wat niet altijd wenselijk is. Maar ook gebruiken van triggerwarnings en het inzetten van sensitivity readers is iets van deze tijd. Ook dat is ingewikkelde en interessante materie.

Misschien iets voor een toekomstig blog. Hopelijk tot volgende maand!