Gelukkig kwamen er ook weer veel reacties binnen op mijn tweede oproep om samen een boek uit mijn kast te gaan lezen. Joella is de eerste met wie ik één van de boeken uit de nieuwe lijst heb gelezen, wij lazen: Wild van Cheryl Strayed. Een boek over een op zijn zachtst gezegd pittige wandeling...

Het verhaal

Cheryl is op een dieptepunt in haar leven beland, haar moeder is overleden en ze ligt in een scheiding. zaken waar ze niet goed mee om kan gaan en daarom vluchtte ze lange tijd in de drugs. Ze komt tot het besef dat dit geen oplossing is, het moet anders...maar hoe?
Dan ziet ze in een winkel ineens het boekje Pacific Crest Trail liggen over een lange afstandswandeling door heel Amerika, van het zuiden naar het noorden. Ze is geïntrigeerd maar laat het boekje toch liggen. 
Wanneer het echter door haar gedachten blijft spoken gaat ze terug en koopt het boekje; dit is het, dit is de oplossing, dit gaat ze doen!

Haar voorbereiding op de lange wandeltocht van zo'n 1700 km is miniem, ze schaft de benodigde spullen aan, maakt dozen met profiant die naar punten op de route gestuurd worden...maar het belangrijkste gedeelte van de voorbereiding slaat ze over: de training. Cheryl heeft eigenlijk geen ervaring met lange afstandswandelingen en al helemaal niet in het wandelen met bepakking op de rug. Maar toch gaat ze vol goede moed op pad.

Het wordt afzien...
Haar rugzak, die ze al snel de bijnaam 'monster' geeft, blijkt veel te zwaar te zijn en amper te tillen. Haar wandelschoenen blijken een maat te klein te zijn waardoor ze veel pijn aan haar voeten krijgt, van bloedende blaren tot zwarte uitvallende nagels.
Maar ze geeft niet op, soms letterlijk haar stappen tellend loopt ze verder, stap voor stap, de hele route...

Hoewel het alleen zijn zeker niet makkelijk is en ze vaak blij is als ze andere wandelaars tegenkomt, beseft ze bij elke ontmoeting ook heel goed hoe kwetsbaar ze is als vrouw alleen in dit verlaten gebied. 
Hoe fijn gezelschap ook kan zijn, ze maakt steeds weer heel bewust de keuze om niet te lang met andere wandelaars op te trekken, ze wil deze tocht echt alleen volbrengen.

Zelf de Pacific Crest Trail wandelen?

Tijdens het lezen van dit boek ga je automatisch nadenken over of je zelf zo'n tocht zou willen en kunnen lopen....

Hetty: Het lijkt mij geweldig, ik hou van wandelen en van de natuur, ook kan ik er heel goed tegen om alleen te zijn. Tot zo ver geen probleem, maar voor mij zouden allerlei praktische zaken overheersen: Kan ik dit wel? Ik wandel graag, maar hou het toch bij 15km max. zonder bepakking wel voor gezien. Ik zou absoluut willen trainen voor ik aan zo'n pittige tocht begin. Verder: de route, is die wel duidelijk genoeg? Wat als er iets gebeurt? Die (figuurlijke) beren op de weg zouden mij waarschijnlijk beletten om ook echt de knoop door te hakken om in mijn eentje door de Amerikaanse wildernis te trekken.
Maar toch spreekt het idee me wel ontzettend aan!.....misschien maar eens beginnen met het Nederlandse Pieterpad? ;-)

Joella: Je stelde de vraag of ik ook zo'n tocht zou willen ondernemen mijn antwoord is volmondig ja.
Ik denk dat je door zo'n tocht dicht bij jezelf komt, ik wandel iedere dag zo'n 5 a 10km dat is natuurlijk niet zo'n heftige wandeling als Cheryl loopt maar ik merk dat ik daardoor mijn hoofd leeg kan maken. Als ik bijvoorbeeld een slechte dag heb of door omstandigheden een minder goed humeur ga ik lopen om de frustratie of woede kwijt te raken.
In een tocht zoals Cheryl maakt leer je jezelf kennen en op jezelf vertrouwen want je moet wel.
Ik zie mijzelf ook wel met monster sjouwen en regelmatig de handdoek in de ring willen gooien maar dan toch weer door gaan.

Hetty: Klopt Joella, ook ik merk altijd dat wandelen een goede manier is om je hoofd leeg te maken, gewoon enkel te genieten van al het moois om je heen in de natuur. Er valt zoveel te zien, als je maar goed kijkt, dat je geen tijd hebt voor andere dingen die komen spoken in je gedachten. Ik kom dan ook altijd weer helemaal blij thuis.

Onze leeservaring

Joella: Het boek heeft best lang gelegen bij me, en ik vond het ook niet heel vlot door lezen.
Het leent zich meer voor af en toe een hoofdstuk.
Zodat je elke keer een stukje van haar reis mee maakt.

Hetty: Ik heb het boek juist in vrij korte tijd uitgelezen, ik werd wel gegrepen door het verhaal en de belevenissen van Cheryl en wou graag weten hoe haar wandeling verder ging. Het boek was bij mij in een paar dagen uitgelezen!
Ik had geen moeite met haar schrijfstijl en vond het wel prettig lezen.

De sfeer

Hetty: Dit boek en de wandeling die gemaakt wordt vraagt gewoon om een zoektocht op internet naar plaatjes van de route! Dat heb ik dan ook zeker gedaan en heb vol bewondering gekeken naar de mooie foto's met schitterende uitzichten. De plaatjes klopten wel met wat ik voor me zag tijdens het lezen, Cheryl heeft de sfeer goed weten weer te geven. 

Lange tijd geleden heb ik de film al eens gezien, kan me nog vaag herinneren dat ik die toen ook erg mooi vond. Misschien nog eens een keertje gaan kijken voor meer plaatjes bij het verhaal :-)

Joella: De sfeer is goed neer gezet.
Op pinterest heb ik het pad op gezocht en het is werkelijk prachtig.

De sterren

Joella: Ik geef het boek drie sterren. En wie weet ga ik het nog eens herlezen.

Hetty: Ik heb het boek vier sterren gegeven, ik heb genoten van het meekijken over de schouder van Cheryl, de mooie natuur en de bijzondere ontmoetingen, maar ook de minder leuke kanten die de tocht regelmatig tot een hel maakten werden goed weergegeven. De zoektocht naar haarzelf die Cheryl doormaakte is goed in beeld gebracht.