Het kiezen van een boek gaat bij mij altijd op gevoel, 
De titel en/of omschrijving spreken me aan, maar ik moet ook in de stemming zijn om het boek te lezen.
Deze keer heb ik gekozen voor een boek wat aansluit bij mijn werk.

Op mijn werk moet ik samen met mijn collega's een stukje Nieuw Amsterdam namaken, en nog specifieker: de kade van Nieuw Amsterdam zoals deze er in 1664 uitzag....
Om dit zo goed mogelijk te doen zijn we op zoek naar zelfs de kleinste details die het plaatje kloppend kunnen maken.
En dat valt niet altijd mee.....
Eén van de grote vraagstukken was: hoe zag die kade eruit?
Dat er klinkers gelegen zouden hebben leek ons onmogelijk, maar wat dan: zand of kinderkopjes misschien?
Het bleef lang gissen.

De film 'Michiel de Ruyter' kwam onlangs op tv en om eerlijk te zijn heb ik enkel gelet op de beelden die het ruim van de schepen lieten zien (we moeten ook het ruim van een VOC schip namaken) en op beelden van de kade.
Met succes want hierdoor werd duidelijk hoe een hijskraan waar de goederen mee aan boord gehezen werden er in die tijd uitzag!
Maar de kade was niet duidelijk zichtbaar....
En het verhaal van de film is volledig langs me heen gegaan ;-)

Ineens moesten een collega en ik denken aan het boek New York van Edward Rutherfurd.
Van deze schrijver had ik eerder al het boek 'Parijs' gelezen en daarbij was ik onder de indruk van de mooie gedetailleerde beschrijvingen van de ontwikkeling van deze stad.
Als New York ook zo geschreven is, dan zou ik er best eens iets aan kunnen hebben!

Tijdens de silent book club, waar ik eerder al een blog over geschreven heb, begon ik in het boek te lezen....
En ik viel met mijn neus in de boter!
Na een paar plattegronden van hoe de stad New York er vroeger, in de tijd dat het nog nieuw Amsterdam heette, uitzag begon het eerste hoofdstuk met de titel: 'Nieuw Amsterdam 1664'
Precies het jaartal wat ik zocht! 

En het werd nog beter......
Al na 1 bladzijde gelezen te hebben werd er een man met houten been beschreven: Peter Stuyvesant.....Bingo! Die persoon speelt een belangrijke rol in het verhaal wat wij op mijn werk willen vertellen.

Al snel komen er andere elementen voorbij: de handel in beverhuiden, de overnaadse boot, de naam Springsteen, de huidige namen die verwijzen naar oude Nederlands namen (broadway = breede weg)....

En toen wonder boven wonder ook nog: Stuyvesant had er voor gezorgd dat een groot deel van de kade voorzien was van kasseien!
Nooit gedacht dat we nog een 'bewijs' zouden vinden van het soort bestrating en nu al gelijk gevonden in het eerste hoofdstuk van dit, overigens geweldige, boek!

Het boek gaat al snel verder naar latere tijden, maar ik heb het vol interesse uitgelezen, want ook hier kwamen weer mooie boeiende beschrijvingen aan bod van de groei en ontwikkeling van de stad.
Het verhaal volgt een aantal families door de eeuwen heen en als rode draad duikt ook steeds een Indiaanse riem weer op die als erfstuk aan de volgende generatie doorgegeven wordt.

New York is een bijzondere stad en er heerst een bijzondere mentaliteit die door al die eeuwen heen overeind blijft.....

"In Gorhams ogen was New York altijd een plek geweest waar mensen vooruit wilden komen. Of het nu  berooide immigranten of rijke handelaars waren, iedereen kwam naar New York om er beter van te worden. In slechte tijden om te overleven, in betere tijden om geld te verdienen en wanneer het echt goed ging om rijk te worden. Heel snel heel rijk."

"Opeens begreep hij het. Die Strawberry Fields van daarstraks, de Freedom Tower waaraan hij liep te denken: de twee begrippen die zij vertegenwoordigden, vatten die New York niet samen?
De twee woorden waar alles om draaide? Hij dacht van wel. Twee woorden. Het ene een uitnodiging, het andere een ideaal, een avontuur, een noodzaak.
'Imagine", zei het park. 'Vrijheid', zei de toren.
Dat was de essentie, de boodschap van de stad waar hij zo van hield. Meer had je niet nodig. Droom en doe. Maar eerst moet je de droom hebben. 
Imagine.
Altijd."