Akata Witch, de Nigeriaanse Harry Potter wordt het genoemd. Dat schept natuurlijk al bepaalde verwachtingen.
Het boek gaat over Sunny, een Amerikaans meisje dat met haar Nigeriaanse ouders mee terug naar Nigeria verhuisd. Met haar albinohuid en haar buitenlandse achtergrond voelt ze zich een vreemde eend in de bijt. We zien de Nigeriaanse cultuur door de ogen van Sunny. En als blijkt dat ze een free agent is, een persoon met magische krachten die geboren is uit 'gewone', niet-magische ouders, dan volgen we haar ontdekkingstocht door de magische wereld.
Tegelijkertijd is er een seriemoordenaar actief. Deze heeft het voorzien op kinderen, die hij waarschijnlijk gebruikt voor magische rituelen.
Nnedi Okofaror is in de VS een gevierde auteur die al veel prijzen op haar naam heeft staan, zowel voor jeugdboeken als voor werk voor een volwassen publiek.

Verwachtingen

Een boek dat door niemand minder dan John Green en Ursela le Guin wordt aangeprezen en dat met Harry Potter wordt vergeleken: wat verwachtten de leesclubdeelnemers daarvan?
Marjolein schreef: 'Door alle kleurtjes (van de cover) heb ik de verwachting dat het geen heel zwaar of heftig boek is, maar eerder een vrolijk, magisch boek.' Ze hoopte vooral een origineel boek te lezen. Annet verwachtte aan de hand van de achterflap een magisch verhaal dat met veel fantasie geschreven is.
Hoge verwachtingen zijn niet altijd een voordeel, zoals Smay schrijft: 'Dat het boek 'de Nigeraanse Harry Potter' wordt genoemd schept bij mij wel hoge verwachtingen die vaak moeilijk waar te maken zijn.'

De meeste deelnemers gingen vlot door het boek. 'Jammer dat ik hem nu al uit heb,' schreef Dionne zelfs. En Lianne had er nog niet genoeg van: 'Ik heb 'm ook uit en dit smaakte naar meer! Ben benieuwd naar het vervolg.' Minca had de vaart er goed in zitten: 'Ik heb het boek al uit! Ben er erg positief over en kan niet wachten om langzaam aan de discussie vragen te beginnen!'

Introductie in de wereld

Het bijzondere aan dit boek is dat het zich afspeelt in Nigeria.. Hoe ervaarden de deelnemers deze onderdompeling in Afrikaanse sferen?
Kouk had graag een verklarende woordenlijst gehad bij de Nigeriaanse woorden in het boek: 'Ik was tijdens het lezen niet in de gelegenheid om die woorden te gaan googelen, dan ontstaat er voor mijn gevoel toch meer afstand omdat ik die woorden niet begrijp.'
Voor JDG_Books was de Afrikaanse setting juist hét grote pluspunt van het boek : 'Ik durf best te zeggen dat het belangrijkste element van het boek de Nigeriaanse cultuur en omgeving is! Als het boek zich bijvoorbeeld af had gespeeld in Engeland of een ander land had het hele verhaal veel minder binnengekomen dan nu.' Marjolein heeft zelf een aantal jaren in Nigeria gewoond en voor haar was de sfeer en de omgeving in het verhaal heel herkenbaar.
In het algemeen concludeerden de leesclubdeelnemers dat de Afrikaanse cultuur een echte meerwaarde voor het boek vormde. In een aantal gevallen was het juist ook de reden dat ze dit boek graag wilden lezen.

De kadertjes binnenin het boek, met daarin de bladzijden uit het Free Agents handboek, vonden veel deelnemers een leuke vondst: JDG_Books vond ze een goede toevoeging aan het verhaal omdat ze net even die extra duidelijkheid gaven.

Ervaringen tijdens het lezen

Een aantal lezers vond dat het boek vooral in het begin wel wat meer vaart kon gebruiken. 'Ik vond het boek ook erg traag op gang komen, ' schrijft Zara. 'Voor mijn gevoel gebeurde er in het begin van het boek vrij weinig. Hierdoor vond ik het erg lastig om geïnteresseerd te blijven.'
Maar er zijn ook lezers die hier helemaal geen last van hadden. Zo vindt JDG_Books dat het verhaal goed opgebouwd is, het begint langzaam en komt steeds iets meer en sneller op gang. En Sam Creutzburg vond de langzame start niet storend: 'Er stond veel informatie in die ik interessant vond om te lezen.'

Veel leesclubdeelnemers waren van mening dat het verhaal op het laatst juist wel weer erg snel ging, en dat de auteur daar niet altijd even goed naartoe gewerkt had. Zo schrijft Sam Creutzburg: 'Ik vond het wel heel erg jammer dat het einde zo snel voorbij was. Dat had van mij wel wat uitgebreider gemogen. Het gevecht met Black Hat Ototoko stelde naar mijn mening niet veel voor. als of het afgeraffeld is.'
Minca had een ander boek verwacht, maar ze had toch een fijne leeservaring: 'In plaats van de verwachte spanning zat het verhaal vol met mysterie en magie die nauwelijks aan een ander boek kan tippen.'

De meeste deelnemers ervaarden Sunny als een fijn hoofdpersonage dat in het verhaal een grote ontwikkeling doormaakt. Zo vond Miranda: 'Er zijn een aantal prachtige momenten in het verhaal waarop zij ontzettend wijze lessen leert. In dit geval is dat in een 'wereld' die voor ons allen nieuw is, maar ik denk dat iedere persoon in onze eigen wereld ook dergelijke lessen meemaakt, en net zo'n ontwikkeling meemaakt.'
Grappig was dat de meningen over de overige personages erg verschilden, iedereen had zo zijn eigen favorieten. Zo vond JDG_Books van ChiChi, een vriendin van Sunny: 'ChiChi was erg enthousiast en had altijd een passende (of niet zo'n passende, maar wel grappige) opmerking paraat, die mij even deed glimlachen tijdens het lezen.' Dionne vind Orlu, Sunny's vriend dan weer een heel interessant personage dat al volwassen keuzes maakt, waar zijn vrienden nog wat kinderlijk overkomen.

Conclusie

In het algemeen hebben de deelnemers wel plezier gehad tijdens het lezen van het boek. Zo vond Sunaina het een superleuk boek. Dionne heeft er zeker van genoten: 'De fantasie spat van elke pagina en hoe verder je leest, hoe meer je wil weten en leren over Sunny en de Leopard gemeenschap.'
Dat een vergelijking met een boek als Harry Potter niet altijd in het voordeel van een boek uitpakt, blijkt uit het eindoordeel van Marjolein1: 'Ik vond het taalgebruik te simpel. Ook voor een YA boek. De verwachting lag ook heel hoog, aangezien het als de Afrikaanse HP werd aangekondigd.'
Voor Zara ging de vergelijking met Harrry Potter ook niet op, maar dit weerhield haar er niet van het boek met plezier te lezen. 'Ik geef het boek 3/5 sterren. Het boek werd op de website omschreven als “the Nigerian Harry Potter”, maar hier ben ik het helaas niet mee eens. Ik vond het tweede deel van het boek wel echt leuk!'

Een aantal lezers ervaarde het verhaal vooral als een introductie in de wereld. Voor hen lag de naduk net iets te weinig op de ontwikkeling van het plot. Wel spatte de fantasie en magie van de pagina's af en dat hebben de lezers met veel plezier ervaren.

De deelnemers gaven dit boek 3,5 sterren.