OVER ALEXANDRA’S REIS

Alexandra’s Reis heeft zes verhaallijnen, die zich afspelen in het najaar van 2014, en de hoofdpersonen in vier van deze verhaallijnen hebben enkele maanden eerder deelgenomen aan een meerdaagse schrijfcursus in Flevoland. De vijfde verhaallijn heeft als hoofdpersoon de Maltese Adjunct-Commissaris Glorma Vitale die op Malta het onderzoek naar twee moorden leidt en een Libische connectie vermoedt. Een connectie die in de zesde verhaallijn aan bod komt.

De reis van Alexandra, ingegeven door haar deelname aan de schrijfcursus, is niet alleen een fysieke reis door verschillende landen, maar misschien nog wel veel belangrijker ook een mentale reis. Door haar uitgebreide emailwisseling met de uiterst manipulatieve Martijn, die ze ontmoet heeft tijdens de schrijfcursus, verandert haar kijk op de wereld van vandaag en de visie op wat zij altijd als vaststaand gegeven heeft aangenomen, voorgoed. Als zij tijdens haar reis India aandoet, wordt ze vergezeld door de ambitieuze journaliste Maya, met desastreuse gevolgen, waardoor haar wereld nog meer op zijn kop wordt gezet. Door alle gebeurtenissen moet de mysterieuze Martijn, de manipulator pur sang, uiteindelijk onderduiken om uit handen te blijven van zowel Europol als de Libische connectie.

Alexandra’s Reis is het debuut van auteur M. Terveel (pseudoniem). Hij heeft het boek in eigen beheer uitgegeven onder het genre serieuze faction, thrillerachtig.

DE LEESCLUB

De leesclub telde in totaal 16 lezers, waarvan één lezer meedeed met een eigen exemplaar. De lezers begonnen vol goede moed aan de reis. De mooie fotografische cover viel in de smaak en ook over het eerste hoofdstuk waren de lezers overwegend positief. Maar toen begon voor de meeste lezers de grote uitdaging om zich door het boek heen te worstelen.

De hoeveelheid aan religieuze en politieke informatie was voor de meeste lezers een struikelblok. De reactie van Guido Goedgezelschap was luid en duidelijk: “Ik word hier ziek van, ik kan hier niet meer bij! Wat een draak! Ik wil nog zo veel lezen, maar de goede boeken blijven liggen voor dit misbaksel!”. Hoewel het merendeel van de leesclub het met Guido eens was, waren er ook lezers die oprecht genoten van het boek. Roel Roelfs: “Ik vond het heerlijk om een paar dagen in dit boek ondergedompeld te zijn. Ik vond het een heerlijke speurtocht en ik denk nog steeds na over de grote morele vraag die aangesneden wordt: Is de boodschapper schuldig? Ik denk dat dat de hoofdvraag, het thema van het boek is”. Hij was zelfs zo enthousiast dat hij het boek voor de tweede keer ging lezen. Ondanks dat Sjaantje bijna overweldigd was over de grote hoeveelheid aan politieke en vooral religieuze vraagstukken was ook zij positief gestemd en heeft het boek haar aan het denken gezet: “De noodzaak om over de rol van religie te schrijven, is volgens mij groot, vandaar 'mijn sympathie' voor schrijver en boek”.

Interessante discussie

Juist deze volstrekte tegenstelling in de waardering van het boek leidde tot zeer interessante en boeiende gesprekken in de leesclubdiscussie. Ondanks dat meningen lijnrecht tegenover elkaar stonden qua inhoud, waren de lezers het over een ding wel eens: de schrijfstijl van M. Terveel was niet verkeerd en wist te boeien in bijv. de verhaallijn van Glorma Vitale. Maar de volgens velen niet ter zake doende informatie in voornamelijk de emailwisseling tussen Martijn en Alexandra wierp grote weerstand op.

Verkeerd verwachtingspatroon

Een andere reden voor de ronduit negatieve reacties zou ook voortgekomen kunnen zijn uit het feit dat de lezers in de verwachting waren een onvervalste thriller te lezen en eigenlijk met een verkeerd verwachtingspatroon aan het boek begonnen. Wil Veltkamp: “Ik dacht een thriller te gaan lezen, maar voor mijn gevoel is de thriller hier maar bijzaak en zijn politiek en religie in dit boek hoofdbestanddelen”.

En dat is best spijtig voor de auteur. M. Terveel: “Helaas kent Hebban de categorie faction (nog) niet. Ik moest kiezen tussen de categorieën: "Romans en Literatuur", "Thrillers en Spanning" of "Non-fictie". Thrillers en Spanning leek me van die drie de meest passende optie. Achteraf gezien had ik misschien beter eerst gevraagd of Hebban een nieuwe categorie wilde aanmaken”. Als het boek, achteraf gezien, anders in de markt gezet zou zijn, zou dit een andere doelgroep hebben aangesproken die het boek wellicht wel zou weten te waarderen zoals de schrijver het bedoeld heeft. De waardering zou dan wellicht ook minder dramatisch zijn geweest dan nu het geval is.

Auteur M. Terveel, die vragen van de lezers beantwoordde, sloeg zich ondertussen manhaftig door alle negatieve kritiek heen: “Ik leer ervan voor de marketing en voor de inhoud van het vervolg”.

EINDOORDEEL en WAARDERING

De waardering voor het boek liep uiteen van 1 tot 4 sterren, alhoewel de meeste lezers het boek als ronduit verschrikkelijk en niet door te komen kwalificeerden. Dit leidde ertoe dat de gemiddelde waardering uitkwam op slechts 1,8*, afgerond 2**.

Marcel van Ommen: “Ik heb nog nooit een boek met zoveel tegenzin uitgelezen. Dit was totaal niet mijn genre”. 1*

Sorbotrol: “Geen aanrader. Tenzij je erg van politiek en religies houdt”. 2**

Wendy Koedoot: “Het is erg veel politiek en religie en maar sporadisch interessant voor mij. Ook het eind van het boek is niet wat ik van tevoren bedacht zou hebben.” 2.5**

Sjaantje: “Voor de niet politiek geëngageerde lezer een ontzettend taai boek om door te komen, voor hen die geïnteresseerd zijn in de wereldpolitiek misschien wel een must read. 4****

In de onderstaande reacties hebben de lezers een kenmerkende quote uit hun recensie van Alexandra’s Reis geplaatst en het aantal sterren dat zij het boek gaven.