Op 1 juni 2016 werden de deelnemers van de leesclub Alles houdt op te bestaan van Elizabeth Brundage bekendgemaakt. Niet veel later ontvingen de vijftien deelnemers het boek en een aantal van hen begon met veel enthousiasme meteen aan het lezen. Een verrassing was dat het boek een ongecorrigeerd leesexemplaar bleek te zijn. Voor de deelnemers was het tevens een eerste kennismaking met deze Amerikaanse schrijfster.

Het verhaal
Het is de nawinter van 1979 en op een dag komt George Clare na een dag werken thuis, waar hij het levenloze lichaam van zijn vrouw Catherine aan. George klopt, met zijn driejarige dochter Franny in zijn armen, bij de buren aan. De politie wordt erbij gehaald en, hoewel er geen enkel bewijs tegen hem is, is George al snel de hoofdverdachte. Maar wat heeft zich in het huis afgespeeld? Hadden George en Catherine geheimen die ze voor elkaar verborgen hielden? Hoe was de relatie met hun vrienden en buren? En wat heeft de geschiedenis van de vorige bewoners ermee te maken? Allemaal vragen waar nog geen antwoord op is.

Ontvangst en verwachting
Na ontvangst valt het de deelnemers op dat Alles houdt op te bestaan een, zoals al eerder gezegd, ongecorrigeerd leesexemplaar was, maar ook dat het een dik boek is. Vervolgens stelt iedereen zich in de leesclub voor en spreken ze de hoop uit dat het een leuk en spannend boek wordt. Wendy wordt nieuwsgierig omdat op de omslag een vermelding naar Hitchcock staat vermeld. De cover vindt ze duister en mysterieus.

Tijdens en na het lezen
Een van de eerste opmerkingen gaat over het ontbreken van de aanhalingstekens. De meeste deelnemers missen dit en soms is het nodig om zinnen opnieuw lezen om te begrijpen wat er bedoeld wordt. Ann Janssens mist deze aanhalingstekens niet, maar geeft aan dat ze daardoor wel geconcentreerder moet lezen. Toch geven veel deelnemers aan dat ze het boek moeilijk kunnen wegleggen omdat het wel intrigeert. Monique geeft dat ook aan, maar maakt daarnaast de kanttekening dat ze het soms te langdradig vindt waardoor ze het boek juist wel weglegt. Dit laatste wordt door Shana Rasschaert bevestigd. Ze vindt dat de schrijfster soms te veel in detail treedt. Volgens haar was het boek aangenamer om te lezen als sommige situaties minder gedetailleerd beschreven waren. Dolinda vindt het halverwege een boeiend verhaal, dat de personages goed uitgewerkt zijn en dat het boek erg geschikt is om te verfilmen, het liefst in zwart-wit. Het meest opvallende aan het verhaal is volgens Lilian Brugel, die zelf verschillende verdachten heeft gehad, dat er niemand voor de moord op Catherine wordt veroordeeld. Daardoor vindt ze het lijken dat het verhaal geen open einde heeft, terwijl dat er wel is. Omdat ze niet aan de schrijfstijl zoals door Brundage gehanteerd is gewend was, moest Tessa Droge per hoofdstuk schakelen vanuit wier/wiens perspectief het was geschreven. Desondanks vindt ze dat het verhaal wel diepgang heeft dat tot nadenken stemt. Doordat het verhaal diepgang heeft, komen de personages volgens Gerda van Drunen tot leven en tijdens het lezen voel je een bepaalde emotie opkomen. Inge van de Vegte vond het begin van het boek veelbelovend, maar daarna viel het haar toch wat tegen. Mede doordat ze al snel een idee van de dader had. Jan Stoel heeft een paar mooie zinnen, die volgens hem de spanning onderlijnen, gevonden. Een van die zinnen is bijvoorbeeld 'Het huis grijnsde hen tegemoet.'

Eindoordeel
De dertien actieve deelnemers aan de leesclub Alles houdt op te bestaan hebben het boek wat meer dan gemiddeld gewaardeerd. Twee deelnemers gaven het boek de maximale waardering van vijf sterren, vijf vonden het vier sterren waard, er waren er drie die het drie sterren hebben gegeven en eveneens drie deelnemers vonden het boek wat tegenvallen en hebben het met twee sterren beloond. Dit komt neer op een naar boven afgerond gemiddelde waardering van drieënhalve ster. BoekwormTan verwijst in haar eindconclusie nog even naar de titel van het boek, ze was blij dat het boek uit was. De algemene mening van de deelnemers was wel dat het boek geen thriller is, maar vooral een roman. Ook Yonina vond het niet erg dat ze het boek uit had. Door de aanprijzing 'dé literaire thriller van zomer 2016' had ze meer suspense verwacht. Carmen Ferreira verwoordt dat in haar quote als volgt: "Als je je idee loslaat dat het een literaire thriller moet zijn, kun je je mee laten voeren in deze roman over de vele levens die geroerd worden."