OVER AUDREY EN ANNE

Herfst, 1957. Otto Frank brengt een bezoek aan de jonge filmster Audrey Hepburn in haar Zwitserse chalet. Hij wil haar overhalen zijn dochter te spelen in een film over haar leven. Lente, 1929. Er worden twee meisjes geboren die later wereldfaam zullen verwerven: Audrey Hepburn en Anne Frank. Hun levens vertonen opvallend veel overeenkomsten. Zo zijn ze beiden op jonge leeftijd gedwongen hun geboorteland te verlaten. Audrey is een telg van de Europese elite. Zij wordt naar een Engelse kostschool gestuurd terwijl haar ouders in München, Brussel en Londen flirten met de rest van de jetset – en met het fascisme. Ook de familie Frank vertrekt van huis. Noodgedwongen, deel uitmakend van de enorme stroom joodse vluchtelingen. Audrey viert haar elfde verjaardag nog in het vrije Nederland waar haar moeder opgroeide. Maar als Anne elf wordt, marcheren de Duitsers er al door de straten. Ze zitten in de val.

DE LEESCLUB

De leesclub telde 15 lezers. Daarnaast mengde drie lezers met een eigen exemplaar zich regelmatig in de discussie. Hoewel bijna iedereen hoopt op een mooie historische roman zijn de verwachtingen van de lezers toch zeer divers. Marliesdd verwacht een goed gedocumenteerd verhaal met fictieve elementen en is erg benieuwd naar de aanpak en de opbouw van het boek. Marjo spreekt de hoop uit dat de auteur niet al te veel de feiten naar eigen hand heeft gezet omdat in het begin staat dat het boek los staat van de werkelijkheid. Biebmiepje Judith hoopt van harte dat haar positieve beeld van Audrey niet beschadigd raakt door onthullingen.

Cover

De ondertitel ‘Het verhaal dat nooit eerder werd verteld’ triggert de lezers hoewel niet allemaal in positieve zin. Annemieke: “Het suggereert geen positief nieuws. Meer iets dat onthuld gaat worden over of beide personen of hun situatie???”. Ineke doet daar nog een schepje bovenop en vond het zelfs niet echt een uitnodiging om te gaan lezen: “Ik hoop dat het niet speculeert op sensatie-achtige zaken”. Al met al is een aantal lezers van mening dat deze toevoeging voor het verhaal eigenlijk niet nodig is en wellicht verkeerde verwachtingen schept. Verder krijgt de cover alleen maar lof. Cindy: “Wat voor mij de cover juist zo mooi maakt is dat je achter Audrey, Anne weliswaar in het groot, maar wel wazig ziet, waarbij het kleuraccent naar boven toe toeneemt waardoor ze iets hemels krijgt; als een 'in memoriam' of in de gedachten aanwezig bij Audrey”. Annette vindt de cover prima bij het verhaal passen: “De foto van Anne vloeit wat over in de foto van Audrey, zo is het ook in het boek. Het verhaal van Anne raakt hier en daar het verhaal van Audrey”.

Interessante discussie over het hoofdthema

Al snel ontstaat er een levendige discussie over voornamelijk het leven van Audrey. Er worden interessante links gedeeld over tentoonstellingen en sites met foto’s waarop Audrey en haar ouders staan. En foto’s van de historische ontmoeting van Audrey en Otto Frank. Cindy ontdekt op de Wikipedia-pagina over Audrey nog meer parallellen tussen Audrey en Anne, waarvan een aantal ook in het boek aan de orde komen.

Verder zorgt het feit dat Audrey’s ouders fervent aanhanger van het fascisme zijn, voor een interessante discussie over keuzes die mensen maken in tijden van economische recessie en in oorlogstijd. Bellalente vindt hier het volgende van: “Ik zie drie belangrijke verklaringen voor Ella's gedrag: haar eerdere vriendschap met de Duitse adel; haar zorg voor haar kinderen en ook haar eigen behoefte aan een beetje luxe. Misschien niet goed te praten vanuit onze huidige positie, maar hoe ik zou hebben gereageerd durf ik niet te zeggen. In ieder geval maakt dit dilemma van Ella een interessant personage voor ons als lezer!”. Dat Ella de meest interessante persoon in het boek is wordt gedeeld door de meeste lezers. Verder zijn alle lezers het over eens dat ze veel hebben geleerd over feiten in Audrey’s jeugd, waar de meesten niet mee bekend waren, zoals dat ze kind was van ‘foute’ ouders.

Als het hoofdthema van het verhaal wordt unaniem gekozen voor ‘keuzes’. Zowel Anne als Audrey worden slachtoffer van de keuzes die door hun ouders worden gemaakt. Annemieke verklaart dit thema nog verder door tot ‘oorzaak en gevolg’. Maar ook thema’s als ‘opvoeding’, ‘afkomst en milieu’ worden genoemd.

Schrijfstijl

Over de schrijfstijl lopen de meningen uiteen van ‘eenvoudig en soms een beetje rommelig’, ‘toegankelijk, maar zeker niet te simpel’, ‘beeldend beschreven’ tot ‘erg mooi, leest soepel met haast poëtische fragmenten’ en ‘erg sterk en toegankelijk’. Kite vindt het bewonderenswaardig dat Jolien Janzing er in geslaagd is om een tijd van oorlog zo menselijk te beschrijven, zonder te veroordelen: “Je weet en kent de donkere zijde van de periode. Deze worden door de auteur ook aangehaald maar het laat geen bittere nasmaak. Vind ik toch kunst, als je kunt aantonen dat mensen mensen zijn en blijven, ook in oorlogsstrijd en dat ze doorgingen met plannen en leven, omdat het leven op dat ogenblik gewoon zo is”.  De chronologische opbouw wordt door bijna iedereen als prettig en duidelijk ervaren. Biebmiepje Judith: “Mooie opbouw, 'de vraag', dan de verhalen van de twee families en dan 'het antwoord'. En de afwisseling van perspectieven is fijn gedaan en houdt het erg boeiend”. Zowel Marjo als Marliesdd hadden graag meer gelaagdheid. In het verhaal gezien.

EINDOORDEEL en WAARDERING

Slechts twee leesclubleden waren minder gecharmeerd van het boek en waardeerden ‘Audrey en Anne’ met 2**. Marliesdd: “Ik krijg geen contact met de personages, er wordt te veel ingevuld en verklaard... Ik krijg steeds meer het gevoel dat ik een romannetje aan het lezen ben, een verhaaltje. De verbinding tussen Audrey en Anne bijvoorbeeld is mager en gekunsteld”. Marjo: “Ik heb het boek met plezier gelezen, maar meer als een mooie historische roman die je lekker weg leest. Wel heeft het mij geïnspireerd om meer boeken over Audrey, Mittford en anderen in het boek vermelde personen te lezen. Dus dat is weer een pluspunt voor dit boek”.

Vijf leesclubleden gaven 3***. Jacqueje: Met haar toegankelijke schrijfstijl geeft Jolien Janzing de sfeer van de Tweede Wereldoorlog perfect weer. En nu ik terugkijk ook de sfeer van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Dat heeft de schrijfster echt goed gedaan. Het was dan ook geen straf om het boek te lezen”. Kevin Holstege: “Het is een mooi verhaal, ook voor jongeren, dat een ander beeld laat zien over de tweede wereldoorlog”.

De meeste lezers waardeerden het boek met 4****. Dayenne: “Audrey & Anne is een prachtige roman van Jolien Janzing, waarin zij de indrukwekkende verhalen verteld van Audrey Hepburn en Anne Frank in oorlogstijd. De tegenstelling tussen de twee meisjes maakt dit tot een ontroerende roman, waarin duidelijk wordt dat de beslissingen van ouders grote invloed hebben op hun dochters”. Marieke: “Het is indrukwekkend, het is mooi geschreven. De vergelijking van de levens van de dames is bijzonder. Het geeft inzicht in het leven van deze mensen voor en tijdens de oorlog en wat voor gevolg bepaalde keuzes kunnen hebben”.

Het eindoordeel van de leesclub komt gemiddeld uit op een mooie 3***.

In de onderstaande reacties hebben de lezers een kenmerkende quote uit hun recensie van Audrey en Anne geplaatst en het aantal sterren dat zij het boek gaven.