Forensisch patholoog-anatoom Kay Scarpetta is als hoofd medisch onderzoeker teruggekeerd naar Virginia, de staat waar ze haar gedenkwaardige carrière begon. Ze is nog maar enkele weken aan het werk als ze te maken krijgt met twee ernstige misdrijven: het lichaam van een vrouw is op een gruwelijke wijze tentoongesteld vlak bij een spoorlijn, en in een uiterst geheim laboratorium in de ruimte vindt een catastrofe plaats.

Wanneer Scarpetta de sporen begint te volgen, lijkt het erop dat een seriemoordenaar dicht bij huis toeslaat. Maar hoe hebben deze zaken met elkaar te maken?

Verwachtingen

Patricia Cornwell is een bekende in de wereld van de thrillers. Dat echter niet iedereen een boek van haar heeft gelezen bleek wel uit deze leesclub. Filip C. had nog niet eerder een boek gelezen van Cornwell: 'Ik ben zonder verwachtingen gestart omdat ik de schrijver niet kende en stond open voor het “nieuwe onbekende”. Omdat de titel “autopsie” verwijst naar lijkschouwingen verwacht ik dus allerlei intriges binnen het wereldje van het lijkenhuis, moord en doodslag binnen de muren, ontdekkingen op binnengebrachte lijken.' Daarentegen heeft Louise wel al een aantal van de boeken over Kay Scarpetta gelezen: 'Ik ben nu vooral nieuwsgierig of dit boek me weer net zo kan boeien als voorheen.'

Personages

Autopsie is boek 25 in de serie over Kay Scarpetta. In bijna alle boeken komen standaard de personages van Kay Benton, Marino en Lucy voor. Zo ook weer in dit boek. De ontwikkelingen van de personages zijn echter wel heel verschillend. Zowel in dit boek als in zijn geheel over de serie. Tommy Verhaegen zegt hierover: 'Je ziet Kay Scarpetta een volledige carrière doorlopen met veranderingen van baan en de nodige ups en downs, zowel op het werk als in haar privé-leven. Dat geeft een betrokkenheid bij de lezer en ook een hoog gehalte aan geloofwaardigheid.' Carlientje weet daar nog het volgende op aan te vullen: 'De ondertussen wat oudere Kay Scarpetta is nog steeds dezelfde: de eeuwig perfecte en perfectionistische lijkschouwer, gedreven als geen ander; de bijna ongeloofwaardige inventieve en intuïtieve geest.'

Kay is dan ook echt de hoofdpersonage in de gehele serie. En haar persoonlijke ontwikkeling gaat nog wel eens alle kanten op. Een daadwerkelijke groei binnen dit boek zelf is bijna niet op te merken. De enige van de 'hoofdpersonen' die wel een persoonlijke ontwikkeling doormaakt in dit boek is Lucy.

Schrijfstijl

De schrijfstijl van Cornwell is een herkenbare. De hoofdstukken zijn niet al te lang en de woorden die gebruikt worden zijn niet te moeilijk. Op het moment dat termen besproken worden die verband houden met haar werk, worden deze altijd goed verder uitgelegd. Binnen deze stijl zijn er, vooral in dit boek, wel een aantal elementen die opvallen bij onze lezers. Zoals Marina de Wit aangeeft: 'Het zeer scherpe oog voor detail van Kay is heel opvallend. Als lezer krijg je een heleboel details voorgeschoteld, maar uiteindelijk blijken velen daarvan van groot belang.' Ook Anneliesmaes heeft een hoop te zeggen over de elementen in de schrijfstijl van Cornwell: 'De verschillende verhaallijnen creëren diepgang in het verhaal. Deze zitten zowel in haar werk en omgeving. Hierdoor zoek je mee naar verbanden tussen deze verschillende pistes. De keerzijde is dat het ook wel wat spanning uit het verhaal haalt omdat je steeds in een ander verhaal terecht komt.'

Plot

Dat de spanning ontbrak in dit verhaal waren de meeste van onze lezers het wel eens. Whensen1957 weet dit mooi samen te vatten: 'Spannend vond ik het boek niet. Bij sommige passages dacht ik, nu gaat het gebeuren. Maar meer dan vage vermoedens kwamen er niet. 
De schrijfster had zeer zeker meer uit de kast kunnen halen. De hoofdrolspeelster van dit boek is een patholoog anatoom maar daar heb ik eigenlijk niet veel van gemerkt.' Marja Vissers vult hier nog aan: 'het verhaal is moeilijk te volgen en je moet moeite doen om de draad niet kwijt te raken. Idealiter is er spanning doordat een auteur situaties creëert waarvan je je afvraagt hoe dat nu in hemelsnaam gaat aflopen. En dat dan uiteindelijk alle puzzelstukjes op hun plek vallen.'

Vooral de ontknoping van het verhaal was voor iedereen erg teleurstellend en ook zeer verrassend.

Conclusie

De personages zijn heel realistisch beschreven. Een groot deel van het verhaal ook zeker. Helaas worden er veel elementen bijgehaald die weinig meerwaarde voor het verhaal hebben. De uiteindelijke conclusie van het verhaal kwam heel snel en voelde afgeraffeld. Hierdoor raakten de lezers wat verward en wisten we niet goed wat we hier van moesten denken.

Het verhaal begon zeker goed en het boek heeft een hoop positieve elementen. De totale afwerking en einde laat echter een hoop te wensen over. Hierdoor is dit boek voor velen van ons tegen gevallen.