Eindverslag - Exotische leesclub, die toch wat lauw uitvalt
Over Kiki van Dijk
Een groot mysterie omringt dit pseudoniem. Wie zit erachter? Zullen we dat in deze leesclub kunnen ontdekken? Met haar exotische bestemmingen probeert ze de lezer in een vakantiebestemming te krijgen. Eerder verschenen van haar Ibiza en Lech, die zich ook beiden als ‘thrillers in de vakantiesfeer’ mogen bestempelen.
Over Bali
Cita’s dochter Evi verblijft al een tijdje op het paradijselijke Bali. Wanneer blijkt dat Evi 48 uur wordt vermist, neemt Cita’s leven een drastische wending. Door drankproblemen en betrokkenheid bij een noodlottig auto-ongeluk mag haar man het land niet verlaten, dus neemt Cita in haar eentje halsoverkop het vliegtuig. Terug naar het eiland waar ze als jong meisje veel tijd doorbracht. Eenmaal op Bali wordt het pijnlijk duidelijk dat Cita de band met Evi door de jaren heen behoorlijk heeft verwaarloosd. Haar dochter blijkt er op het idyllische eiland een voor haar totaal onbekend leven op na te houden. Een leven dat niet zonder gevaren is. Cita belandt in een zenuwslopende reis door het Bali dat voor toeristen verborgen blijft, terwijl haar man thuis vecht tegen zijn drankverslaving. Wie zit er achter de verdwijning van Evi en is Cita nog op tijd om de band met haar dochter te herstellen?
De leesclubdeelnemers
Enthousiaste thrillerlezers genoeg die zich hebben aangemeld voor deze exotische trip. De veertien gelukkigen die, naast mezelf, mochten deelnemen waren: Maris (Mariska), Kouk (Sjoukje), Jaimie, Kristel, Amarins, Carin, Eline, Marijke, Marjolein, Joke, Sabine, Jeanine, Kimmie (Kimberley) en Maria.
Alleen maar vrouwen! Dat levert vast een hoop gezelligheid op!
De leesclub
Tijdens het lezen komt het al wat naar voren dat de spanning misschien wat beperkt is. Zeker als je er van uitgaat dat je een thriller aan het lezen bent. Er waren enkele deelnemers die dit boek dan ook graag in een ander genre ondergebracht zouden zien. Kwestie van geen verkeerde verwachtingen te scheppen. Bij de vraag over de spanning tijdens de discussie komen dan ook deze antwoorden naar boven: Ik ben wel benieuwd geweest naar de afloop, maar mistte wel het pakkende moment (Kimmie). Ik vind het jammer dat ik dit moet zeggen, maar ik vond het boek totaal niet spannend (Jaimie).
Toch vindt Sabine dat er wel spanning in het boek te vinden was. Ze had verschillende vragen die tijdens het lezen omhoog kwamen en waar ze graag een antwoord op kreeg.
De personages zijn erg belangrijk voor een verhaal. Evi en Cita zijn in dit boek de hoofdpersonages. Maria vindt het erg mooi dat ze Cita’s perspectief Evi en Cita zelf beter leert kennen. Ook Jeanine beschrijft de band tussen moeder en dochter. Dat die door dit drama toch weer beter wordt. Rechercheuur Gusti Ketut Rejendra was toch wel wat een eigenaardig persoon, irritant zou je het kunnen noemen (Carin, die het duidelijk niet eens is met de werkwijze van de rechercheur). Hij (Joris) maakt zijn eigen ontwikkeling door, die ik wel interessant vind (Kimmie had wel meer over Joris willen lezen).
Het citaat ‘Ze begrepen dat ze de verslaving moesten haten en niet de verslaafde’ heeft Kristel geraakt en is haar na het lezen van het boek nog bijgebleven. Marijke is dan weer een heel ander aspect bijgebleven ‘Soms las ze een grappig FaceTime bericht met Joris, maar over zichzelf las Cita bijna niets.’ Ook Carin grijpt terug op dit thema in haar citaat ‘Hoe kwam het dat haar dochter zo’n verkeerde indruk van haar had?’
Wanneer we het over de schrijfstijl hebben zijn de meningen eigenlijk opnieuw erg eensgezind. Ik vind haar schrijfstijl echt super. In principe lees je zo door het boek heen omdat het gewoon heel lekker leest (Maris). De schrijfstijl vond ik erg simpel, makkelijk en eenvoudig taalgebruik. Het geeft iets aan, denk ik, over het verhaal want ook dat zit simpel in elkaar.
Het verleden van Cita en Joris en hun onderlinge relatie en de relatie met Evi gaf veel gespreksstof. Begrip voor hun reacties ging gepaard met een soort vreemd gevoel over hun onderlinge verhoudingen. Een moeilijk onderwerp, waar we het uitgebreid over gehad hebben.
Maria kon Cita’s reactie heel goed begrijpen. Sjoukje kon wel begrijpen dat er een afstand was tussen Cita en haar man, maar kon het moeilijk begrijpen dat er sprake was van vervreemding met Evi. Daar was Marjolein het ook mee eens. Maris irriteerde zich wel eens aan de reacties van Cita.
We hebben nog enkele tips voor Kiki van Dijk. De locaties voor een nieuwe thriller mogen zijn: De Fiji-eilanden (Carin), India (Maris), Eline had zelfs al een titel klaar: Malaise op de Malediven, Seychellen of Barbados (Marijke), Mexico (Jaimie), El Salvador of Honduras ( Maria), Colombia (Sabine), Australië of Dubai (Sjoukje), Kreta (Kimberley), Haïti (Amarins), Ijsland (Joke) en tot slot Bolivia of Tibet (Marjolein).
Eindoordeel
De kreten in de recensies geven vaak een mooi beeld wat de lezers van een boek hebben gevonden. Ik zet ze hier nog even op een rij.
Eline genoot van het vakantiegevoel. Een vleugje cultuur, natuur, romantiek en spanning, samengevoegd in belevenissen in een paradijselijk oord: lekker vlot lezen onder het mom van ‘vakantiegenot’. Ook Carin kon de exotische beschrijvingen wel waarderen. Het water liep me in de mond toen Kiki van Dijk me terugbracht naar de overheerlijke verse papajadrank. Sabine kwam net terug van vakantie en kon zo weer naar Bali ‘vliegen’. Een echt vakantieboek. Even mee op een spannend avontuur op een verre onbekende prachtige en gevaarlijke bestemming.
Toch kwam het boek wat spanning tekort en dat viel meer dan één lezer op. Maria vat het samen. Hoewel het boek bestempeld wordt als vakantiethriller, mist het thrilleraspect wat. Dus zolang men geen superspannende scenes verwacht, is het een ontzettend leuk boek om te lezen. En ze krijgt bijval van Sjoukje. Bali is een boek dat vlot doorleest maar nooit echt spannend wordt. En van Amarins. Jammer dat er niet meer spanning in zat! En van Kimberley. Bali is een zomerboek die lekker is voor even tussendoor. Maar wanneer je houd van een spetterend plot, zou ik deze overslaan.
De vlotte schrijfstijl zorgt wel voor een leuke leeservaring. Jeanine benoemt dat. Het boek is vlot geschreven, maar als je een boek zoekt met meer diepgang zou ik dit boek niet aanraden. En ook Jaimie kon rustig door de kinderen gestoord worden tijdens het lezen. Je mag tijdens het lezen ervan probleemloos gestoord worden, want je neemt nadien de draad van het verhaal zo weer op.
De prettige leeservaring smaakt bij Joke naar meer. Ik ga zeker nog andere boeken van deze schrijfster lezen.
Kristel was onder de indruk van een quote uit het boek. Ze begrepen dat ze de verslaving moesten haten en niet de verslaafde. Marjolein en Maris onthouden ook een mooi quote uit het boek. There is only one happiness in this life. To love and be loved.
Waardering
Met vijf maal 2 sterren, 7 maal 3 sterren en 3 maal 4 sterren blijft Bali op een gemiddelde steken van 2,8 sterren. Afgerond dus 3 sterren als waardering van deze leesclub voor Bali.
Ik hoop jullie allemaal nog een keer terug te zien en ik hoop dat jullie er van genoten hebben!
Groetjes,
Evy