De leesclub verdiepte zich de afgelopen weken in Bijenvader van Esther Sprikkelman. In dit verslag lees je het eindoordeel van de leesclub over Bijenvader.

Over het boek
Zomer 1985. Door een vreselijke gebeurtenis ligt Johannes vriendje Henrico in coma. Hij is waarschijnlijk zijn geheugen kwijt, en Johanne is bang dat hij zich niets meer herinnert van haar, van hun tijd samen.

De tijd samen begon een paar maanden eerder, op de dag waarop Johanne met haar moeder en broertje Paulie vanuit Utrecht verhuisde naar Warsum, een klein dorp in het oosten van het land. Als ze ‘s avonds patat halt in de plaatselijke snackbar en daar Henrico ontmoet, weet ze dat ze verloren is.

Op cassettebandjes – in de hoop dat die Henrico’s geheugen opfrissen wanneer hij wakker wordt – vertelt Johanne Henrico over de lange, broeierige zomer die volgde. Vanaf die eerste blik in de snackbar tot aan de afschuwelijke dag waarop…

Leesclub
Tijdens de leesclub werden er leeservaringen uitgewisseld. Het onderstaande is hiervan de samenvatting. De leesclubleden hadden zin in deze leesclub! Vooral omdat ze een mooi verhaal verwachten en onder de indruk waren van het omslag.

Lisanne: ‘Ik was helemaal happy. Het verhaal lijkt me echt mooi en kon niet wachten er in te beginnen. […] Het omslag vind ik eigenlijk heel knap gemakt. Het is geen vrolijke cover en er staat niet veel op. En toch zou het wel opvallen als ik in de boekhandel zou lopen. Misschien vanwege het kleurcontrast. Ik vind het wel wat rustgevends hebben. Ik word er in ieder geval heel blij van.’

Rietje: ‘Het kleurgebruik van het omslag vind ik heel mooi, rustige kleuren met een opvallend cassettebandje en verder geen poespas.’

IngeBrun: ‘De cover vind ik erg leuk en past ook goed bij het verhaal. Heb de achterflap nog even gelezen en heb echt zin om erin te beginnen. Handig met de dubbele omslag die kan dienen als boekenlegger.’

Ontwikkeling personages
Bijenvader draait om meer dan alleen Henrico en Johanne. Opvallend was dan ook dat de leesclub meer onder de indruk was van de andere personages.

Lisanne: ‘Ik weet niet of het komt doordat het verhaal vanuit het perspectief van Johanne is geschreven, maar ik vind dat zij in het hele boek een beetje hetzelfde blijft en de rest om haar heen zie je steeds meer veranderen. […] Mijn favoriet is toch wel Paulie. Ik zie een schattig, blonde knul voor me die alleen maar met insecten bezig is. Hij is ontzettend leergierig en wijs voor zijn leeftijd. Daar hou ik wel van.’ 

Wordbondage: ‘Het is net als met tiener zijn, de karakters veranderen als wervelwinden in van alles en nog wat. Je ziet het zelfs met Johanne die helemaal opgeslokt wordt in dat nieuwe wereldje. Ik weet niet wie mij het meest aansprak. Ik begrijp Johanne heel goed […] maar Paulie spreekt mij het meeste aan, omdat eigenlijk weinig mensen hem snappen en wij in het boek een kijk op hem krijgen die de karakters zelf niet hebben. Hij is uniek op zijn manier.’

Fred: ‘De hoofdpersonages ontwikkelen zich gaandeweg aan de hand van het verhaal van Johanne. De karakter van Dora en Paulie worden voor mijn gevoel toch wel het meest uitgediept. […] Mooi is de band die Paulie krijgt met Lomme door zijn interesse in insecten. Je ziet hem bezig in zijn boeken en met zijn terrariums en hij is uiteindelijk begrijp je zijn rol in het verhaal. Daarom spreekt Paulie mij het meeste aan.’

Schrijfstijl
De leden van de leesclub waren het met elkaar eens. De meeste vonden het een prettige schrijfstijl al moesten sommige er een beetje aan wennen.

Henriet: ‘Hmm, de schrijfstijl is wel iets anders dan ik gewend ben. Maar het was niet heel opmerkelijk. Ik vond de schrijfstijl vooral anders doordat het verhaal heel gericht werd verteld aan Henri. En ook het ‘stop’ steeds was weer een beetje anders dan anders. Aan het begin vond ik het af en toe wel een beetje vervelend dat het woord zo vaak gezegd werd.’

Carla: ‘De schrijfstijl is prettig. Korte zinnen wat prettig en snel leest. Wel vind ik de afwisseling in perspectief, het verleden dat ingesproken wordt op een bandje en het heden, soms wat verwarrend. Dat haalde de vaart er even uit.’

Janets: ‘Ik moest wel even wennen aan de schrijfstijl. Eerst dacht ik dat het kwam omdat het een YA-boek is en dat daardoor de stijl bondiger is. Misschien is dat ook enigszins zo, maar het komt waarschijnlijk toch meer doordat het Johannes ‘stem’ is die aan zichzelf/Henrico de gebeurtenissen vertelt. Toen ik eenmaal gewend was, vond ik het prettig.’

Karel: ‘Het waren zeker duidelijke en korte zinnen, maar dat maakte het niet altijd heel lekker leesbaar vond ik. Ik ergerde me af en toe aan de manier van schrijven. Vond het wat kinderlijk. Maar dit zal ook zeker komen doordat het vanuit een jong meisje wordt beschreven.’

Aanrader?
Hoe loopt het af? Dat gaan we in dit eindverslag natuurlijk niet verklappen. Daarvoor moet je zelf het boek gaan lezen. De lezers van de leesclub waren in ieder geval voor een groot deel onder de indruk van het boek.

Karin: ‘Ik vond dat je je makkelijk kon inleven in het boek. De schrijfstijl was prettig. Een boek om lekker weg te lezen zoals ik had gehoopt.’

Petra: ‘Ik had een leuk boek verwacht wat zich afspeelt in de jaren 80. Dit is ten dele uitgekomen. Ik kan wel duidelijk merken da het de jaren 80 is, met name door de liedjes en het ontbreken van computers en mobieltjes. Maar uiteindelijk vond ik het verhaal toch net niet. […] Er waren ook te veel dingen die open zijn gelaten, open eindjes. Maar dat hoeft niet perse aan de schrijver te liggen. Normaal lees ik veel thrillers en dat is een ander genre. Dit was voor mij en uitstapje.’

Carla: ‘Ook ik verwachtte veel herkenning van de jaren tachtig. De cassettebandjes, de muziek, de puberteit en de sfeer van een klein dorp. Dat is zeker uitgekomen, allen qua muziek was het vaak net wat oudere muziek dan ik had verwacht. Het boek las prettig en het verhaal was verrassend!’

Beoordeling
Bijenvader is gemiddeld met 4 sterren beoordeeld.