Een blinddate met een debuut, dat was de uitdaging waar 15 Hebban lezers voor stonden. Met enkel de trefwoorden: tragikomisch, verslaving, computerspelletjes, universum, onmacht, veiligheid, eenzaamheid en elkaar, schreven zij zich in.

Op de mat viel vervolgens het debuut van Mirthe van Doornik: Moeders van anderen.

Korte samenvatting

Een buitenwijk in de jaren negentig. Nico en Kine hebben eigen regels om de wereld bij elkaar te houden. Altijd in de voorste metrowagon staan, altijd een groene trui dragen op donderdag. Maar de belangrijkste regel: nooit praten over hun moeder, nooit over haar drankgebruik, nooit over de dingen waar ze bang voor zijn.

Reikhalzend kijken de zusjes uit naar het moment dat ze een scooter kunnen kopen. Terwijl ze hun wereld langzaam uitbreiden lijkt vooral Kine zich te ontplooien. Nico daarentegen raakt steeds meer vervreemd van haar leeftijdsgenoten. Nauwkeurig analyseert ze de rampen die er om hen heen gebeuren, tot ze in haar fatalisme niet meer ziet welke ramp er werkelijk op hen afkomt.

De leesclub

Cover en Titel

De cover levert gelijk verschil van mening op, waar de een het minimalistisch noemt, vind de ander het prachtig. Het gebruik van de kleuren en een zwart vlak is opvallend, en de flat doet kunstzinnig aan.

Na het lezen van boek blijkt de cover goed bij het boek te passen. Een leuk detail is de auto Met trekhaak op de achterkant.

Nieske:
Ik vind de cover prachtig, en heel goed bij het boek passen. De primaire kleuren zijn mooi (inclusief het geel achter de flat!), de zwarte ramen zijn prachtig, het perspectief is bijna kinderlijk, wat ook weer goed bij het boek past. En dan de opvallende auto op de achterkant, ook zo mooi kinderlijk met gekleurde wielen, EN de trekhaak. Valt pas op als je het boek gelezen hebt. Prachtig, en toepasselijk omslag!
Evy:
Toen het boek op de mat viel sprak deze me eerst niet echt aan. Maar toen ik het verhaal eenmaal gelezen had ging ik hem toch met andere ogen bekijken en vond ik hem zeker bij het boek passen een zeer simpele maar krachtige cover.

Over de titel ontstaat een discussie. Het is niet gelijk bij iedereen duidelijk waar de titel Moeders van anderen op slaat. Dat Kine en Nico een moeder hebben die zich op vier manieren presenteert komt veel naar voren, maar moeders van anderen? Toch heeft Emmy de verklaring gevonden: 

Emmy:
De titel vind ik wel goed gevonden. In Disneyland lopen de meisjes achter 'moeders van anderen' aan. Dat wordt letterlijk benoemd op blz 43 aan het eind van de 1e alinea. 
Joke:
Na het lezen van het boek blijft de titel voor mij de grote vraag. Hoewel er steeds wordt gesproken over andere moeders zie ik dat als een moeder die andere karaktertrekken heeft en dan is het de vraag welke karaktertrek naar voren komt. Ik weet het echt niet en ik ben dan ook echt benieuwd of iemand daar een antwoord op heeft. 

Steekwoorden

Voor de blinddate waren er enkel steekwoorden opgegeven: tragikomisch, verslaving, computerspelletjes, universum, onmacht, veiligheid, eenzaamheid en elkaar. Het geven van steekwoorden schept bepaalde verwachtingen. Nu het boek is gelezen kijken we terug, waren deze woorden goed terug te vinden in het boek? Een aantal woorden zijn prima te plaatsen, maar tragikomisch en universum leverden punten van discussie op.

Wendy:
Ik had een compleet ander boek verwacht. [..] Het is meer tragisch dan komisch, voor mij zat er nauwelijks iets grappigs aan. Verslaving en computerspelletjes had ik in gedachte gecombineerd, dus dat het dan om een alcohol verslaving bleek te gaan, viel mij nogal tegen.
Janneke:
Ik vond niet alle trefwoorden goed gekozen, voor sommigen (Universum, maar ook onmacht) moest ik echt zelf verbanden gaan zoeken. Deze kwamen er niet direct goed uit.
Merel:
Zoals sommigen al opmerken was dit boek, naar mijn mening, eerder tragisch dan tragikomisch. Er waren echt momenten dat ik de schrijnende situatie kon voelen. Het komische deel is mij beslist ontgaan.

Opbouw boek

Afwisselend vertellen Nico en Kine het verhaal, en de jaren verspringen ruim mee en tot slot een epiloog. Het bevalt de lezers wel. Een verschillend en afwisselend perspectief zorgt voor een andere kijk op de situatie, maar het was beter geweest als er wel meer verschil was geweest. De verhalen van Nico en Kine worden op dezelfde wijze verteld.

Ellen:
Als er wat meer verschil in 'stem' was geweest tussen Nico en Kine was deze wijze van vertellen mij nog (!) beter bevallen. Ja, ze hebben verschillende observaties, maar qua vertelstem zijn ze vrijwel identiek en dat is zeker in het begin van het boek, als beiden nog zo jong zijn, een tikje ongeloofwaardig.
Klasigheid:
Dat het perspectief steeds wisselt is een goede zaak want de schrijfster geeft zo goed de verschillende karakterontwikkelingen aan tussen de twee zussen, en ook af en toe hun (on)afhankelijkheid van elkaar.
Saskia:
Ook ik moest wel goed opletten in welke tijd we zaten, maar dat vind ik geen probleem. Ik vond de opbouw van het boek, juist door de wisseling van perspectief, erg goed.
Yvette:
De opbouw vond ik niet zo bijzonder. Ik heb het wel eens eerder gezien. Voor mij had het ook vanuit 1 perspectief mogen zijn, het droeg niet echt iets extra's bij. De tijdsintervallen begreep ik ook niet, waarom dat jaar of die maand. Ergens dacht ik dat de schrijfster dit had gedaan zodat bepaalde tijdsbeelden, nieuws (rampen) dan net toevallig mooi zouden passen.

Personages

Het draait in dit boek om Nico en Kine en hun moeder Nora. Daar hebben ze niet veel aan, ze zijn grotendeels op zichzelf aangewezen. Af en toe is er tante Ellis en er is ook nog een vader die steeds meer afstand neemt en een nieuw leven begint. Toch weten de zussen zich te ontwikkelen, wat bewonderenswaardig is, hoewel het voor Nico moeilijk is. Voor de vader hebben de lezers geen begrip.

Saskia:
In dit verhaal neemt de vader ook totaal geen verantwoordelijkheid voor het feit dat hij ook twee kinderen op de wereld heeft gezet. Hij zet ze nogal makkelijk aan de kant als het hem uitkomt. Hij heeft hun ontwikkeling dus ook zeer sterk beïnvloed in negatieve zin.
Annet:
Over de ontwikkeling lijkt het erop dat Nico als oudste logischerwijs meer verantwoordelijkheid op zich nam en ook voelde. Ze kon dat natuurlijk helemaal nog niet al op zo'n jonge leeftijd en heeft zich niet daarin niet goed kunnen ontwikkelen, ik denk dat ze daarom op latere leeftijd meer problemen heeft

Kine daarentegen heeft gesteund op Nico en daardoor toch een meer 'normale' ontwikkeling door kunnen maken. 

Conclusie

Over het algemeen is het boek Moeder van anderen als blinddate goed bevallen. De steekwoorden geven wel een bepaalde verwachting, maar toch stapten de lezers redelijk onbevooroordeeld in het verhaal. De ene is geraakt, met name door de triestheid van het verhaal, maar ook door de schrijfwijze, de ander niet omdat het te fragmentarisch was en er geen connectie was met de personages.

Met 2 x 5 sterren, 7 x 4 sterren, 3 x 3 sterren en 2 x 2 sterren, is de leesclub van Moeders van anderen afgesloten met een gemiddelde van  3.5 sterren.

5 sterren

Nieske
Wat ik heel mooi vind, is dat het hele boek geschreven is vanuit het perspectief van de zusjes. Het zorgt ervoor, dat we dingen op een bepaalde manier zien of te weten krijgen, maar andere dingen niet

4 sterren

Ellen
Het is soms verbijsterend te lezen wat er zoal bij je buren aan de hand kan zijn, maar het blijft niet bij verbijsteren... Moeders van anderen stemt tot nadenken en beter om je heen kijken. En naar foto's kijken, natuurlijk, vooral de foto's die je hebt gemaakt bij je bezoek aan Disneyland ... en waar je - wellicht - voor even de moeder van andere kinderen was.

3 sterren

Merel
Ondanks die gaten is het toch positief dat er voor een langere periode gekozen is. Moeders van anderen laat zien dat een slechte start je hele leven invloed op je kan blijven hebben en hoe moeilijk het is om familie los te laten, zelfs als dat beter voor jezelf is.

2 sterren

Wendy
Als je het boek uit hebt, blijf je met vragen zitten

--

Hieronder staat quotes uit de recensies van de deelenmers en de gegeven sterren.