Hier volgt het eindoordeel van deze leesclub, samengevat door de coördinator. 

Het boek en de auteur

Bloed krijg je er nooit meer uit is de vijfde roman van Philip Snijder. In het boek wordt een vijftigjarige man door de dood van zijn jongere zus terug gekatapulteerd naar het verleden waarin hij bewust afstand nam van zijn familie. Tijdens twee opeenvolgende dagen overdenkt hij de oorzaken en de gevolgen van zijn daden en moet hij beslissen of hij de publicatie van zijn debuut – waarin zijn familie een hoofdrol speelt – laat doorgaan.

De leesclub

Op 13 september werd de leesclub geopend met 15 enthousiaste Vlaamse en Nederlandse lezers. Het gezelschap was gevarieerd en de redenen om in te schrijven voor deze leesclub waren erg uiteenlopend. Een aantal deelnemers kende het werk van Philip Snijder, maar voor de meesten was dit het eerste boek dat ze van de auteur lazen. Er werden nog snel wat boekentips uitgewisseld en sommige deelnemers lazen in afwachting ‘Zondagsgeld’, het debuut van Snijder (waarin de familie die in het leesclubboek besproken wordt, ook al aan bod komt). Op 22 september had iedereen het boek in huis en kon de echte discussie van start gaan.

Autobiografie?

Al na een paar hoofdstukken raakte het verhaal de meeste deelnemers. Akire Zutphen was onder de indruk van de “prettige stijl die maakt dat je heel dichtbij de hoofdpersoon komt.” Ook Mirke schrijft: “Het hoofdpersonage was heel eerlijk over zijn verleden waardoor je een beeld van hem krijgt, alsof je hem al heel lang kent. Je krijgt door zijn verhaal een idee van wat hem heeft gevormd tot wie hij nu is!” Andere deelnemers hadden meer moeite met de keuzes die het hoofdpersonage maakte. Verhaalkabaal wierp de vraag op of je verantwoordelijk bent voor het geluk van je familie en of je als kind je ouders iets verschuldigd bent. Deze thematiek is zo realistisch beschreven dat de deelnemers van de leesclub zich afvroegen in welke mate het werk autobiografisch was. Philip Snijder gaf daar in de vragenronde uitsluitsel over: “Ik noem het proza dat ik schrijf soms ‘gefictionaliseerde autobiografie’. Daarmee bedoel ik dat het gaat om proza dat inderdaad voortkomt uit mijn werkelijke leven (autobiografisch, dus), maar waaraan, als ik dat om literaire redenen nodig vind, fictie (verzonnen gebeurtenissen) wordt toegevoegd.”

Stijl en structuur

De manier waarop over schuld en spijt geschreven wordt, was voor veel deelnemers herkenbaar. Peegee noemde Philip Snijder een meester in het beeldend en heel secuur beschrijven van alle emoties die de hoofdpersoon ondergaat. Hoewel Eveline moeite had met de negatieve gevoelens van het hoofdpersonage gaf ook zij aan dat de schrijfstijl uitnodigt om door te lezen. Ze vatte het boek dan ook samen als een “mooie geschreven klaagzang”.

De structuur in het boek zorgde wel voor tegenstrijdige reacties. Jan Stoel beschreef de structuur als volgt: “Twee grote verhaallijnen spelen door elkaar: maandag en dinsdag. Maandag beschrijft chronologisch wat er gebeurt vanaf het moment dat de verteller het bericht krijgt dat zijn zus is opgenomen in het ziekenhuis. Dinsdag beschrijft de zoektocht van de verteller naar het verleden van Francien.” De structuur en de schrijfstijl zorgden ervoor dat hij het boek niet kon neerleggen. Andere lezers vonden de sprongen in tijd verwarrend. Hoewel de flash-backs een goed beeld geven van de evolutie die het hoofdpersonage doormaakt, wordt er veel concentratie van de lezer geëist. Door het open einde bleven veel vragen onbeantwoord, misschien worden die wel in een volgend boek beantwoord!

Eindoordeel

14 deelnemers schreven een recensie en gaven het boek gemiddeld 4 sterren. Op basis van de cover en titel hadden verschillende lezers een spannend boek verwacht. Thrillerliefhebbers misten vooral een spanningsboog in het verhaal. Jeanne raadt aan om eerst Zondagsgeld te lezen, zodat je de achtergrond van het boek al kent en zo het verhaal beter kan plaatsen.

De thematiek en structuur leenden zich erg goed voor discussies. De reacties waren dan ook interessant en het was verhelderend om te lezen hoe de verschillende deelnemers het boek interpreteerden.

Bedankt aan de deelnemers voor de input en aan Philip Snijder voor het beantwoorden van de vragen!