Over Bontebrug
Robert komt uit de Achterhoek - schuurfeesten, brommers, eindeloze luchten. Nu studeert hij aan de kunstacademie onder de hoede van schildergod Josef Swartz. Robert moet kiezen: tussen de populieren van zijn geboortegrond en de lichtjes van de stad; tussen een onbezorgd leven en tomeloze ambitie; tussen een langeafstandsrelatie met de mooie Brona en de minnares van zijn mentor. Met Bontebrug maakt Jonah Falke (1991) zijn schrijversdebuut.

De leesclub
Bontebrug versus Amsterdam
Wanneer Robert terecht komt in Amsterdam merkt hij dat het leven daar anders is dan dat hij gewend is. In Bontebrug zoeken de jongeren elkaars gezelschap met een drankje in een schuur. In Amsterdam vind je overal wel gezelligheid. Bontebrug beschrijft deze tegenstrijdigheden gedurende de gehele roman. Volgens Wendy zijn deze tegenstellingen goed voelbaar: “De zoektocht van Robert in de grote stad werd door Falke zeer goed beschreven,”
Paula van Mourik: “In Bontebrug kabbelt het leven voort. In Amsterdam is het leven gejaagd.”

Dialect
Het gebruik van dialect staat erg centraal in Bontebrug. Dit komt met name voor in de scènes die zich afspelen in en rond Bontebrug. Dit moet de tegenstelling tussen beide werelden nog eens extra benadrukken. Volgens Wendy geeft het gebruik van dialect iets extra’s. HebbenJohan vindt dat het iets toevoegt aan het verhaal en dat het helpt om het landelijke Achterhoekt tegenover Amsterdam te plaatsen. Erika de Weerd ziet het gebruik van dialect nog niet meteen als toegevoegde waarde: “Ook zonder dialect had ik me door het doen en laten van Bertje wel een beeld kunnen vormen van het leven in de Achterhoek.” A van Steeg was helemaal niet enthousiast over het gebruik van dialect: “Het gebruik van het dialect vond ik met momenten zelf storend. Het werd te pas en onpas gebruikt. Zonder het dialect is het grote verschil van de twee leefwerelden ook voelbaar.”
Marina maakt nog een vergelijking met auteurs die graag Engelse woorden in een verhaal gebruiken: “Vele auteurs spelen graag met Engelse, Franse, etc. uitdrukkingen en termen, het lijkt er een beetje op dat Falke dit persifleert.”

Eindoordeel en waardering
De deelnemers waren wisselend enthousiast over het debuut van Falke. Het gemiddelde eindoordeel komt uit op 3,5 ster.
Marianne: “Helaas is het verhaal een beetje voorspelbaar.” (3 sterren)
Paula van Mourik: “Het verhaal is vlot en beeldend geschreven en leest daardoor als een trein.” (5 sterren)
Jack Vermonden: “Spelen met taal is ook een ‘Kunst’ en dit laat Johan Falke ook duidelijk zien door o.a. het op een subtiele manier weergeven van enkele tegenstellingen waarin Robert een weg probeert te vinden.” (vier sterren)

nge na niet zo sterk naar voren, heel soms proef je wel wat maar het zet niet door.” (drie sterren)