Over Bridge of Clay

Bridge of Clay is het langverwachte nieuwe boek van Markus Zusak, auteur van de bestseller The Book Thief (NL: De boekendief). In Brigde of Clay vertelt Zusak het verhaal van de 5 Dunbar jongens, die elkaar grootgebracht hebben in een omgeving waarin alleen hun eigen regels tellen. De broers zijn volledig afhankelijk van elkaar en proberen om te gaan met de wereld van de volwassenen zonder ouders.

De broer die centraal in de familie staat is Clay en zijn doel is het bouwen van een brug. Hij bouwt een brug voor zijn familie, voor zijn verleden, voor alles wat hij ooit goed en fout heeft gedaan en boven alles bouwt hij een brug om de weg vrij te maken voor een mirakel.

Brigde of Clay wordt van voor naar achter en binnenstebuiten vertelt en het is dan ook geen wonder dat Zusak er 12 jaar over gedaan heeft om een nieuw boek te publiceren. Hij is er in geslaagd om weet een boek te schrijven in krachtige en innovatieve taal en barstensvol emotie.

Discussie

Zusak = meesterverteller

Sommigen noemen Zusak een meesterverteller, maar de vraag is of hij deze titel wel verdient. Het merendeel van de lezers was het er mee eens dat hij een meesterverteller is. Eén van deze lezers is Anne: “Ik heb genoten van de manier waarop Zusak zijn verhaal vertelt, maar zeker ook de manier waarop hij zaken omschrijft, zijn beeldspraak is nergens cliché maar altijd helemaal raak wat mij betreft. De opbouw en keuze van verteller van het boek helpt ook mee aan die bijzondere leeservaring.” Marloes kon zich ook wel vinden in het label meesterverteller “Zusak heeft een bijzondere schrijfstijl, waarbij hij veelvuldig gebruikmaakt van metaforen, dubbelzinnige woorden en uitdrukkingen en van tijdsprongen”, maar soms vond ze het toch wat te veel van het goede. Ook voor de boekenier ging Zusak soms wat te ver: “Ik vind de schrijfstijl in dit boek op z'n minst gezegd apart. Je kan als schrijver creatief zijn met allerhande stijlfiguren en je uitleven in flashbacks en flashforwards enz. Maar teveel is gewoon teveel. In dit geval vond ik het teveel.”

Inside out and back to front

Aan het begin van onze editie van Bridge of Clay stond dat het boek “inside out and back to front” vertelt wordt. Dit zorgde soms wat voor verwarring en de meesten waren het erover eens dat je daardoor echt geconcentreerd moet lezen om alles te begrijpen. Alfred: “Geconcentreerd lezen is een voorwaarde om de chronologische wirwar te kunnen volgen. Zelfs flashbacks binnen flashbacks. […] En de focus op personages geeft eveneens een verhaal-in-een-verhaal effect.” Er werden ook verschillende interpretaties gegeven over wat er nu eigenlijk bedoeld wordt met dit “inside out and back to front”. Zo zegt Lotte bijvoorbeeld: “Hij begint bij het einde: Matthew die het hele verhaal neerschrijft dat is een duidelijke back to front. Inside out slaat volgens mij vooral op de verhaallijn van Penny en Michael. Voor mij lijkt het alsof zij the inner circle zijn en de Dunbar boys the outer circle. Het verhaal begint eigenlijk bij de ouders in plaats van vanuit de jongens te zoeken naar hoe hun karakter beïnvloed wordt door hun jeugd.”

Opvallendste elementen

De schrijfstijl was zeker een heel erg opvallend elementen in Bridge of Clay, maar dit was zeker niet enige dat de lezers opgevallen was aan dit boek. Hier volgen enkele voorbeelden. Dorien: “Ik vond de schrijfstijl in combinatie met de vertelstem van Matthew heel bijzonder. Ik had er nog niet zo bewust bij stil gestaan. Maar inderdaad bijzonder hoe hij veel situatie beschrijft waar hij eigenlijk nooit bij is geweest. Hij vertelt echt het verhaal van zijn familie.” Tessa: “Ik vond het vlechtwerk van verhalen heel knap. Eerst was ik er behoorlijk door in verwarring. Eigenlijk pas toen het verhaal van Penny op gang kwam, kon ik het een beetje volgen. Daarvoor dacht ik echt: wat is dit!?” Yvette: “Voor mij is het de symboliek en de tragiek. Zoals hierboven al beschreven vind ik de dubbele betekenissen en beschrijvingen heel mooi en hoe Zusak de (diepe) emoties beschrijft alsof je er zelf bij zou zijn. Het hele boek vormt ook een tragisch geheel, ik wil ze constant helpen alsof ze berg puppy’s zijn die zijn achtergelaten ergens.”

Eindoordeel

Na een iets tragere start, doordat het boek niet zo vlot las als verwacht, werd het boek door de meeste lezers toch erg gesmaakt. De positieve waarderingen stroomden binnen en Bridge of Clay kreeg gemiddeld 4 sterren.

Marja: “Het verhaal heeft diepgang, en meerdere lagen. Zusak maakt onder meer gebruik van mytische namen en voorbeelden, die individuele interpretaties oproepen naargelang iemands persoonlijke kennis en ervaring. Zoals bij de start van het boek met ‘In the beginning…’ , voor de één zal dit parallel lopen met het begin van een Bijbelverhaal zoals meerdere voorbeelden die hij aanhaalt, maar voor de ander zal het eerder het vertrekpunt van Star Wars oproepen.”

Anne: “Zusak heeft met Bridge of Clay wederom bewezen een meester te zijn in het vertellen van verhalen op zijn unieke, eigenzinnige manier en daardoor moet je wel van de Dunbar broers gaan houden!”

Evy: “Bridge of Clay is een aanrader. Het is een toegankelijk verhaal waar veel lezers van gaan genieten en dat zal nog meer gelden voor de Nederlandse vertaling die er binnenkort aan komt!”