Eindoordeel
Benieuwd naar het eindoordeel van deze leesclub over De dag die nooit komt? Lees hieronder de samenvatting.
OVER DE DAG DIE NOOIT KOMT
Oliver Reps verhuisde op zesjarige leeftijd van Duitsland naar Nederland en woont met zijn gezin in Amsterdam. Zijn debuutroman De dag die nooit komt verscheen in 2018 bij uitgeverij De Harmonie. De dag die nooit komt is het verhaal van de zeventienjarige Elias, zijn vriendin Evi en zijn zusje Polly. Elias overdenkt in een nacht alle gebeurtenissen die hem gebracht tot het punt waar hij zich nu bevindt. De herinneringen aan afgelopen zomer nemen het op tegen de demonen in zijn hoofd.
Het dunne boekje met de kleurrijke, drukke kaft maakte al voordat het lezen begonnen is heel wat los bij de deelnemers van deze leesclub. De een vond het omslag prachtig, de ander spuuglelijk, maar dat mocht de pret niet drukken. Ees de Winter: “Ik hou van mooie gebonden boeken. Toen ik het boek uitpakte dacht ik meteen een ouderwetse pocket. Maar het viel mee. Mooi papier en prettig leesbare letters. De omslag deed me in eerste instantie aan Chinese tomatensoep denken, maar nu ik halverwege ben met lezen ga ik de kaft meer op waarde schatten.”
DE DISCUSSIE
De structuur van De dag die nooit komt is iets waar de verschillende lezers wel uren over kunnen discussiëren. Toch heeft bijna iedereen deze bijzondere verhaalstructuur op een positieve manier ervaren, zelfs al was het einde daardoor voor de een een grotere verrassing als voor de ander. Sjotte: “In je achterhoofd weet je wat er met de hoofdpersoon gaat gebeuren, maar het blijft spannend hoe de schrijver hier naartoe werkt door alle kleine gebeurtenissen die later van groot belang zijn.”
Ook de schrijfstijl werd als prettig ervaren. Bronja Hoffschlag: “De auteur heeft duidelijk goed nagedacht over alle aspecten van het verhaal, de personages en de stijl die erbij past. […] Je ziet ook in de dialogen terug dat Reps goed begrijpt dat verschillende mensen een verschillend vocabulaire hebben.” De vele verschillende thema’s die in het relatief dunne boekje aan de orde komen waren voor sommige lezers echter te veel van het goede. Roosje: “Alles in dit boek heeft betrekking op elkaar en toch is het niet een dik boek noch leest het moeilijk. Nu kom ik eigenlijk met mijn kritiek: het boek is te vol, het is een overkill aan motieven, thema’s, films, muziek, boeken en dagboeken.”
Die talloze verwijzingen naar verschillende (populaire) cultuuruitingen vormen inderdaad een groot deel van Reps’ boek, en waren voor een aantal lezers dan ook juist de reden om het boek een kans te geven. Ilja van de Sande: “Ik ben niet echt een grote filmkenner, maar ik houd wel echt van boeken die verwijzen naar cultuur. Het draagt op deze manier bij aan het overdragen van cultureel erfgoed, wat ik heel erg waardeer. Literatuur is zoveel meer dan alleen tekst in een boek.”
Andere thema’s die genoemd werden zijn onder andere de dood en zelfmoord, liefde, familie, mentale gezondheid, verlies, identiteitsontwikkeling, depressie, droom vs. werkelijkheid en vriendschap. Al deze dingen zijn na lezing van het boek ook terug te vinden in de titel, die prachtig gekozen is, maar misschien ook al wat verklapt. Robin: “Een hele mooie titel, die perfect bij het boek past. Het geeft wel al veel weg voordat je begonnen bent met lezen, dat is jammer.”
HET OORDEEL
Uiteindelijk was het boek voor veel lezers toch minder voorspelbaar dan verwacht en heeft de auteur de meeste deelnemers aan de leesclub op een positieve manier verrast. Heleen van der Velde: “Ik vond dit boek mooi en bijzonder. Ik denk dat mijn verwachting overtroffen is. Had me niet vantevoren bedacht dat het verhaal zich zo zou ontwikkelen.”
Het uiteindelijke oordeel van de leesclub komt op een gezamenlijk aantal sterren van vier (****) uit. Een aantal lezers gaf het boek zelfs vijf sterren. Al met al kunnen we dus spreken van een zeer geslaagde leesclub rondom een zeer geslaagd debuut! Wij kijken alvast uit naar het volgende boek!