Leesclub

De dans van de tulpen

Volgen Volg jeNiet volgen

18 volgers

Vraag 6: Emoties

op 15 oktober 2020 door De dans van de tulpen

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

We gaan ietwat dieper graven... maar:

eerst even een aantal ‘basis-emoties’ op een rij zetten.

a.Liefde

b.Angst

c.Vreugde

d.Woede

e.Verdriet

f.Verrassing/verbazing

g.Schaamte

h.Walging

Welke van bovenstaande emoties heb je aangetroffen en/of gevoeld tijdens het lezen?

Kun je telkens ook nog een voorbeeld van elke vastgestelde emotie weergeven?

Reacties op: Vraag 6: Emoties

803635

15 oktober 2020

2020-10-15T13:52:33+02:00

Kimberly R

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%283524%29.png

https://www.hebban.nl/!/kimberly-radder-nelemans

259209

a.Liefde : deze emotie heb ik niet ervaren tijdens het lezen. Wel is er veel liefde aanwezig tussen personages in het verhaal. Ik denk dat de teamleden onderling ook echt wel een vorm van liefde voor elkaar ervaren. En inderdaad ook de liefde van de moordenaar voor zijn tulpen. b.Angst: Ook niet ervaren. Het is geen eng verhaal, maar wel spannend. Angst ervaar ik bijna nooit tijdens het lezen. Dan moet het echt een hele heftige horror zijn. c.Vreugde: Nee ik kan niet zeggen dat ik deze emotie ervaren heb tijdens het lezen d.Woede: Dit heb ik zeker wel ervaren zoals ook bij een eerdere vraag aangegeven. Ik voelde wat woede toen de inspecteurs in het klooster kwamen en de nonnen de papieren aan het verbranden waren. En ook zeker toen steeds duidelijker werd wat ze de meisjes hebben aangedaan die in het klooster zijn bevallen. Maar vooral hoe het goedgepraat werd door zuster Theresa alsof er niets aan de hand was en het de normaalste zaak van de wereld is. e.Verdriet: Ik heb heel hard na moeten denken aangezien ik best een emotionele lezer ben en bij zo ontzettend veel boeken weleens een traantje (of heel veel) moet wegpinken. Maar ik heb in dit boek geen moment ervaren die echt verdrietig was voor mij. f.Verrassing/verbazing: ik was wel verbaasd dat Txema overleed aan het eind van het boek. Ook vooral omdat het heel plotseling aanvoelde en eigenlijk ook zo minimaal beschreven is. Dit voelde als onnodig. Ook was ik wel enigzins verbaasd over het gedrag van de familie van Ane. Haar broer die zich onverantwoordelijk gedraagt en haar moeder die maar blijft bij een vreselijke man. g.Schaamte; Ane schaamde zich denk ik ergens wel voor haar gezin. Maar ook voor zichzelf en dat ze niet eerder stappen heeft ondernomen tegen haar vader. h.Walging: dit was vooral in combinatie met de woede over de nonnen. Maar ook in de situatie met de vader van Ane en hoe hij tegen haar doet en praat. Ik kan me gewoon niet voorstellen om zo'n relatie met een ouder te hebben. Welke van bovenstaande emoties heb je aangetroffen en/of gevoeld tijdens het lezen? ** even een aanpassing gedaan aangezien ik gewoon niet goed gelezen heb bij de vraag haha.

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803666

15 oktober 2020

2020-10-15T15:40:12+02:00

Eline H.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Screenshot_20230117-213311_Gallery%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Eline Huls

115950

Ik ben het eens met wat je schrijft over Txema. Ik had ook niet verwacht dat hij zou sterven. Het voelde inderdaad heel plotseling en er was vrij weinig aandacht voor. Slechts enkele regels.

803635

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803667

15 oktober 2020

2020-10-15T15:43:39+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Inderdaad; we weten immers nu dat Txema de grote held is op het eind.

803666

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803644

15 oktober 2020

2020-10-15T14:17:41+02:00

Ingrid

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/FB_IMG_1516475542497.jpg

https://www.hebban.nl/!/ingrid-41

257642

Liefde, er zit veel liefde in het verhaal. De liefde voor tulpen. De liefde tussen Santi en Natalia én Natalie met Luis Olaizola. Liefde tussen Madrazo en Ane en tussen Txema en Julia. Angst. José Manuel voelde angst toen Ane zijn keel dicht kneep. Vreugde. Wanneer de moeder van Ane eindelijk wil gaan scheiden. Woede. Ane voelde veel woede toen ze tegenover José Manuel stond. Verdriet. Julia huilt bij het lichaam van Araceli. Persoonlijk vond ik dat wat overdreven. Verrassing. Julia verbaast zich als ze beseft dat haar ouders niet haar biologische ouders zijn. Ik was zeer verbaasd toen Ane haar zaklantaarn liet vallen en niet haar gsm met een lage batterij gebruikt om het terug te vinden. De redenatie dat dat te veel tijd kost vind ik niet geloofwaardig. Zoek die lantaarn en het tijdverlies loop je weer snel in, mdat je alles veel beter ziet. Schaamte. De vrouwen die hun kinderen moeten afstaan aan de nonnen voelen schaamte. Walging. Ik voel walging als mensen weten dat ze iets fout hebben gedaan en in plaats van ervan te leren al het mogelijke doen om het te verbergen, zoals de nonnen.

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803646

15 oktober 2020

2020-10-15T14:23:34+02:00

Kees van Duyn

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/profielfoto%20Hebban%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Kees van Duyn

115698

Oef, dat is inderdaad wel even graven... maar goed, met een goede schep moet dat wel lukken. De emoties die ik zeker in het verhaal heb aangetroffen zijn: a. Hierbij denk ik aan de liefde die Txema nog voor Julia heeft. Hoewel dit niet (meer) voor de volle honderd procent beantwoord wordt, is het niet zo dat Julia hem helemaal afgestoten heeft. Diep in haar hart zit er toch nog een stukje genegenheid bij haar. Ze is alleen flink verbitterd dat hij haar destijds in de steek gelaten heeft. b. Deze zit in mijn ogen bij het hele team, want ze hebben toch een angst dat de moordenaar blijft toeslaan. Dit is terecht, want zolang hij zijn missie niet volbracht heeft, was dat ook zijn plan. Daarnaast leeft de bevolking ook in angst, het motief van de moorden is nog niet bekend, dus men is van mening dat het hen allemaal kan overkomen, vooral omdat de moorden aanvankelijk volstrekt willekeurig gepleegd lijken te worden. d. Natuurlijk, er is woede. Om wat de moordenaar uitspookt, dat ze hem niet meteen kunnen ontmaskeren (dit is meer onmacht misschien, maar dat kan omslaan in een soort innerlijke woede), maar en dat is wel het meest duidelijke voorbeeld: Ane die een arrestant te lijf gaat omdat hij zijn vrouw mishandeld heeft. Dit doet haar denken aan haar vader die zich op zijn vrouw uitleefde. e. Verdriet is er ook, aan het eind vanwege Txema, maar ook wat de nonnen uitgevreten hebben. Dit is toch iets dat je niet in de koude kleren gaat zitten. En in zekere zin heeft Julia ook nog wat licht verdriet om haar voorbije relatie met Txema. f. Deze heb ik zelf gevoeld toen uiteindelijk bleek dat Álvaro de moordenaar was, Die had ik niet zien aankomen, dus ja, ik was verrast. h. Hierbij kan ik niets anders dan weer op de nonnen terugkomen. De praktijken die moeder-overste en zuster Teresa erop nahielden zijn immers om van te walgen. En dan de twee niet genoemde (c en g), vreugde zal er vast zijn, want wie is er nou niet blij dat de moordenaar gearresteerd wordt. Ik heb het zelf niet gevoeld en uit het verhaal wordt het niet expliciet duidelijk. Verder heb ik niets van vreugde aangetroffen (of ik ben het vergeten natuurlijk). Bij schaamte kan ik alleen denken aan Ane, dat ze er spijt van heeft dat ze de arrestant te lijf is gegaan. Maar of ze zich daar nu voor schaamt... dat betwijfel ik... want ze vindt de man nog steeds een rotzak.

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803648

15 oktober 2020

2020-10-15T14:28:03+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Ben zo blij dat we reeds drie kanjers van reacties binnen hebben! Heb er zelf grondig over nagedacht of ik deze vraag wel zou stellen. En er zijn grote verschillen in de ervaring van deze drie lezers, top!

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803655

15 oktober 2020

2020-10-15T14:53:03+02:00

Kees van Duyn

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/profielfoto%20Hebban%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Kees van Duyn

115698

Dat kan ik me wel voorstellen, Guy. Het is immers geen eenvoudige vraag om te beantwoorden en je moet inderdaad wel even diep graven, vooral als het alweer even geleden is dat je het boek uitgelezen hebt. Toch is het een mooie vraag en tijdens het lezen sta je er eigenlijk nooit zo bij stil, maar ook in thrillers komen wel degelijk emoties voor en die drijven dan ook bij de lezer naar boven. En dat er in de ervaring van lezers dan verschillen zitten, is eigenlijk wel vanzelfsprekend. En goed voor een mogelijke discussie.

803648

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803661

15 oktober 2020

2020-10-15T15:04:06+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Je haalt me de woorden uit de mond, Kees. Precies daarom heb ik deze vraag gesteld. Ben zelf ook lezer van andere genres zoals literatuur en romans; daar zijn emoties belangrijk. Wel, dit moet eveneens kunnen in een spannend boek, vind ik.

803655

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804033

17 oktober 2020

2020-10-17T10:55:08+02:00

Nicole

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%285015%29.png

https://www.hebban.nl/!/NicoleB

317734

Ja, dat ben ik helemaal met je eens Guy! Een spannend boek zonder emoties vind ik over het algemeen juist een stuk minder spannend. Juist omdat die diepere laag dan ontbreekt wordt het wat platter, oppervlakkiger.

803655

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803658

15 oktober 2020

2020-10-15T15:00:22+02:00

Kimberly R

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%283524%29.png

https://www.hebban.nl/!/kimberly-radder-nelemans

259209

Denk dat een vraag over emoties juist altijd wel mooi is. Zeker omdat het iets is wat iedereen zo ontzettend verschillend kan ervaren maar ook interpreteren.

803648

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803665

15 oktober 2020

2020-10-15T15:33:32+02:00

Eline H.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Screenshot_20230117-213311_Gallery%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Eline Huls

115950

a.Liefde De brieven van de verdwenen moeder. Het is duidelijk dat zij liefde voelde voor haar kindje. Ik vond het mooie brieven. Ze stonden on contrast met de overige gebeurtenissen in het boek. b.Angst Het boek opent al met een angstig moment. De vrouw die vastgebonden zit op het spoor en geen kant op kan. Haar man die als machinist in de trein zit en zijn best doet om de trein te stoppen, wetende dat dit waarschijnlijk niet op tijd gaat gebeuren. c.Vreugde Deze vind ik het moeilijkst te plaatsen. Er is wel iets van vreugde als de moordenaar gepakt wordt. Maar op dat moment sterft ook een van de teamleden tijdens zijn reddingsactie. d.Woede De moordenaar loopt met veel woede rond. Deze reageert hij af op de vrouwen die zijn bevallen in het klooster en hun kind moesten afstaan. e.Verdriet Deze emotie was ook volop aanwezig. Verdriet om de slachtoffers. Maar ook het verdriet van de moeders die gedwongen hun kind moesten afstaan. f. verrassing/verbazing Ik denk dat Julia wel verbazing voelde toen ze zag wie de dader was. Ik denk niet dat ze hem verwacht had. g.Schaamte Het hele adoptieproces zoals beschreven in het boek. Als de zwangere meisjes al geen schaamte voelen dan wordt hen dit wel aangepraat. Ze zijn immers zwanger en niet getrouwd. Maar als je kijkt naar de ouders van Julia dan hebben zij misschien ook wel gevoelens van schaamte. Ze konden zelf geen kinderen krijgen en ze zagen dit als hun enige optie en hebben daar nooit meer over gesproken. h.Walging De moordenaar voelt walging voor alle vrouwen die hun kindje hebben afgestaan.

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803684

15 oktober 2020

2020-10-15T17:24:44+02:00

Jessica

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%2884%29.png

https://www.hebban.nl/!/jessicaleontien

107040

Jeetje wat een lastige vraag zeg. a) Er zit zeker liefde in het verhaal. De liefde van Aitor voor zijn gezin. Er zat ook veel liefde bij de moeder die brieven schreef aan haar ongeboren kindje. b) Angst zat bij de slachtoffers, maar ook bij de inwoners. Zolang er een moordenaar vrij rond loopt zal de angst overheersen. d) Bij Ane zag je woede. De manier waarop ze José te lijf gaat in de cel. Ze verloor daar totaal de controle over zichzelf. Bij de moordenaar zit ook woede naar de vrouwen die in het klooster bevallen zijn. e) verdriet bij de nabestaanden van de slachtoffers. En er zat natuurlijk veel verdriet bij de vrouwen in het klooster die hun kind kwijt raken. f) Ik was zelf enigszins verbaasd toen ik over de processie met de doodskisten las. Ik vond dat best bizar. h) Wat er in het klooster bij de nonnen gebeurde vind ik echt walgelijk. Daar zat misschien ook wel verbazing bij. Wie doet er nou zoiets?

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803690

15 oktober 2020

2020-10-15T18:37:29+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

h. Wat denk je dan van de ouders die hun dochter naar deze nonnen sturen, Jessica?

803684

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803691

15 oktober 2020

2020-10-15T18:45:12+02:00

Jessica

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%2884%29.png

https://www.hebban.nl/!/jessicaleontien

107040

Het idee dat je als ouders zijnde je kind weg stuurt om bij de nonnen te bevallen en het kind weg te laten halen bij zijn moeder vind ik echt vreselijk. Ik kan er niet bij dat je dat als ouder zou doen.

803690

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803692

15 oktober 2020

2020-10-15T19:00:39+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Welke emotie roept dit bij je op, Jessica?

803690

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803710

15 oktober 2020

2020-10-15T21:08:09+02:00

Jessica

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%2884%29.png

https://www.hebban.nl/!/jessicaleontien

107040

Vooral boosheid en walging. Maar ook wel verdriet omdat mensen elkaar zoiets aandoen.

803690

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803818

16 oktober 2020

2020-10-16T12:37:10+02:00

Kimberly R

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%283524%29.png

https://www.hebban.nl/!/kimberly-radder-nelemans

259209

En onbegrip. Moeilijk om je voor te stellen dat mensen zoiets doen

803690

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803888

16 oktober 2020

2020-10-16T16:27:25+02:00

Jessica

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%2884%29.png

https://www.hebban.nl/!/jessicaleontien

107040

Onbegrip hoort er zeker bij.

803690

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804056

17 oktober 2020

2020-10-17T11:39:38+02:00

Kees van Duyn

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/profielfoto%20Hebban%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Kees van Duyn

115698

Ouders die hun dochter naar de nonnen sturen om daar te bevallen... tja, die zijn harteloos. Die geven niet om hun dochter, maar denken vooral aan zichzelf. Aan hun status, wat hun omgeving ervan zal zeggen dat hun tienerdochter zwanger is en straks een kind heeft. Dergelijke ouders lijken niet echt van hun eigen dochter te houden.

803684

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804077

17 oktober 2020

2020-10-17T12:01:54+02:00

Nicolevoers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Foto%2814%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nikki96

259874

Heel veel jaren geleden was het een schánde om ongehuwd kinderen te krijgen, als dat 'normaal' is kan ik me wel voorstellen dat dit is wat je doet met (of voor, want dat kan je dan best geloven) je kind. En dat is heel triest.

804056

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803722

15 oktober 2020

2020-10-15T22:19:23+02:00

Nicolevoers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Foto%2814%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nikki96

259874

Liefde, Angst, Woede, Verbazing en Walging. Allereerst liefde. De liefde van Julia naar haar biologische ouders die enorm sterk bleek op het moment dat ze erachter kwam dat ze andere biologische ouders heeft. Maar ook de liefde van Julia naar haar 'nieuwe' ouders. De liefde van de tulpenmoordenaar naar zijn vader, de liefde van de tulpenmoordenaar voor tulpen. De liefde van Ane voor haar ouders, de liefde van Santi voor Natalia, de liefde van Natalia voor de commissaris. Maar ook de liefde tussen Madrazo en Ane, overal liefde te vinden in dit boek. Oh, ik vergeet bijna de liefde van Txema en Julia! Angst had ik vooral heel sterk in de scenes over Natalia. En ik had echt spanning op het moment dat Ane het huis van haar moeder in ging en dacht dat haar vader haar moeder iets had aangedaan. Verbazing over Txema. Waarom moest hij sterven? Het was zo plotseling dat ik er eigenlijk nog steeds een beetje verbaast over ben. Tot slot woede en verbazing. Woede en verbazing over hoe mensen elkaar dit aan kunnen doen. Hoe kan je in hemelsnaam zo vol wraak naar de wereld en het leven zitten dat je andere mensen van het leven moet beroven. Deze woede en verbazing heb ik vrijwel altijd als ik een thriller lees. Het is bizar.

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803793

16 oktober 2020

2020-10-16T11:26:23+02:00

Piggybookride

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_20221231_114502_894%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Seigh

273861

a.Liefde - er zit veel liefde in het verhaal (ook als in genegenheid en geborgenheid) in het verhaal. Aitor, die met zijn gezin belt. Txema, die nog veel voelt voor Julia. Ane, die op zoek is naar geborgenheid, maar ook nog de liefde tussen haar en meerdere heeft. De moeders, die uit liefde huilen om hun weggenomen kinderen. Je voelt zelfs de liefde voor het landschap. b.Angst - ook is er veel angst in dit boek. Angst om liefde (zie a.) kwijt te raken. De doodsangst die Julia heeft tijdens de ontvoering, maar misschien nog meer de angst om de moeder kwijt te raken die ze nu misschien gevonden heeft. De angst van Ane om te falen en de angst om niet serieus genomen te worden in de mannenwereld. Verder uiteraard de vanzelfsprekende angst voor een loslopende moordenaar. c.Vreugde - Tussen alle andere emoties waren er natuurlijk ook kleine momenten van vreugde. De vriendschap van Ane en Olaia. Ze voelt zich door haar gesteund en dat brengt een klein beetje vreugde in deze narigheid. Het moment dat ze haar Sugaar tattoo uitbreidt. In dit laatste kan ik mij verplaatsen, dit geeft een euforiegevoel. d.Woede - Het boek is doorspekt met woede, maar daaraan gelinkt ook frustratie. De nonnen die niet willen meewerken, Txema die neerbuigend doet tegen Ane. Woede om de moorden, het achter de feiten aan lopen in het onderzoek, woede tegen het afstaan van kinderen, en zelfs woede/frustratie om de regen... e.Verdriet - Verdriet is er ook genoeg: verdriet om het verliezen van een levenspartner, verdriet voor Julia om het verlies van het leven wat ze altijd gekend heeft. Verdriet door het gevoel in de steek gelaten te zijn. f.Verrassing/verbazing - Verbazing van het team bij de ontdekking wie de moordenaar is en dat hij zich in zekere zin in hun midden bevond. De dood van Txema kwam ook als een verrassing! Een leuke en verrassende toevoeging was dat Julia één van de kinderen bleek te zijn. g.Schaamte - Schaamte was er ook zeker. Een goed voorbeeld is dat Julia zich ervoor schaamt dat ze Olaizola verlinkt en dat hij zich daarna van het leven beroofd, dit zal zij zich de rest van haar leven mee moeten nemen. Ane schaamt zich voor haar korte lontje. h.Walging - komt ook in het boek voor. Het moment dat dit zich het sterkst uit is het moment dat de moorden live gestreamd worden. Wederom moeilijke vragen, ik heb even heel diep in mijn geheugen moeten graven hiervoor. Leuk!

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803798

16 oktober 2020

2020-10-16T11:38:10+02:00

Ingrid

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/FB_IMG_1516475542497.jpg

https://www.hebban.nl/!/ingrid-41

257642

Ik lees jouw antwoord bij e en ik bedacht me dat de regen iedere keer anders beschreven wordt. De ene keer strelen de regendruppels Julia's schouders, de andere keer weent de zwaarbewolkte hemel. Ik heb daar niets mee, maar zijn er andere die dat mooi vinden?

+4 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803808

16 oktober 2020

2020-10-16T12:12:13+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Metaforen of beeldspraak, ik zeg niet nee. Het moet dan wel mooi worden verwoord, uiteraard.

803798

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803809

16 oktober 2020

2020-10-16T12:17:09+02:00

Piggybookride

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_20221231_114502_894%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Seigh

273861

Op die manier ben ik het totaal met je eens! Ik doelde er vooral op de reacties van de personages en niet de beschrijving van de Martín :) De personages hoor je veel klagen over de regen.

803798

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803828

16 oktober 2020

2020-10-16T13:04:31+02:00

Alex Van Damme

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Kennedy%20hug%20130.JPG

https://www.hebban.nl/!/alex-van-damme

130366

We gaan ietwat dieper graven... maar: eerst even een aantal ‘basis-emoties’ op een rij zetten. a.Liefde Ach, de prille ontluikende liefde tussen Ane en Raul b.Angst De angst van de vrouw die vastgebonden is in het water. c.Vreugde Ik zag weinig vreugde in het verhaal, geen enkele van de belangrijke personages heeft een vrolijk leven d.Woede De woede van Ane over het gedrag van haar vader e.Verdriet Het intense verdriet van Julia over haar miskraam. f.Verrassing/verbazing Nee, niets tegengekomen, niet echt. g.Schaamte De schaamte van alle jonge moeders. h.Walging In eerste instantie is er walging omwille van Txema, hij is nukkig, hij voelt zich gepasseerd, gedraagt zich seksistisch, maar dit verandert tijdens de loop van het verhaal Welke van bovenstaande emoties heb je aangetroffen en/of...

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803889

16 oktober 2020

2020-10-16T16:31:27+02:00

leentje4trixie

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%281880%29.png

https://www.hebban.nl/!/leentje4trixie

266540

A:Liefde:Er was wel wat liefde aanwezig vind ik.Zelf ervaar ik voor sommige personages sympathie dit is toch ook een vorm van liefde.Verder heb je bij de personages de zorgen die Ane voor haar moeder ervaart en de vriendschap voor haar beste vrienden en de band die ze toch vooral bij Julia en Aitor voelt haar collega's en dan heb je nog Raul voor hem koestert ze diepere gevoelens.Meerdere personages houden van een levenspartner en de moordenaar houd vooral van zijn tulpen. B:Angst:De angst was vooral voelbaar bij de slachtoffers van de tulpenmoordenaar en de meisjes die destijds bij de nonnen verbleven en wisten dat ze hun kind moesten afstaan.De inwoners voelen de angst dat één van hun het volgende slachtoffer kan zijn. C:Vreugde:Aitor is gelukkig als hij zijn vrouw en dochter kan bellen en er even naartoe kan. Ane is gelukkig als ze bij haar vrienden kan zijn en als Raùl haar tattoo afmaakt en ze samen slapen.De moordenaar is gelukkig bij zijn tulpencreatie. Voor de rest weinig redenen tot geluk in dit verhaal. D:Woede:Woede is er vooral bij Ane en haar vader die hun temperament niet onder controle hebben. Ook de moordenaar denkt door zijn wraak gevoelens niet meer helder na. E:Verdriet: Vooral de meisjes die de baby's moesten afstaan blijven ongelukkig achter en krijgen hun levens maar moeilijk op de rails.Julia is ongelukkig over de verbroken relatie met Txema en haar miskraam. F:Verbazing/verrassing:Ik was verrast over hoe de auteur zijn verhaal in elkaar zet,nonnen die baby's verhandelen en één van hen is dan de dader je moet er maar op komen. Verbazing was er bij mij wel dat Alvaro de moordenaar bleek te zijn ik had toch eerder aan Raùl gedacht. G:schaamte: Vooral de ouders van de zwangere meisjes voelden schaamte om hun dochters en stuurden deze naar de nonnen zodat niemand ooit zou weten dat ze zwanger waren. H:Walging:Ik denk dat geen één van de personages dat gevoel hadden ik zelf voelde het voor Txema hij liet Julia in de steek om een carrièreswitch te doen waarom nam hij haar niet mee? En die moeders van de zwangere meisjes gaven hun kleinkinderen af aan de nonnen lieten hun kinderen in de steek bah en dan die nonnen zo onmenselijk en dan maar prediken heb uw naasten lief gelijk u zelf. En tot slot heb ik het niet voor zatte mannen met losse handjes zoals Ane's vader.

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803896

16 oktober 2020

2020-10-16T16:46:08+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Een stevige analyse heb je gemaakt, Marleen. Ook je laatste zin 'spreekt boekdelen'.

803889

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803898

16 oktober 2020

2020-10-16T16:49:39+02:00

leentje4trixie

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%281880%29.png

https://www.hebban.nl/!/leentje4trixie

266540

Het is geen persoonlijke ervaring mocht dat je onuitgesproken vraag zijn Guy.

803896

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

803899

16 oktober 2020

2020-10-16T16:51:00+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Het was geen onuitgesproken vraag hoor, Marleen. Ik vond het een (terechte) keurige afsluiter van je reactie.

803896

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804060

17 oktober 2020

2020-10-17T11:46:13+02:00

Nicole

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%285015%29.png

https://www.hebban.nl/!/NicoleB

317734

a.Liefde Niet zelf gevoeld bij het lezen, wel zag ik het in het boek terug. De liefde van de opgesloten moeder die de brief aan haar ongeboren kindje schrijft. En de liefde die ze voelt voor de vader van het kindje. En toch ook de liefde van Julia's adoptieouders voor haar. De liefde van Txema en Julia vind ik lastig; is dat echt liefde? De actie van Txema om weg te gaan voor zijn carriere is bepaald niet liefdevol, later lijken er wel oprechte gevoelens door te schemeren voor Julia, dit wordt helaas niet echt uitgewerkt in het verhaal. En Julia's gevoel voor Txema lijkt meer afhankelijkheid dan echte liefde. Er lijkt echte liefde tussen Aitor en Leire, de manier hoe die relatie omschreven is voelt heel echt en puur. En ik had het gevoel dat er tussen Ane en haar moeder een liefdevolle band is, ondanks de situatie en dat er ook teleurstelling is over het wel of niet weggaan bij haar vader. b.Angst De angst van de slachtoffers, zeker bij Natalia en vooral van Sara was duidelijk aanwezig. Ook de angst van de in het klooster opgesloten moeders kon ik me helemaal voorstellen. Tijdens het lezen heb ik zelf geen angst gevoeld. c.Vreugde Het eerste dat in me opkomt is de vreugde van de briefschrijvende moeder, ze verheugt zich duidelijk op de komst van haar kindje en voelt ook vreugde voor het feit dat er een kindje uit haar relatie is ontstaan, ook al is de vader weer terug naar Amerika. Nu ik er zo over schrijf: de scene waarin de relatie tussen Aitor en Leire wat verder wordt beschreven gaf mij wel een fijn gevoel; het komt zo puur en echt over, en een beetje kwetsbaar dat me dat een warm gevoel gaf; vreugde dat zoiets echt kan bestaan ondanks dat er ook een moeilijke tijd aan vooraf ging. d.Woede Ane is duidelijk woedend, haar opvliegende karakter maakt dat ze vaak boos wordt, ik denk ze sowieso veel woede bij zich draagt door haar traumatische verleden. En voor de tulpenmoordenaar geldt hetzelfde denk ik. In de beschrijvingen van zijn acties komt niet echt woedend gedrag naar voren zoals bij Ane's explosies, maar er zit veel woede in het feit dat hij al deze vrouwen vermoordt. e.Verdriet Julia's verdriet om het vertrek van Txema vond ik het meest naar voren komen. En het verdriet van de briefschrijvende moeder die heel goed beseft dat haar kindje straks afgenomen wordt. Ook het verdriet van Julia's adoptieouders om het feit dat zij zelf geen kinderen konden krijgen vond ik duidelijk. En natuurlijk Julia's verdriet over het feit dat zij dit altijd geheim hebben gehouden. O, en het verdriet van alle nabestaanden natuurlijk. Vooral dat van Santi is erg duidelijk weergegeven, logischerwijs, ook het verdriet van Pilar en de zus van Begoña (kan haar naam zo snel even niet vinden) komt duidelijk naar voren. f.Verrassing/verbazing Ja, de verrassing van Sara als zij Alvaro achter Julia ziet aankomen, de verrassing van Julia als zij beseft dat Alvaro de tulpenmoordenaar is. Ik denk dat alle slachtoffers verrast waren, dat wordt verder niet bij alle moorden omschreven. En ik vond het zelf verrassend dat Txema aan het einde van het boek overlijdt. g.Schaamte Ane schaamt zich voor haar vader en moeder, vooral voor het feit dat haar moeder de situatie zo lang accepteert. Verder vind ik deze emotie niet zo direct terug. Onderhuids zit er denk ik veel schaamte in de verschillende situaties, maar dat is meer interpretatie dan dat het echt zo omschreven is. Ik kreeg dat gevoel bijvoorbeeld bij Julia, dat zij zich deels ook schaamt over haar relatie met en het plotselinge vertrek van Txema. En in de flasbacks van de tulpenmoordenaar komt schaamte ook indirect naar voren; het gepest worden, alleen zijn, afgewezen zijn door zijn adoptiemoeder, waarvan hij denkt dat het zijn moeder is. h.Walging De meest duidelijke uiting van walging in het boek vond ik bij Ane, die walgt van mannen die vrouwen mishandelen. Zij uit dat vooral in boosheid en woede. Zelf voel ik ook veel walging voor dat soort mannen. En in het algemeen mensen die vinden dat een ander mens ongelijkwaardig is op basis van geslacht (Anes vader en Txema), om wat je doet (Julia en Ane die relaties hadden met meerderen/senior collega's) of afkomst. Soms is dat huidskleur, in het boek komt ook subtieler het verschil tussen Baskenland en Galicië naar voren. En natuurlijk walging voor de nonnen. Niet alleen in het boek, het relateert natuurlijk ook aan situaties in onze echte wereld. Iedereen die de term liefde misbruikt en verkracht om een ander zijn of haar gewoonten, mening, zeden of wil op te leggen vind ik walgelijk. Dat heeft werkelijk niets met liefde te maken, niet voor mensen en niet voor een god of ander soort "groter geheel"

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804068

17 oktober 2020

2020-10-17T11:56:14+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Ben onder de indruk van je reactie op deze vraag, Nicole. Erg goed over nagedacht, niet? Vooral je reactie op 'h. Walging' is indrukwekkend.

804060

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804327

18 oktober 2020

2020-10-18T09:17:36+02:00

Nicole

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%285015%29.png

https://www.hebban.nl/!/NicoleB

317734

Dank je Guy. Heb er ook over nagedacht inderdaad, maar veel dingen komen ook gewoon in me op. En ik kan slecht tegen de opvatting dat de ene mens "minder" is dan de ander, om wat voor reden dan ook, dus dat kwam er redelijk vloeiend uit :)

804068

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804081

17 oktober 2020

2020-10-17T12:15:40+02:00

Margaret

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%285448%29.png

https://www.hebban.nl/!/margaret-4

254301

De emoties die ik heb aangetroffen in het verhaal: 6a: Liefde, zeker wel! De mooie brieven van de moeder voor haar (ongeboren)baby, Ane voor haar moeder en broer. Txema die toch echt nog meer voor Julia voelde dan ze wilde toegeven. Alvaro voor zijn Tulpen. Ook in thrillers vind ik dit element heel belangrijk. 6b: Angst was aanwezig bij de slachtoffers direct in de eerste scène, zowel bij bestuurder trein als bij de stoelzitster. Later in het verhaal natuurlijk bij betrokkenen en inwoners na diverse moorden. En bij Ane toen ze dacht dat haar vader haar moeder ik weet niet wat had aangedaan. 6c: Vreugde zat in het feit dat het Alvaro eindelijk lukte de Tulp te creëren die hij wilde. Vreugde dat Ane en vriendinnen eindelijk dat concert kunnen geven omringd door haar beste maatjes. 6d: Woede bij de non dat haar geheim onthult gaat worden, bij de vader van Ane omdat zijn rol is uitgespeeld. Woede bij Alvaro om zijn miserabele opvoeding en leven. 6e: Verdriet moet onmens aanwezig zijn geweest bij de bevallende meisjes die nooit hun kind zagen. Verdriet bij Julia om haar verloren vrucht/kindje. Verdriet en onbegrip bij nabestaande van slachtoffers. 6f: Verrassing en verbazing was er toen Txema zo ongeveer uit het niets overleed. Ten op zachte van het begin van het boek was ik deels verrast dat één van de bevallende meisjes een non werd. Julia is verbaasd als blijkt dat ze is geadopteerd. En dat juist verbaasde mij weer. Zoiets kun je toch een volwassen vrouw van rond de veertig niet onthouden. Verbazing van de best originele manier van vermoorden. 6g: Schaamte is verdekt aanwezig bij de ouders van de zwangere meisjes, met name vanwege hun status/omgeving. En daardoor wordt die meisjes schaamte aangeleerd. Ane schaamt zich voor haar vader maar ook haar in eerste instantie nogal luie broer en voor haar woede uitbarstingen. 6h: Walging voor de ouders die hun zwangere dochters tot iets onmenselijks dwingen. De adoptiemoeder van Alvaro, hoe kun je zó zijn! En de verslaafde vader van Ane met losse handjes afschuwelijk. Walging voor de nonnen, die weinig begrijpen van de bijbelse naastenliefde.

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804088

17 oktober 2020

2020-10-17T12:23:09+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Mooie uiteenzetting ook, Margaret. Welke emotie heb je zelf het meest ervaren tijdens het lezen?

804081

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804218

17 oktober 2020

2020-10-17T17:25:14+02:00

Margaret

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%285448%29.png

https://www.hebban.nl/!/margaret-4

254301

Dan toch de walging, ik ernaar dat als een soort onderdrukking of zoiets. Heb zelf vooral moeite met mensen die voor de buitenwereld zich anders voordoen dan ze werkelijk zijn. Drank, geloof, uiterlijke schijn bah!

804088

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804223

17 oktober 2020

2020-10-17T17:28:43+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Inderdaad, Margaret. Hypocrisie vind je overal in de maatschappij, jammer genoeg.

804088

+1 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804133

17 oktober 2020

2020-10-17T14:09:58+02:00

Vanessa Geensen

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/myAvatar%20%283%29.png

https://www.hebban.nl/!/vanessa-geensen

187896

a.Liefde De dagboek fragmenten van het meisje die haar kind moet afstaan, zit vol met liefde. Ontroerend b.Angst Duidelijk aanwezig bij de slachtoffers maar ook bij de jonge jongen die uitgroeid tot dader. De angst voor zijn moeder. c.Vreugde komt weinig aanbod in dit verhaal. d.Woede Vooral bij de dader, woede voor wat hem is aangedaan. Woede voor de moeder die hem in de steek heeft gelaten. Maar ook woede bij de vader van Ane. e.Verdriet Ik miste het verdriet na het verlies van de hoofdcommisaris. Men ging al heel snel weer over tot de orde van de dag. Het verdriet van de meisjes die hun kinderen moesten afstaan was wel aanwezig. f.Verrassing/verbazing Ik verbaas me elke keer weer hoe mensen, dit keer de nonnen, met de beste bedoelingen en vol goede overtuiging een ander mens zoveel kwaad kunnen aandoen. g.Schaamte De oorzaak van dit verhaal. De familileden die zich schaamde voor de ongewenste zwangerschappen. Waardoor alles in gang werd gezet. h.Walging Voor de Nonnen die de meisjes tegen hun zin in hun kind afpakte. Welke van bovenstaande emoties heb je aangetroffen en/of gevoeld tijdens het lezen?

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804457

18 oktober 2020

2020-10-18T13:10:10+02:00

Gea Kuipers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/nieuwlogo%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/GeaK60

305573

a. Liefde: ik denk dat nagenoeg elk personage wel liefde heeft laten zien. De belangrijkste: Ane: naar haar moeder en naar Julia Julia: naar Txema, Álvaro en naar haar adoptie ouders Txema: naar Julia Aitor: naar zijn gezin Álvaro: in zijn kinderjaren naar zijn moeder en zijn vader. Voor zijn vader ook nog tot aan diens dood. En naar Julia toch ook wel. Ik heb zelf liefde gevoeld naar het zwangere meisje dat de brieven schreef. b. Angst: vrijwel elk personage heeft wel angst gevoeld om iemand anders; bijvoorbeeld toen Julia was ontvoerd. Of de zeelui op het schip waar Álvaro werkte tijdens de storm, daar voelde Álvaro ook angst. Daarnaast de angst van een aantal slachtoffers, zoals Natalia, Julia en Sara. En dan is er nog de angst van het zwangere meisje (van de brieven dus). Ik heb geen angst gevoeld. c. Vreugde: hierbij kan ik me alleen de vreugde van het team én van Julia herinneren als de laatste wordt gevonden en bevrijd. Zelf heb ik geen vreugde ervaren. d. Woede: Met name Ane ervaart regelmatig woede. Bijvoorbeeld tegen José Manuel en tegen haar eigen vader. En ook hier weer Álvaro als hij ontdekt heeft dat hij geadopteerd is. Zijn woede tegenover zijn adoptiemoeder, alle meisjes/vrouwen die hun kind ter adoptie hebben afgestaan en tegen zuster Teresa. Ik heb zelf geen woede gevoeld. e. Verdriet: Julia door haar afgebroken zwangerschap en dat Txema er niet voor haar was. Het zwangere meisje in het klooster dat haar kindje wil houden. En het jongetje Álvaro die zo gekwetst wordt door zijn adoptiemoeder. Verdriet heb ik niet gevoeld. Al kan ik wel compassie voelen voor de drie personages die ik hier genoemd heb. f. Verrassing/verbazing: de enige die ik hier bij kan bedenken is Julia als ze ontdekt wie de tulpenmoordenaar is. Ik ben niet echt verrast. Wel was ik erg verbaasd dat het zo lang duurde voor het team de connectie met het klooster legde. g. Schaamte: hier moest ik wel erg lang over nadenken, en ik kan eigenlijk alleen de ouders/familie van de zwangere meisjes bedenken. O en ik denk ineens aan Julia. Zij schaamt zich voor haar avances richting Álvaro voor ze meer over hem weet. Zelf heb ik geen schaamte gevoeld. h. Walging: daar kan ik niet echt een personage bij bedenken. Misschien tussen de regels door bij de nonnen? En nee, ik heb ook geen walging gevoeld. Er zijn genoeg walgelijke dingen gebeurd (de moorden, het hele adoptiegebeuren in het klooster), maar het heeft me niet geraakt door de manier waarop het beschreven is.

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804479

18 oktober 2020

2020-10-18T13:23:08+02:00

Gea Kuipers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/nieuwlogo%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/GeaK60

305573

Ik reageer op mezelf :) Nadat ik bovenstaande had geschreven, heb ik de antwoorden van de anderen gelezen. Ik heb weer een mooi compleet beeld gekregen.

804457

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804486

18 oktober 2020

2020-10-18T13:36:38+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

En dan ben ik benieuwd naar je reactie op de volgende vraag, Gea!

804479

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804488

18 oktober 2020

2020-10-18T13:37:51+02:00

Gea Kuipers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/nieuwlogo%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/GeaK60

305573

Even geduld, ik ben er mee bezig haha

804479

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804566

18 oktober 2020

2020-10-18T15:49:34+02:00

EliJos

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Vd%20Kolk-0563%20klein%20%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/EliJos

107412

Lieve Guy, wat een lastige vraag!!!!!!!!!!!! Vooral nu ik al een paar boeken verder ben, zelf vol met emoties zit door een boek dat me momenteel 25 jaar terug gooit in de tijd dat mijn zus stervende was aan kanker en ik die rotziekte COVID19 in huis heb omdat mijn zoon het heeft opgelopen. Gelukkig een hele lichte vorm maar het blijft eng! Ik ga proberen om je vraag toch zo goed mogelijk te beantwoorden en gelukkig heb ik de antwoorden van de andere lezers als houvast om weer in het verhaal te komen zeg maar.... Daar gaat ie; a.Liefde; Zoals al vaker opgemerkt zit er veel liefde in het boek en dat begint al met de liefde die je voelt bij Santi voor zijn Natalia (side note: ik hoorde van mijn man dat zoiets soortgelijks hier echt is gebeurd, een vrouw heeft zelfmoord gepleegd door voor een trein te springen waarvan zij dacht dat haar man de machinist was. Gelukkig was haar man vlak voor zijn dienst op een ander traject terecht gekomen en heeft het dus niet hoeven zien. Wilde ik nog even kwijt maar nu verder met de vraag....) Verder viel mij ook de liefde van Ane voor haar vriendinnen op en deed de liefde van Aitor voor zijn gezin mij als moeder het meest, gevolgd door de liefde van het meisje (in het dagboekje) voor haar nog ongeboren kind. b.Angst; tja... weer zo'n emotie die sterk aanwezig is in het verhaal en te veel om op te noemen. Van de echte doodsangsten van de slachtoffers vlak voordat ze vermoord worden en angst om Julia die ontvoerd is tot angst bij Julia voor de confrontatie met Txema en de angst voor Ane om haar positie als leider van de eenheid. etc... c.Vreugde; met deze emotie hebben veel last om die in het verhaal terug te vinden zie ik. Was er volgens mij ook niet echt veel van alleen wat mij meteen in mijn hoofd schoot was helemaal aan het einde, bij dat optreden van Ane, dat ze tussendoor naar haar collega´s gaat... op dat moment voelde ik wel de vreugde. d.Woede; Ane's opvliegende buien, de woede van de dader (Álvaro) waardoor hij is doorgedraaid en aan het moorden slaat, woede voelde ik zelf ook bij het stukje dat de nonnen tegenwerken en de deur niet open wilde doen. e.Verdriet; Ook weer zo'n emotie dat veel terug te vinden is, maar wat bij mij het meest binnenkwam was het overlijden van Txema, dat greep me echt bij de strot, hoewel ik wel vind dat het meer aandacht verdiende, meer omschrijving. Het voelde wat te abrupt afgekapt. f.Verrassing/verbazing; Natuurlijk Julia die er achter komt dat ze geadopteerd is en wanneer ze beseft dat haar fijne/goede vriend de dader is en haar ook waarschijnlijk zal gaan vermoorden. Zelf was ik ook verbaasd toen bleek dat Txema was omgekomen maar ook om het feit dat men vreemden zo makkelijk zoent vooral op het moment dat Ane bij Julia weggaat en dan Álvaro net aankomt en zij hem zoent, voor haar een wildvreemde???? Was ik nogal verbaasd over. g.Schaamte; Inderdaad de schaamte van Julia omdat ze avances maakt naar Álvaro die ze niet beantwoord en schaamte omdat ze de commissaris verlinkt heeft maar volgens mij bedacht ik met er net nog één... maar ben 'm weer kwijt... ik ga eerst wel even verder, misschien komt hij weer naar boven ;-) h.Walging; voel ik voor zuster Teresa (nu weet ik de schaamte weer.... volgens mij had moeder overste op het einde spijt en schaamde ze zich wat ze de kinderen had aangedaan) omdat ze zo stug blijft volhouden dat wat ze gedaan hebben voor de meisjes en kinderen het beste voor ze was. Dan wil ik nog een emotie toevoegen die vooral in het begin regelmatig naar boven kwam bij mij namelijk ; i. van irritatie! Ik vond het namelijk nogal irritant dat er zoveel verschillende benamingen voor een persoon (en dan met name Ane) werd gebruikt, namelijk Ane, Ane Cestero, Cestero, rechercheur, inspecteur, chef, collega... volgens mij waren dat ze. Vooral deze zin vond ik héél irritant; 'Inspecteur Ane, Ane Cestero' stelt de rechercheur zich voor.....

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804607

18 oktober 2020

2020-10-18T17:28:20+02:00

Piggybookride

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_20221231_114502_894%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Seigh

273861

Ik ben het eens met i. Het was heel lastig (zelfs nu nog bij het af en toe teruglezen voor de vragen) om de functietitels bij de juiste karakters te plaatsen. Dit vind ik een duidelijk minpunt in het verhaal.

804566

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804646

18 oktober 2020

2020-10-18T18:55:59+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Profielfoto%20mei%202024.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

Ho, Sandy! Ik wens je zoon een snel herstel en hoop dat dit rotding je familie niet verder pest. Trouwens, je antwoord is bijzonder krachtig!

804566

+2 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804628

18 oktober 2020

2020-10-18T18:07:23+02:00

Cindy Leenders Leest

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Cindy%20Lezen%2811%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Cin

104080

Wat een mooie antwoorden allemaal! a.Liefde Ik vond vooral de liefde van Olaia voor Ane opvallend. Het leek wel verder te gaan dan vriendschappelijk. b.Angst Natuurlijk de angst van Natalia en Santi. Dit kan je je gewoon niet voorstellen. c.Vreugde Ik vond de levensvreugde van Raul heel verfrissend. Hij was de enige die het leven echt vierde. d.Woede Met name de woede van de moeder van Alvara jegens hem vond ik beklemmend. e.Verdriet Het meest verdrietige moment vond ik de passage in de laatste brief van het Lourdesmeisje, op het moment dat ze hoort dat de mensen die haar kindje weg komen halen eraan komen. Daar kreeg ik wel even een wazige blik van. f.Verrassing/verbazing Het meest verbazingwekkende vond ik het moment dat Alvaro met zijn busje door de controle moet. Sara ligt in dat busje een hoop stampij te maken maar er is niemand die het hoort. Bij schaamte en walging kan ik enkel herhalen wat de meesten al hebben gezegd dus die laat ik even achterwege. Zelf heb ik veel te kampen gehad met de emotie die mijn voorganger hier boven ook al benoemt, namelijk irritatie. Het oeverloos herhalen van bepaalde tics van mensen, klakken met de tong, spelen met de tongpiercing etc irriteerde mij mateloos. Hoeveel er klagend werd gezegd, gevraagd, gedaan.... Zelfs een maag die klagend knorde. Nu zeg ik je, je kan daar ook in doorslaan. Een plafond dat zucht, een hemel die weent, een boot die in zijn kielzog een witte penseelstreek schildert in de weidsheid van de zee. Ik kan daar persoonlijk helemaal niks mee. En in dit verhaal, een thriller notabene, vond ik het echt teveel van het goede. Dit soort beeldspraak past wellicht beter in een roman.

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk

804787

19 oktober 2020

2020-10-19T10:33:40+02:00

xmells

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%28334%29.png

https://www.hebban.nl/!/xmells

308072

Jeetje, wat een lastige vraag Guy! Maar ben blij dat je hem gesteld hebt, want vond het heerlijk om de reacties van de andere deelnemers te lezen. a. liefde heb ik zelf niet gevoeld tijdens het lezen, maar heb hem wel aangetroffen in het boek. De brieven van de moeder aan haar (ongeboren) kindje is het eerst wat mij te binnen schiet. Ik vond dat heel mooi beschreven en ook best confronterend en ontroerend. b. sowieso voelde ik angst in het begin van het boek. Er wordt zo gedetailleerd over geschreven dat je het voor je ziet. Santi geniet van alle rust en mooie landschappen om zich heen om zich vervolgens te realiseren dat zijn vrouw vastgebonden op de rails zit. Wat een angst moeten zij beide gevoeld hebben! c. het moment dat Zuster Teresa niet meer in beeld was, heb ik echt wel vreugde gevoeld. Ik vond haar zo irritant!! Ook een moment van vreugde: de moeder van Ane die eindelijk de knoop had doorgehakt om te scheiden van haar gewelddadige man. d. elke keer als Ane over de scheef ging voelde ik woede. Je kan je gewoon niet zo laten gaan tijdens je werk! Ook voor de nonnen voelde ik enorm veel woede. Niet alleen om wat ze gedaan hadden maar ook het feit dat ze het maar bleven goed praten alsof het de normaalste zaak van de wereld is. e. verdriet heb ik zelf niet gevoeld, maar het verdriet van Julia moet gigantisch zijn geweest in de periode dat Txema wegging. Ze wordt door haar vriend verlaten, ze blijkt zwanger te zijn, kan hem dat op geen enkele wijze laten weten omdat hij haar compleet negeert en vervolgens raakt ze het kindje ook nog kwijt. Vreselijk... f. ik was behoorlijk verbaasd toen Txema dood ging. Dit zag ik absoluut niet aankomen. Daarnaast vond ik het ook verassend om erachter te komen dat Julia een van de kinderen bleek te zijn die door de nonnen was weggehaald bij haar biologische moeder. g. ik heb zelf geen schaamte gevoeld, denk wel dat Ane zich (soms een beetje) schaamt voor haar broertje. Een nietsnut wat de hele dag op de bank tv zit te kijken en pizza's eet met zijn vrienden. h. ik voelde echt walging toen het broertje van Ane haar op belde om te laten weten dat hij toch niet bij hun moeder kon zijn omdat er een feest werd gegeven door vrienden van hem. Kom op, dan sla je een keer een feestje over! Je moeder heeft je nodig (ook al zegt ze van niet). Daar wil ik nog aan toevoegen: teleurstelling. Het duurde bij mij lang voordat ik in het verhaal zat, de spanning die ik voelde bij de moord op Natalia, de zoektocht naar de vrouw in het bos en de poging tot moord op Sara miste ik in de rest van het boek. Ik snap dat je 500+ bladzijdes niet volop spanning schrijft maar een thriller vind ik dit boek zeker niet. Desalniettemin zit er wel een goed en origineel verhaal in en zou ik het vervolg zeker lezen, maar ik vind het geen aanrader voor familie en vrienden.

+3 niet meer leuk × vind ik ook leuk