Een leesclub van het boek De ideale man van Mathilde Hoekstra, een boek waar al op de cover staat dat Mathilde Hoekstra de vrouwelijke Kluun was, dat belooft genoeg gespreksstof.
Met 15 dames gingen wij van start, al gauw kwamen er nog 2 bij, die gezellig met een eigen exemplaar meededen.
Mathilde zelf was ook aanwezig voor het beantwoorden van de vragen die de lezeressen voor haar hadden. Dit werd veel gedaan, met snelle antwoorden van Mathilde.

Korte samenvatting:
De ideale man van Mathilde Hoekstra is een komisch en herkenbaar verhaal over een jonge moeder die uit haar ingedutte relatie wil stappen. De fout van haar leven of de beste beslissing ever?

De Bloemendaalse Evelien wil de perfecte moeder zijn, maar ze kan niet koken, haat het huishouden, schreeuwt iets te vaak tegen haar dochters en heeft nooit meer seks.
Tijdens een feestje botst ze tegen Kees op, die haar meevraagt naar een hotel. Evelien houdt de boot af, maar hij zegt dat ze er niet over moet nadenken, maar moet voelen.
Evelien gaat verder met de kinderverjaardagen met te veel wijn, maar Kees’ opmerking laat haar niet los. In haar zoektocht naar een bewust en gelukkig leven valt Evelien toch voor Kees. Ademloos luistert ze naar zijn verhalen over kwantumfysica, non-dualisme en spiritualiteit. Wanneer hij haar aanraadt naar een controversiële relatietherapeut te gaan, worden Eveliens stappen steeds groter. Ze voelt dat ze op de juiste weg zit. Of maakt ze de fout van haar leven?

De leesclub.
Tal van onderwerpen kwamen langs, de een werd nog meer besproken dan de andere, maar dat er over gepraat werd dat was wel zeker, verschillende meningen kwamen langs

Thema's
Ook bespraken we welke thema’s we uit het verhaal haalden, thema’s die er bewust of onbewust door de schrijfster in zijn.
Er kwam van alles aan bod.

Anita: Als hoofdthema's dacht ik te kunnen onderscheiden:
- Wat is de essentie van 'gelukkig zijn'?
- Hoe zorg je ervoor dat je jezelf niet verliest in de drukte van het dagelijkse leven en zorgen we voor onze eigen geestelijke (en fysieke!) gezondheid? Hoe krijg je je leven weer op de rails wanneer je het gevoel hebt dat je bent klemgereden?
- Welke zijn de pijlers van een goede, evenwichtige relatie (man/vrouw)?
- Wat met je plaats in de maatschappij als de weg die je kiest niet de meest sociaal aanvaarde weg is?
Ik vind dat Mathilde Hoekstra deze thema's op een heel realistische manier uitwerkt: het zou zo maar in onze onmiddellijke omgeving kunnen gebeuren, met dezelfde gevoelens en bewoordingen. Het is uit het leven gegrepen

Wendy: -Twijfel over jezelf: als je doorheen het boek leest, merk je dat Evelien zich als moeder constant in twijfel trekt maar ook als persoon, dit heeft de auteur goed verwerkt door veel in vraag te schrijven.
-Het niet kunnen loslaten: Evelien kan de zorg op zich ook niet loslaten, kinderen gaan naar de grootmoeder en toch sleurt ze met een heel pot risotto, ze maakt het zich soms niet makkelijk.
-nood naar aandacht: door haar nood naar aandacht stapt ze in de relatie met Kees, de nood is zo groot dat ze zelf naïef is en niets meer ziet.

Juanita: De thema's die voor mij aan bod kwam waren liefde, geluk, vertrouwen, perfectionisme.
Evelien is iemand die alles perfect wil doen, moeilijk dingen uit handen kan geven waardoor er een grote druk op haar schouders rust en er zo nog meer stress ontstaat. Ze zit eigenlijk in een vicieuze cirkel waar Kees haar beetje bij beetje uit haalt, met alle gevolgen van dien. Evelien raakt smoorverliefd op hem en ziet geen enkel positief punt meer in haar relatie met Taeke.
Nochtans kun je mits een beetje geduld en werk je relatie weer op het juiste spoor krijgen. Focus op het positieve en waarom je destijds voor elkaar koos. Verliefdheid overkomt je, wat je ermee doet bepaal je zelf. Dit is natuurlijk mijn bescheiden mening en werkt waarschijnlijk niet bij alle koppels.

Leonie: liefde: Voor de partner, voor jezelf, voor je kinderen
Moederschap: hoe zorg je ervoor dat je jezelf niet 'vergeet' als je moeder wordt.
Ontrouw: je huwelijk zit in een sleur, elke dag is hetzelfde en dan ineens... is er iemand die JOU ziet.

Opbouw
Elk verhaal wordt op een bepaalde manier opgebouwd, zo ook het verhaal rond Evelien.

Julie: Ik vond de opbouw van het verhaal heel goed. Je zit ook direct volledig mee het verhaal. Waar je steeds meer en meer te weten komt.
Het einde van het boek vond ik eerst jammer. Maar als ik wist dat er een vervolg kwam. Kon ik het wel begrijpen.
Evelyne: Soms las het verhaal lekker door en dan weer andere momenten lazen de pagina' s wat moeilijker omdat ik de tekst echt tot me door wou laten dringen en eventjes bij de passages stil wou staan. Vooral de visie die Kees vond ik zeer intrigerend. Zo ben ik Adyashanti op gaan zoeken omdat ik nog nooit van de man had gehoord. Zo stuitte ik op een interview met Oprah Winfrey die echt boeiend was.
Jessica: Ik vond de opbouw ook prima, heel duidelijk. Ik ben niet in de war geweest tussen toen en nu, of personages. Wel vond ik het af en toe wat lastig in te schatten wie nu wat zei. Was Evelien nou aan het woord, Taeke? Dit is me een keer of 3, 4 gebeurd tijdens het lezen. moet ik er wel bijzeggen dat ik het ebook heb gelezen, misschien dat dit uitmaakt.
Wat ik leuk vond aan dit boek is dat ik soms het idee kreeg dat ik een zelfhulpboek in romanvorm las, haha. Iemand die dit een beetje herkend? Er werden best wel wat levensvragen gesteld, ik ging er ook over nadenken. Leuk!

Wat viel er op
Bij een verhaal over een moeder valt er altijd wel iets op, wat viel er op in de leesclub.
Ieder heeft zo zijn eigen mening, eigen kijk op het hoe en waarom.
Julie: Wat mij opviel in het verhaal was dat Evelien niet of weinig met Taeke communiceerde. Wanneer ze dat wel een beetje deed (op het festival) dan was dit eigenlijk veel te laat. Ze had veel twijfels aan haar hoofd maar heeft hier nooit met haar man over gesproken.
Kees had op elk moment van de dag tijd. Het leek eerst of hij geen job had maar dan moest hij voor zijn job naar het buitenland. Denk dat Kees een heel flexibele job heeft.

Leonie: Ik vond het opvallend dat Evelien het idee had dat ze er thuis helemaal alleen voor stond. Dat zij voor de meisjes moest zorgen, dat zij dat ook het beste kon, dat ze daarom ook geen vrije dat kon nemen en dat leuke dingen voor anderen waren en niet voor haar. Tijd voor zichzelf? Ze was moeder.. volgens mij is dit een veelvoorkomende denkwijze onder jonge moeders

Annabel: Wat mij in het begin al meteen opviel, was de luxe levensstandaard die Evelien en Taeke erop nahielden en dit niet genoeg was voor Evelien. Een paar keer wat duurdere merken genoemd, shoppen in New York, vakantie naar Ibiza, met twee kleine hummeltjes. Een logisch gevolg van die keuzes is in mijn ogen vaak dat het dan wat drukker kan zijn, of misschien dat Taeke toch wat meer moest werken dan Evelien eigenlijk wilde.
Ik ben me ervan bewust dat deze mening veel zegt over hoe ik zelf tegen het leven aankijk. Waarschijnlijk meer dan het iets zegt over het verhaal.

Evelyne: Het uiterlijke vertoon, voor de buitenwereld hebben ze het ideale gezin. Leven in luxe, terwijl achter de schermen er zich veel barsten vertonen. Ze moeten schipperen om rond te komen. In deze maatschappij komt dit zo vaak voor

Violette: Voor mij was het vooral veel herkenning wat ik erg opvallend vond... het taalgebruik en de normale dingen van het leven die Evelien aanhaalt waarmee ze laat zien hoe zij het ervaart, mede omdat ik een heleboel dingen heel herkenbaar vind. Ik begon met het stickeren van opmerkingen die me echt raakten, en als ik nu naar het boek kijk zit die dus vol met tabstickers!

Ellis: Hierboven is al veel genoemd maar ik vond ook met name het gebrek aan communicatie tussen Evelien en Taeke opvallend. Heb meerdere malen in gedachten geroepen: "praat nu met hem!" Aan de andere kant zou het ook zo kunnen zijn dat communicatie reeds een gepasseerd station was tussen hen beiden.

Schrijfstijl:
De schrijfstijl werd ook besproken, net als in welk hokje je het boek zou vallen, valt het onder literair, feelgood of toch wat anders, er kwamen allerlei verschillende antwoorden uit, waardoor we het niet in een hokje kunnen stoppen.

Marianne: Ik vond de schrijfstijl eigenlijk te eenvoudig. Het las zich inderdaad makkelijk en vlot weg, maar daardoor miste ik ook iets. Als ik het in een hokje moet plaatsen dan is het een Roman.
Lisanne: Mathilde heeft een fijne schrijfstijl! Het verhaal leest vlot weg, wat maakt dat ik graag door lees. Mathilde beschrijft het verhaal gedetailleerd genoeg, maar wel met nog veel ruimte voor je eigen fantasie.
Ik vind het boek vooral passen in het "hokje" roman. Een boek met wel degelijk een veelzeggend verhaal, maar het is geen breinbreker. Dit maakt dat het boek gemakkelijk leest, zonder dat je constant hoeft na te denken over wat je nu eigenlijk aan het lezen bent.

Laura: De schrijfstijl is luchtig en niet onnodig ingewikkeld. Dit zorgt ervoor dat het boek vlot en prettig leest. Ik moest vooral in het begin van het boek soms even terugbladeren om te zien waar het verhaal zich op dat moment nu eigenlijk afspeelde, dat was later minder.
Ik zou het boek typeren als een (autobiografische) roman.



Conclusie:
De Ideale man is een boek die je niet helemaal in een hokje kan stoppen, maar die wel met plezier gelezen is. De meeste lezeressen zijn dan ook benieuwd met hoe het verder gaat met Evelien,  zijn nieuwsgierig naar het vervolg.
Dit leverde dan ook veel sterren op.
Met 5 keer 3 sterren en 11 keer 4 sterren komen we op een mooi gemiddelde van 3,7 sterren

3 sterren:
Nicole: Niemand kan je alles geven, iedereen kan je iets geven 3***
Juanita : "soms pijnlijk herkenbaar" 3***
4 sterren:
Wendy: Deze roman is rauw en eerlijk geschreven met een sarcastische ondertoon! Ik zit klaar voor deel 2! 4 sterren waardig!
Anita: Het is geen boek waar je als lezer zomaar happy van wordt, maar het doet je wel stilstaan bij je eigen leven, normen, waarden en verwachtingen. Is het gras dan toch groener aan de andere kant van de heuvel?
De ideale man krijgt van mij 4**** (4 sterren)
Jessica: Evelien worstelt met het moederschap, het burgertruttenleven, het huwelijk en zichzelf. En dan komt ze Kees tegen. Vecht ze voor Taeke, geeft ze zich over aan Kees.... Spannend! ****