De debuutroman van Machteld Siegmann, De kaalvreter, wist bij verschijnen de longlist van de Hebban Debuutprijs 2020 te halen. Ook won het de CLO-Byblosprijs en de jury- en publieksprijs van De Bronzen Uil. Hebban organiseert een leesclub met het beklemmende boek.

Machteld Siegmann (1972) is neerlandicus en werkt als redacteur en tekstschrijver. Ze schreef al verschillende manuscripten voor ze besloot bij een uitgever aan te kloppen. Dat deed ze in eerste instantie met een historische roman, maar uiteindelijk belandden ze toch bij De kaalvreter. Het debuut gooide hoge ogen en won verschillende prijzen. 

'Omdat het perspectief wisselt tussen dat van een hardwerkende vader, een depressieve moeder, een opgroeiende puber en een kind, verandert ook de verteltoon keer op keer. Vanzelfsprekend ziet een elfjarige de dingen anders dan een volwassene. Ieder bekijkt het instorten van dit gezin op een heel andere manier.' – Hebban-recensie

De kaalvreter is daarmee een mozaïekroman. Vanuit verschillende perspectieven maakt Siegmann duidelijk welk drama zich voltrekt in het hoofd van hoofdpersonage Leie, en welke impact dat heeft op haar gezien. Hoe kunnen de mensen die van haar houden tot haar doordringen? En kan ze de kracht opbrengen weer te leren leven?

De kaalvreter

Leie Blum wordt in de Tweede Wereldoorlog als driejarige ondergebracht bij een boerengezin in Zanegeest. Sindsdien is Leie aan het wachten, eerst op haar ouders, later op iets wat ze niet kan definiëren. Het wachten lijkt voorbij als ze met Dirk trouwt en twee zonen krijgt. In de zomer van 1974 wordt Leies zorgvuldig opgebouwde leven op z’n kop gezet door het overlijden van de vrouw bij wie ze als kind was ondergedoken. Ze gaat naar de begrafenis, maar kan niet terugkeren naar het leven met haar man en zonen. Ze zwijgt en wacht.

Lees de eerste hoofdstukken