De kinderen van Villa Emma van Ivan Sciapeconi
Over het boek
De jonge Natan stapt in 1942 met veertig andere Joodse kinderen uit de trein op het kleine station van Nonantola, Italië. Allemaal zijn ze op de vlucht geslagen voor de nazi’s, een tocht die hen langs Hamburg, Wenen en Ljubljana leidde. In het Italiaanse dorpje worden ze opgevangen in een verlaten villa en eindelijk lijkt het erop dat het ergste voorbij is. Hier zijn geen getto’s, geen gele sterren, geen nachtelijke razzia’s... Maar toch is Natan niet zo makkelijk overtuigd. De herinnering aan zijn vader, die uit huis werd gehaald door de nazi’s, staat in zijn geheugen gegrift. Bovendien mist hij zijn moeder en broertje, die hij achter moest laten. Natan probeert sterk te zijn en er het beste van te maken.
Dan slaat het noodlot opnieuw toe: de nazitroepen trekken het Italiaanse dorp binnen en de kinderen van Villa Emma moeten halsoverkop een nieuwe ontsnapping organiseren. Maar deze keer zijn ze niet alleen. Deze keer is er een heel dorp dat voor hen vecht.
Leesfragment
De historische roman is gebaseerd op een haast ongelofelijk en toch waargebeurd verhaal. Spreekt De kinderen van Villa Emma je aan en zou je graag lezen hoe het Natan en de andere kinderen tijdens de oorlog vergaat? Hieronder vind je alvast een sneak preview van het boek.
Achter het boek
Auteur Ivan Sciapeconi is basisschooldocent en schreef al diverse kinderboeken voor hij aan zijn historische roman over de jonge Joodse vluchtelingen begon. Hij is lid van het bestuur van de Villa Emma Foundation en raakte zo bekend met het verhaal. Hij gebruikte hun uitgebreide archief om onderzoek te doen voor het boek, waarvan de vertaalrechten inmiddels in zeven landen verkocht zijn.
De stichting werd opgericht in 2004, geïnspireerd door het vertoon van solidariteit en de strijdlust van de inwoners van het Italiaanse Nonantola. Zij vingen 73 Joodse kinderen en jongeren op uit Duitsland, Oostenrijk en Joegoslavië die gevlucht waren voor de razzia's van de Tweede Wereldoorlog. Ze arriveerden tussen de zomer van 1942 en het voorjaar van 1943 en werden opgevangen in Villa Emma, een zomerverblijf dat eind 19e eeuw was gebouwd. De kinderen kregen er onderwijs en werkten mee op de landerijen die de stad omringden.
De Duitse troepen rukten echter op en vielen uiteindelijk ook Nonantola binnen. De inwoners kunnen de kinderen tijdelijk verborgen houden, maar er moest een echte oplossing gevonden worden om ze in veiligheid te brengen. Hun enige uitweg was vluchten naar Zwitserland. In oktober 1943 verlieten de kinderen in drie groepen de villa. De vrouwen van Nonantola naaiden identieke jassen voor hen, zodat ze eruit zouden zien als een klas tijdens een schoolreis.
