De leesclub van De Klauw was een meer dan geslaagd onderdeel van deze Hebbanbuzz. Overal op social media kwam je het boek tegen en ook  in de Lezersclub werd levendig gediscussieerd. In het “Leescafe” leerden de lezers niet alleen het boek kennen maar ook de auteur schoof gezellig aan om vragen te beantwoorden. En om alvast de conclusie te verklappen: Adrian Stone bewijst voor de zoveelste keer dat hij niet alleen een van Neerlands beste fantasy auteurs is; hij is ook een van de meest sympathieke schrijvers van ons kikkerland. Hij is toegankelijk, open en geeft echt op alle vragen antwoord.
Hierdoor werd het lezen van Klauw voor de hele club een hele fijne leeservaring. Dit vertaalt zich ook in de hoge waardering (gemiddeld vier sterren) en de uitgebreide lezersrecensies (ruim 60).

Zo maakten we kennis met Wendy. Zij leest overal en altijd. Voor haar was het dan ook niet het eerste boek dat ze van Stone las. Ze is groot fan. Toch liet ze zich aangenaam verrassen door de vaart van het verhaal en het onverwachte slot. Hierdoor smaakt de Klauw smaakt voor haar duidelijk naar meer. Angelique is ook al jaren fan van de boeken van Stone en de Klauw heeft dat andermaal waar gemaakt. “Wanneer komt deel 2,” luidt haar recensie, “want het smaakt naar meer.” Volgens Joran maakt Stone de titel van beste Fantasy auteur zeker waar. Hebbanrecensente Helma Koot is ook om. Ze noemt zichzelf een fantasy-leek maar heeft onverwachts genoten van dit boek. Ze voelde zich al snel helemaal thuis in de wereld die Stone heeft neergezet. Daarnaast vond ze zijn schrijfstijl heel prettig en vlot lezen.

Niet alleen voor Helma maar voor vele buzzers was de Klauw niet alleen een eerste kennismaking met Adrian Stones boeken, maar ook met het fantasygenre. En het was meteen goed raak. Zo had Marloes het boek al uit toen de meesten nog moesten beginnen. Ze had nog nooit iets van Stone gelezen maar kan niet wachten tot het vervolg in 2017 uit gaat komen. Dat gevoel hadden de meeste lezers: jammer dat het zolang duurt voordat het volgende deel verschijnt. En dat is een heel goed teken.

Er was nog een gemeenschappelijke factor onder de lezers: men was zeer onder de indruk van het personage Auric, de autistische jongen die een prominente rol heeft. Heel geloofwaardig noemde Dina deze verhaallijn. En het geeft verdieping. Doordat Stone dit onderwerp zo integer in zijn verhaal heeft verweven, voegt het volgens Charissa iets wezenlijks toe en krijgt het verhaal meer diepgang en leer je over autisme. Het boek heeft haar geraakt.

De schrijfstijl, die in de fantasywereld toch vaak wat archaïsch genoemd mag worden, vonden de lezers lekker weglezen. Vlot en met veel vaart en omdat Stone geen moeilijke woorden gebruikt vond men het gewoon heerlijk lezen, vinden Wendy en Saskia. Door de vele actie en spannende plotwisselingen las het geheel als een trein. Joran was blij dat Stone zijn wereld helder wist neer te zetten zonder ellenlange uiteenzettingen en beschrijvingen.

Waren er ook kritische geluiden? Natuurlijk. Als er honderd mensen eenzelfde boek lezen, kan het niet zo zijn dat iedereen het geweldig vindt. Jack vindt de Klauw qua schrijfstijl fijner lezen dan de vorige reeksen van Stone maar vond de worldbuilding niet volledig. Maar de meesten dat waren dat niet met haar eens en zagen de wereld van de Magyckers juist heel geloofwaardig en Tom hoopt dat er snel een film van komt. Zoveel lezers zoveel smaken natuurlijk.

Kortom, Klauw is een boek dat het genre fantasy heel vakkundig op de kaart zet. Steeds meer auteurs kunnen zich aan iedere maatstaf van de Nederlandse literatuur meten. Stone zit met de Klauw op het hoge niveau van Thomas Olde Heuvelt (internationaal bekend van Hex) en Martijn Adelmund (tweevoudig Hebban Award winnaar) en we wensen hem net zulke mooie prijzen toe.

De buzz is hiermee ten einde, de trilogie gelukkig niet.