DE LEESCLUB EN HUN VERWACHTING

De leesclub bestond uit 17 deelnemers, inclusief de coördinator en twee deelnemers met een eigen exemplaar. De sfeer zit er al snel goed in het leescafé, want een aantal deelnemers blijkt elkaar al te kennen via de social media waar ze elkaar volgen of zijn elkaar tegengekomen in eerdere leesclubs. Het is een feelgoodboek, dus de groep bestaat alleen uit vrouwen. Niet zo verwonderlijk want de mannen wagen zich in het algemeen niet aan dit genre. Toch zijn de deelnemers niet allemaal doorgewinterde feelgoodlezers, zoals Karin69 die aangeeft zelden feelgood te lezen.

Het boek is het derde deel in de serie, maar niet iedereen heeft de eerste twee delen gelezen en zijn benieuwd of dit deel inderdaad op zichzelf staand te lezen is. De deelnemers die de eerste twee delen wel hebben gelezen zijn benieuwd of de personages uit die boeken opnieuw hun opwachting komen maken. Omdat het verhaal zich afspeelt op Texel verwachten de lezers sowieso een prominente rol van het eiland. Een aantal lezers kent Texel goed, zoals Yvonne: “Ik ben een groot fan van Texel. Ik ga zo'n 9 à 10 keer per jaar een dagje naar dit leuke eiland met mijn 2 teckels. Heerlijk naar het strand, een visje eten in Oudeschild en dan naar de Koog waar ik mijn haar laat doen door de wereldberoemde kapster Cocky.” Jacqueline heeft mooie herinneringen aan vakantie op Texel en Nieske is er geboren en hoewel ze nu niet meer op het eiland woont komt ze er nog vaak voor familiebezoek. Esther Karssens is blij dat ze ingeloot is omdat ze in september op vakantie gaat naar Texel en zo alvast in de stemming kan komen.

De deelnemers verwachten unaniem een rasechte feelgood met twee verhaallijnen, waarin humor, liefde maar ook zwaardere thema’s aan bod komen die het boek de nodige diepgang gaan geven. MarieJoseJansen is vooral benieuwd naar de verhouding diepgang-humor: “Ik hoop alleen niet dat er te veel te zware onderwerpen veel te luchtig afgewerkt worden. Dat zie je toch best veel in de feelgood en het werkt niet altijd even goed.” Ingeborg04 hoopt dat de personages een ontwikkeling ten goede doormaken. Verder verwacht iedereen een happy end, maar hopelijk niet al te voorspelbaar. KimCoenen85: “Een leuke twist, iets onvoorspelbaars, iets wat je niet zag aankomen.”

Natieleest hoopt op een verhaal waarin ze zelf zo de hoofdpersoon zou willen zijn. Maaike vindt het vaak leuk om te lezen over vrouwen die een eigen zaak moeten runnen of iets nieuws moeten leren, maar vindt het een beetje cliché dat volgens de covertekst een knappe man Sarah daarbij gaat helpen.

DE COVER en de TITEL

De meeste deelnemers zijn enthousiast over de cover: goed passend bij de eerste twee delen, kleurrijk, zonnig, zomers, vrolijk en met de herkenbare vuurtoren van Texel, waardoor het direct duidelijk is dat het verhaal zich op dat eiland afspeelt.

Over de illustratie in combinatie met de tekeningen van de taartjes zijn de mening verdeeld. Sasja C. vindt dat de cover hierdoor een beetje een kinderlijke uitstraling heeft. Ook bij Maaike geeft dit de uitstraling van een jeugdboek. Hoewel Nathieleest wel vrolijk wordt van de getekende thee en de taartjes zou ze zelf een foto in combinatie met tekeningen niet doen: “Dus of een getekende voorkant of een gefotografeerde voorkant.” Ondanks dat ze de foto mooi vindt, is ook Amarins niet enthousiast over de tekeningen: “De illustraties onderaan het boek hadden wat mij betreft weggelaten mogen worden, meer realistische beelden van een theetuin waren beter op zijn plaats geweest denk ik.” ThisButterflyWarriorReads spreekt de combinatie van een echte foto en doodles juist wel aan: “Geeft me een creatief gevoel en dat past wel bij zomer voor mij.” Ook Loetje vindt de kleine tekeningen wel grappig, zeker omdat ze verwijzen naar de theetuin: “Zonder deze tekeningetjes zou het een alledaagse 'zomercover' zijn én matcht de titel niet met de afbeelding.”

SCHRIJFSTIJL

Over de schrijfstijl is het merendeel van de lezers het met elkaar eens. Kwalificaties als ‘prettig en vlot’, ‘geen moeilijke woorden’, ’geen lange, ingewikkelde zinnen’, ‘toegankelijk’, ‘fijn en passend bij een feelgood’ en ‘niet te simpel en ook zeker niet ingewikkeld’ worden genoemd.

Maaike is minder enthousiast over de schrijfstijl: “Het boek leest makkelijk, maar irriteerde me ook in het begin (later raakte ik eraan gewend): de zinnen komen nep en gemaakt op me over. De dialogen zijn een beetje braaf.” Dat niet iedereen het hiermee eens is zorgt voor een levendige discussie waarin veel op elkaar gereageerd wordt. Ook op de opmerking van Laurie dat de schrijfstijl zeker geschikt is voor mensen met nog niet veel leeservaring, wordt volop gereageerd.

Ondanks dat Ingeborg04 de schrijfstijl soms een beetje staccato vond waardoor de emotie niet zo goed overkwam, proefde ze wel bijna de gebakjes. Dat laatste werd herkend door Sasja C. die lachend bekende dat ook zij trek in gebak kreeg.

HOOFDPERSONAGES SARAH EN EMMA

Het verhaal volgt het wel en wee vanuit het personale perspectief van zowel Sarah als Emma. De lezers zijn het met elkaar eens dat beide dames door een jeugdtrauma in de slachtofferrol blijven hangen. Sarah door het litteken in haar gezicht dat haar erg onzeker maakt en Emma omdat ze op jonge leeftijd door haar moeder in de steek is gelaten waardoor ze zich voor iedereen emotioneel afsluit. Emma is dan wel harder en zakelijker, maar van binnen voelt ze zich net zoveel slachtoffer van de situatie als Sarah. De lezers gaan hierover uitgebreid met elkaar in discussie en reageren volop op elkaars mening.

Elise (Kinderboekenhoekje): “Allereerst vond ik het in dit boek erg leuk dat Sarah en Emma twee totaal verschillende types zijn, maar dat bij allebei hun onzekerheid centraal staat. Ze kampen allebei met heftige dingen die ze in hun jeugd hebben gemaakt en gaan daar op een andere manier mee om. Emma gaat juist op de vlucht de hele wereld over en wil zich aan niemand binden en Sarah blijft juist zo veel mogelijk in haar veilige wereldje. Mooi vond ik dat ze door de hulp van andere mensen gedurende het verhaal echt een ontwikkeling door maakten en stukje bij beetje meer zelfvertrouwen kregen én vertrouwen in de oprechtheid van de mensen om hen heen.”

De lezers waren het met elkaar eens dat Sarah te veel in een slachtofferrol bleef hangen en ook hierover werd een levendige discussie gevoerd. Amarins: “Met Sarah kon ik heel lang meegaan maar op een gegeven ogenblik wilde ik haar wel een schop onder de kont geven. Ze bleef maar in een soort slachtofferrol hangen m.b.t. haar litteken. Op een gegeven ogenblik was ik daar klaar mee en verloor ze mijn sympathie wat.” Een mening die op aardig wat bijval van de andere lezers kon rekenen. Ingeborg04: “Die slachtofferrol legt Anne West er ook wel erg bovenop, door steeds te herhalen dat Sarah onzeker is over haar uiterlijk. Die herhaling irriteerde mij ook op den duur. Maar dat geldt ook voor de harde kant van Emma, die wordt ook steeds herhaald. Door die herhalingen verliest het verhaal wat mij betreft aan kracht.” Een mening waarop door zowel voor- als tegenstanders werd gereageerd. Maaike: “Ik vond het ook een beetje too much.” Elise (Kinderboekenhoekje): “Ik snap wel dat je dat zo ervaart, het maakte het verhaal wat langzamer. Maar zelf vond ik de herhaling wel goed, het gaf voor mij wel aan hoe diep het zat en dat de trauma's echt onderdeel van Sarah en Emma zijn. Niet zomaar iets waar ze makkelijk overheen kunnen stappen.” MarieJoseJansen: “Het toonde voor mij de diepte van de trauma's. Het toonde dat ze er niet voor konden vluchten, al wat ze deden. Dat raakte me wel.”

Ook de persoonlijkheid van Emma is onderwerp van discussie. In het begin van het verhaal vindt het merendeel van de lezers haar niet zo sympathiek. Laurie: “Emma is een ijskonijn die niemand in haar leven toe durft te laten. Ze is een echte workaholic. Door een gebeurtenis verandert ze wel, maar dit gaat niet zonder slag of stoot. Langzaam komt ze tot inkeer dat er veel meer is dan haar zakenrelaties.” Gelukkig wint ze gaande het verhaal aan sympathie als ze haar harde kant laat varen en vriendschap en liefde toelaat in haar leven. ThisButterflyWarriorReads: “Persoonlijk vind ik dat ze wel een grote verandering doormaakt - ze laat niet alleen de lieve hartelijke mensen van Texel binnen, ze wordt ook nog eens echt verliefd EN laat zowel haar tante als haar mama (de ene wat gemakkelijker dan de andere) weer in haar leven.”

OVERIGE PERSONAGES

Hierna gaan de lezers met elkaar in discussie over de andere personages die een belangrijke rol in het verhaal maar vooral in het leven van Emma en Sarah spelen. Voor Emma zijn dat vooral Sarahs moeder, Koen en Kyra die haar liefde en vriendschap geven. Voor Sarah zijn dat haar moeder, Cas, Fleur en Laura die haar uiteindelijk genoeg zelfvertrouwen geven om haar droom te volgen. Hierbij speelt ook de eenogige asielkat Ziggy die Sarah in huis neemt een rol. Ingeborg04: “Ziggy leert Sarah dat ze mensen kan vertrouwen en dat niet iedereen haar afwijst.” ThisButterflyWarriorReads: “Het voelde als een soort aanvaarding dat ze anders is maar eigenlijk ook het besef dat er wel iemand is die je waarde ziet zoals je bent en dan de moeite doet om je te leren kennen.”
De lezers die de eerdere twee boeken hebben gelezen, vinden het een beetje jammer dat de personages uit die boeken maar mondjesmaat hun opwachting maken. Ingeborg04 vindt het onder andere jammer dat de relatie van Kyra met Allister niet verder uitgewerkt werd en ze had ook wel willen weten wat Rosa in Amerika heeft gedaan en waarom ze terug is gekomen.

THEMA’s

Er worden meerdere hoofdthema’s genoemd zoals (aanpakken van een jeugd)trauma, slachtofferschap, onzekerheid, vluchtgedrag, eenzaamheid en liefde in brede zin. De meeste deelnemers kiezen echter voor (zelf)vertrouwen. Laurie: “Dit kun je breed trekken, want het gaat om vertrouwen in jezelf en in een ander. Sarah is erg onzeker over zichzelf en heeft niet het vertrouwen om haar dromen na te jagen. Ook al is de wens er wel. Emma heeft daarentegen zo'n dikke muur om zich heen dat ze genoeg zelfvertrouwen heeft, maar niet echt vertrouwen in anderen.” Amarins: “Dit zag je bij Emma, bij Laura, bij Sara en ook bij de heren. Ze hebben allemaal hun eigen problemen waardoor dit vertrouwen niet groot is. Maar allemaal groeien ze als persoon en ook in hun zelfvertrouwen.” MarieJoseJansen: “Zowel Sarah als Emma hebben door ervaringen uit het verleden een gebrek aan (zelf) vertrouwen. Omdat ze vast lopen en verlangens sterker worden, moeten ze de grote stap zetten, the leap of faith, om voor zichzelf, hun dromen en de liefde te kiezen. Door die stap en de mensen om hen heen leren ze om hun zelfvertrouwen en vertrouwen in anderen op te krikken en maken ze een groei door. Niet alle problemen worden opgelost, maar de weg naar boven is ingezet en met elke kleine overwinning worden ze sterker en krijgen ze meer vertrouwen waarna ze, ettelijke ervaringen rijker, de toekomst positiever inzien.”

FEELGOOD EN DIEPGANG

Hierna discussiëren de lezers verder of West voldoende diepgang in het verhaal heeft gebracht. Nieske is tevreden: “Voor een feelgood vind ik het prima gedaan, het lijkt wat zwaar maar als je het boek leest is dat echt niet zo.” Dat geldt ook voor KimCoenen85: “Doordat ze er niet te diep op door ging en het combineerde met humor, bleef het voor een feelgood voor mij precies in balans. Het is realistisch en goed verwoord, maar blijft een fijn verhaal. Precies wat een feelgood nodig heeft.” Ook Esther Karssens is blij verrast: “Ik vond het wel verrassend de problematiek in een feelgood roman. Vaak vind ik een feelgood een beetje kinderachtig en niet de werkelijkheid maar dat vond ik nu niet.” Voor Ingeborg04 had het iets minder braaf gemogen: “Een wat onverwachte eigenschap had het verhaal meer body gegeven. En dat had met een of twee zinnen duidelijk kunnen worden gemaakt. Zo had Emma bijvoorbeeld kunnen speculeren op de beurs of een stewardess kunnen uitfoeteren, die haar niet snel genoeg bediende, en Sarah racete altijd in haar auto over Texel, terwijl ze naar hardcore luisterde.”

Een aantal lezers vindt dat de auteur Emma net iets te veel problematiek mee heeft willen geven. Elise (Kinderboekenhoekje): “Daardoor werd alles een beetje uitgewerkt en zitten we nu nog met de vragen. Misschien had het gekund als Emma de enige hoofdpersoon was geweest, maar nu past er gewoon niet meer in het boek.” Ook Sasja C blijft wat dat betreft op haar honger zitten omdat er nog te veel open eindjes achter blijven. Hetzelfde geldt voor Nathieleest: “Het verhaal van Emma vond ik iets te weinig belicht. Ik had meer willen weten over haar jeugd en haar vader.”

SFEER EN SETTING

De meeste lezers vinden dat de setting van Texel en het eilandleven goed beschreven zijn, zeker voor de mensen die het eiland kennen. Jacqueline: “Het is lang geleden dat ik Texel heb bezocht, maar ik herkende nog veel in de beschrijving van de dorpen en andere plaatsen. Ook hier zal wel het een en ander veranderd zijn, maar de sfeer die er hangt is nog wel hetzelfde, zoals ik het ervaren heb.” Nathieleest heeft dat anders ervaren: “Eerlijk gezegd zou het wat mij betreft ook ergens anders geweest kunnen zijn. Hoewel de vuurtoren genoemd werd en het feit dat je los staat van het vaste land, had ik niet echt een Texelsfeer. Maar dat kan ook komen omdat ik er nog nooit geweest ben.” Ingeborg04 is kritisch over de sfeer: “In de zomer kan het er erg druk zijn en is De Koog een en al toerisme, dat wordt niet beschreven.” Ook vindt ze het een gemis dat de auteur niet beschrijft hoe het daadwerkelijk is om op een eiland in zo’n kleine gemeenschap te wonen en wat ze in de winter doen als de toeristen weg zijn.”

OPBOUW EN HAPPY END

Een kenmerk van feelgood is natuurlijk het onvermijdelijke happy end. Het belangrijkste daarbij is de weg ernaartoe. Daarover zijn de lezers over het algemeen redelijk tevreden en het grotendeels met elkaar eens, dus weinig voer voor onderlinge discussie.

OPEN EINDJES

Het verhaal heeft echter nog flink wat open eindjes. Op de vraag om die open eindjes zelf in te vullen wordt enthousiast en creatief gereageerd. Als West nog inspiratie nodig heeft voor een volgend boek, kan ze hier uit hartenlust uit gaan putten!  

WAT VERDER TER TAFEL KOMT

In de slotvraag stelden de lezers elkaar afsluitend nog een paar vragen die in de discussie niet aan bod waren gekomen. Maaike is bijvoorbeeld benieuwd of lezers boeken over bepaalde onderwerpen uit de weg gaan en of er voor zware thema’s misschien een triggerwarning nodig zou zijn. De meeste lezers denken dat een triggerwarning een te grote spoiler zou zijn. Karin69 meldt dat ze de smaak van feelgood te pakken heeft gekregen en van plan is eens vaker een feelgood te lezen. De lezers voorzagen haar direct van een paar mooie feelgoodtips waarin zwaardere thema’s besproken worden. Loetje is benieuwd of de lezers een idee hebben waar de verhaallijn rondom Rosa in deel 4 zal gaan. Daar moeten de lezers het antwoord schuldig op blijven. De tijd zal het leren.

WAARDERING

De leesclub is met een prachtig gemiddelde score van 4,1 sterren afgesloten.

Van de zeventien lezers, waardeerden twee lezers het boek met 3***. Laurie: Het verhaal is flinterdun waardoor dit een heerlijk vakantieboek is. Het is een op en top feelgood die makkelijk wegleest.” Ingeborg04: “De Kleine Theetuin brengt geluk is een feelgood verhaal dat gemakkelijk wegleest, maar waarbij problemen niet geschuwd worden. Een iets waarachtigere beschrijving van Texel en hoofdpersonen die ook eens uit hun comfortzone komen, had het verhaal nog realistischer gemaakt.”

Twaalf lezers hadden 4**** voor het boek over. Yvonne: “De eerste twee delen heb ik ook gelezen en ik ben een fan van de serie. Dit komt misschien omdat ik Texel inmiddels goed ken. Tijdens het lezen ben ik op Texel, ik zie het witte kerkje van Den Hoorn voor mij, ik loop door De Waal etc.” Nieske: “Ja, het is soms voorspelbaar en ja, veel loopt goed af, maar toch valt er genoeg te beleven in dit boek. Ik kan het iedereen aanraden!” Loetje: “De afwisseling tussen de (vakantie)sfeer, het eilandleven en de wat zwaardere thema's zijn goed in balans waardoor ook dit deel weer lekker wegleest. Precies zoals een feelgood bedoeld is.” Karin69: “Een feelgood met diepgaande thema's. Mooi luchtig gehouden.”

Tenslotte gaven drie lezers de volle 5****. Esther Karssens: “Een supermooie feelgood met een laagje diepgang die lekker vlot weg leest.” Jacqueline: “Het is vanaf de eerste pagina tot het eind genieten.”