Twintig lezers zijn de uitdaging aan gegaan om de nieuwe roman van Rebecca Yarros voor deze leesclub te lezen. Uitdaging? Ja, dat kan wel eens kloppen. Deze auteur staat er namelijk om bekend dat er regelmatig zakdoekjes aan te pas komen. Maar heeft dit boek kunnen tippen aan haar vorige New Adult series en de laatste standalone De laatste brief?

Over De kleur van Colorado:
Camden Daniels keerde zes jaar geleden terug van het slagveld zonder zijn jongere broer. Niemand in zijn thuisstad in Colorado kon hem dat vergeven. Dus vertrok Camden - voorgoed. Of dat dacht hij tenminste. Want als zijn vader begint te dementeren, heeft hij geen keus. Hij gaat terug naar huis. Terug naar het verraad, terug naar de pijn én terug naar Willow, de vrouw die hij nooit heeft kunnen vergeten. Rebecca Yarros vertelt een uniek verhaal over verlies en rouw, over leegte en liefde.

Cover:

De cover van een boek kan voor sommige lezers heel belangrijk zijn. Je laat je er door leiden, of juist niet. Wat vonden de lezers van deze cover?

Lizzie: 'De kleur van Colorado heeft je een instant zomers gevoel als je de kaft gaat bekijken, maar toch is het verhaal geen echte feelgood, het verleden en gebeurtenissen hangen als een zwart doek over de personages heen. Ook bepaalde geheimen die aan het licht komen zorgen voor de nodige spanning. Wie een echte feelgood verwacht, is met dit boek niet helemaal aan het juiste adres.'

Nathalie: 'Het is een warme kleur wat bij mij meteen een goed gevoel gaf. Een detail van alle boeken van Rebecca die gaan over de militairen hebben de naamplaatjes op de kaft staan. Echter, na het lezen van het boek verbaasd mij het erg dat er een blondine op de kaft staat terwijl de hoofdpersoon Willow een brunette is.'

Robin: 'De kaft heeft mooie warme kleuren, maar schreeuwt ‘supermarktromannetje’. En dat is jammer, want het verhaal is zoveel meer dan dat.'

Schrijfstijl:

Enkele deelnemers van deze leesclub hadden al boeken van Rebecca Yarros gelezen, maar sommigen waren ook nog onbekend met deze auteur. Maar volgens mij zijn we er unaniem aan uitgekomen.

Edriënne: 'De schrijfstijl voelt volwassen, waarbij de zinnen vaak vrij lang zijn, maar de beschrijvingen toch vaak kortere, beeldende beschrijvingen tussendoor die een winterse setting schetsen, waarbij de dialoog de boventoon voert. Ik kwam tijdens het lezen veel mooie zinnen tegen als: “Je bent vrij om je eigen keuzes te maken, maar onder de gevolgen van die keuzes kom je niet uit,” die ook niet zomaar voor de dichterlijkheid neergepend worden, maar ook echt betekenis krijgen.'

Marthe: 'Yarros’ schrijfstijl is erg aangenaam, maar het verschil tussen de twee vertelperspectieven is, op gebied van stijl, heel klein. Het zou duidelijker zijn als ze elk wat meer hun eigen stem hadden. Zo vergat ik af en toe wie er aan het woord was.'

Laurie: 'De kleur van Colorado is een echte Yarros qua schrijfstijl. Het duurde iets langer voor het verhaal me in z'n greep had, dat had ik bij haar andere boeken wat minder. De schrijfstijl van Rebecca Yarros is toegankelijk en ze valt niet in herhaling.'

Amarins: 'Ik had nog nooit eerder iets van Yarros gelezen. Dat gaat nu zeker veranderen. Ik heb echt genoten van haar schrijfstijl. Makkelijk taalgebruik, situaties mooi beschreven, eerlijk en puur vond ik het overkomen.'

Personages:

Ondanks dat Alba een klein dorp is met weinig inwoners waarin Camden terugkeert, komen er heel wat personages aan bod. De hoofdstukken worden om de beurt verteld vanuit Camden of vanuit Willow. Hoe hebben we dit en de ontwikkelingen van de hoofdpersonages ervaren?

Linda: 'Camden en Willow wonen in een echt 'ons kent ons' dorpje, wat ik een leuke toevoeging aan het verhaal vind. Hierdoor leer je bepaalde dorpsgenoten van Willow en Camden ook kennen.'

Erika Eggermont: 'Het verspringen van de ik-personage was dan weeral soms verwarrend omdat ik soms even moest nadenken wie dit was. Had Willow dit gezegd of was het Camden?'

Joke: 'De karakters worden goed weergegeven. Camden staat zichzelf niet toe zijn emoties te tonen en komt kil over. Het is net een vat buskruit met een kort lontje. Maar niet alleen dat. Het leger heeft hem van rebelse jongen in een man veranderd, die het nodige meegemaakt heeft. Het is niet alleen Camden die moet opboksen tegen vooroordelen, Willow ook. Ze wil haar eigen pad volgen, alleen iedereen blijft haar zien haar als de vriendin van Sullivan, ook al is deze al geruime tijd overleden. En als ze dan met Camden omgaat, dan ontstaat er roddel.'

Wendy: 'Het verhaal wordt verteld vanuit twee perspectieven: Camden en Willow. Dat maakt het voor de lezer interessant omdat je van bepaalde zaken of gevoelens al op de hoogte bent, maar het andere hoofdpersonages nog niet. Het verhaal kent veel personages waardoor, zeker in het begin, het lastig was iedereen uit elkaar te houden. Een aantal personages vind ik niet geloofwaardig.'

Plot:

De verhaallijn van een boek bepaald grotendeels de manier waarop lezers een boek beoordelen. Er waren veel omgevingsfactoren in dit boek dat het verhaal echt tot stand brachten. Was dat fijn of juist niet? 

Erika: 'Aan het begin was het even lastig om er doorheen te komen, maar na ongeveer een kwart van het verhaal werd het erg lastig om dit boek weg te leggen. De climax bevond zich later in het boek dat gewend, maar dit zorgde er juist voor dat het toch erg interessant bleef.'

Silvia: 'Het eerste gedeelte van het boek was voor mij, een moeilijke start, maar bij het tweede gedeelte tot op de laatste pagina, word je verbazend wekkend in een ruk mee genomen in de emoties van Camden, en zijn naaste. De kracht van de personages die uiteindelijk samen vloeien voor de liefde voor elkaar, verklaart tot op de laatste bladzijde toe. Dit boek zal ik nooit meer vergeten.'

Caro: 'De thema’s die er voor mij uitsprongen waren toch wel familie en vrienden, vooroordelen, liefde en Alzheimer. Verder was het interessant om te lezen hoe bepaalde momenten en vooroordelen zorgden voor een verschuiving van onderlinge banden. Van bijvoorbeeld vriend naar vijand en later weer van vijand naar vriend.'

Kimberly: 'Dit verhaal is sterk omdat het een onderwerp als Alzheimer op jonge leeftijd aansnijdt. Rebecca laat in dit boek zien hoe vreselijk slopend deze ziekte kan zijn, en hoe iedereen daar op zijn eigen manier mee om gaat.'

Brigitte: 'Alzheimer een centraal staand thema, omdat de vader van Camden hiermee is gediagnosticeerd. Vanaf het moment dat dit ter sprake komt, en de hieruit voortvloeiende niet reanimeren verklaring die de vader van Camden graag wil, focust het verhaal zich hier heel erg op en treden Willow en Camden meer naar de achtergrond.'

Eindoordeel

Een greep uit de eindoordelen van de leesclub deelnemers.

Ragna: 'Een prachtig boek met een moeizaam begin, vlot middenstuk en een ongelooflijk einde. Het boek is zoals meer zeggen meer een volwassen boek dan een Young Adult. Alsnog is het een geweldig boek voor zowel volwassenen, Young Adults en New Adults.' (4 sterren)

Edriënne: 'Ik heb Camden en Willow absoluut in mijn hart gesloten. De kleur van Colorado is een boek vol liefde dat je raakt, maar toch ook in spanning weet te houden, met net nog even een typisch Rebecca Yarros cliffhanger-momentje richting het einde van het boek waarbij je je hart vasthoudt.' (5 sterren)

Robin: 'Het boek is een aanrader voor liefhebbers van feelgood, maar ook voor mensen zoals ik, die dit soort boeken juist meestal links laten liggen. Ik ben aangenaam verrast.' (4 sterren)

Xaverna: 'Dit boek raakte me diep. Liefde, verlies, familie issues, diepgewortelde schuldgevoelens, gevoel van teleurstelling, spanning. Dit boek heeft het allemaal. Tot de laatste zin hield dit boek me in zijn greep.' (5 sterren)

Ine: 'Dit boek heeft me verrast, in korte tijd heb ik al heel wat boeken van Rebecca Yarros gelezen, ze heeft een fijne stijl en de thema’s liefde, spanning en emotie is prachtig beschreven.' (4 sterren)

Ondanks dat De kleur van Colorado voor sommige lezers toch nét even anders was dan ze hadden verwacht, heeft iedereen echt wel genoten van het boek. We zien de meeste kleine schoonheidsfoutjes wel door de vingers, omdat het verhaal heerlijk wegleest. Na deze gezellige en interessante leesclub krijgt dit boek van ons een gemiddelde beoordeling van 4,45 sterren!