Een paar maanden geleden verscheen het debuut van Fiona Davis, De meisjes van Manhattan. Het boek vermengt het heden en het verleden en vertelt het verhaal over de meisjes die tijdens hun opleiding in Het Barbizon woonden. In het heden is journaliste Rose op zoek naar het verhaal achter een van de weinige overlevende van die tijd. Slaat dit verhaal aan bij de lezers of was dit een debuut van niks? Lees het in dit verslag.

DE MEISJES VAN MANHATTAN

De New Yorkse Rose heeft haar leven op orde. Ze heeft een nieuwe baan bij een website en is bij haar vriend ingetrokken in het appartementencomplex The Barbizon. Haar enige probleem is dat ze snel met een artikel voor de site moet komen. Haar verhuizing brengt haar op een idee: The Barbizon wordt het onderwerp, waar vroeger beroemde actrices zoals Grace Kelly hebben gewoond. Wanneer ze in de lift de bejaarde Darby McLaughlin ontmoet, die er al sinds de jaren vijftig woont, weet ze het precies: Darby moet centraal staan in het artikel. Het gerucht gaat dat Darby betrokken is geweest bij een schandaal. Ze moet haar er dan wel van zien te overtuigen met haar te praten.

LEESCLUB

Tijdens de leesclub bespraken de leesclubdeelnemers wat zij van het boek vonden.  

Goed inleefbaar

Vaak wordt gesteld dat een goede roman moet raken. Het verhaal van Darby is heftig, maar genoeg om de lezeressen te raken? “Het is aangenaam in de tijd van toen te vertoeven bij Darby. Eigenlijk wil ik in deze tijd blijven en de ontwikkelingen volgen. Helaas wordt het verhaal dan weer onderbroken om in het nu te komen”, zegt Lies.  Marije voelde een connectie met Darby: “Ik leefde erg mee met Darby, ze doet me een beetje aan mezelf denken. Altijd braaf en binnen de lijntjes.” Ook Elsbeth herkende zich een beetje in Darby. Me03 was niet direct geraakt: “Echt geraakt heeft ze me niet. Ik vond het echter wel een heerlijk boek om te lezen. Vooral het verspringen van het hier en nu terug naar 1952 maakt het verhaal spannend en leuk.” Ook Laura was niet erg geraakt: “Ik vond het een boek ontzettend lekker lezen, maar of de schrijver me echt geraakt heeft, niet echt.”

Typisch modellengedrag

In De meisjes van Manhatten spelen modellen een grote rol. Zij laten Darby vaak zien dat ze meer zijn dan zij, die een secretaresseopleiding volgt. Elsbeth zegt: “Het gedrag van de modellen laat zien, dat ook in die tijd door sommige groepen meisjes op hun uiterlijk werden beoordeeld. Als je niet aan het plaatje voldeed, telde je niet mee.” Dit wordt aangevuld door Amarins met de woorden: “Overigens denken ze in onze wereld ook altijd dat ze beter zijn dan hun medemens. Meestal straalt de eigenwijsheid er van af. Dat voel je ook in dit boek.” Er was een model dat wel aardig deed tegen Darby en dat viel de lezeressen ook op. “In eerste instantie is Stella net als de andere modellen, omdat ze graag bij de club wilt horen. Uiteindelijk gedraagt ze t.o.v Darby normal”, zegt Goldie.

Ontwikkeling van Darby is oké

In een roman wordt het altijd op prijs gesteld als de personages een ontwikkeling doormaken. Marije omschrijft Darby’s ontwikkeling mooi: “Darby leert dat er meer is dan de wensen van haar moeder uit te voeren en een 'gewoon' leven te leiden als secretaresse en daarna als vrouw in het keurslijf van een gezin. Je maakt haar strijd mee om zich aan dat leven te ontworstelen.” Ook Lianne ziet Darby ontwikkelen: “Van een meisje, verre van wereldwijd, eigenlijk nog afhankelijk van moeders. Naar een vrouw die leert te houden van van alles, ziet wat het leven te bieden heeft en gewoon geniet!” De rol van Rose wordt wat minder interessant bevonden, vooral door Lianne: “Op de een of andere manier vind ik haar rol minder interessant. Het boek was misschien zelfs ook erg leuk geweest als de hele 2006 hoofdstukken er niet in zaten.” De hoofdstukken die zich in 2006 afspelen gaan over Rose.

Onverwachte gebeurtenissen en veranderingen

De lezeressen werd gevraag wat het opvallendste element in het verhaal was. De antwoorden waren uiteenlopend. Lies: “Het opvallendste vond ik de kruidenimporteur die meer importeerde dan de kruiden alleen.” Ze was verrast, maar geeft ook toe dat Davis in het begin al een hint gaf. Veel lezeressen vonden het balkonmoment – waar iets bijzonders gebeurt – het meest opvallende element. Het bracht twijfel; was Darby wel wie ze zei te zijn? Goldie: “De mysterie rondom het balkonongeval en de persoon wie nou werkelijk de bewoonster in het appartement is. Het verhaal bevat een snufje thriller. Dit verwacht je niet bij een roman, daarom is dit voor mij het opvallendste en verrassend element in dit verhaal.

BEOORDELING

Veel lezeressen hoopten op een verhaal dat een mooie tegenstelling tot het heden en verleden gaf. De cover werd als oubollig gezien, maar dat paste wel bij het verhaal. De meeste deelnemers zijn erg tevreden over het verhaal, eigenlijk vond iedereen het een heel prettig leesbaar boek. De meisjes van Manhattan krijgt een gemiddeld cijfer van 4,5 sterren.

Goldie beoordeelt het boek met 4 sterren: “De roman is prachtig. Alles klopte. Geen losse eindjes, waardoor er vragen achter blijven.”

Ittlered beoordeelt het boek met 5 sterren: " Ik vond het echt een heerlijk boek om te lezen. In 2 weken uit dat gebeurt zelden bij mij."

Donderdesign beoordeelt het boek met 4 sterren: “De meisjes van Manhattan was heerlijk om te lezen, lezen in het heden en verleden en dan dat het heden en verleden bij elkaar komt dat werd een fijn einde.”