Het is maandag 1 augustus wanneer de 15 deelnemers aan deze leesclub bekend gemaakt worden. Meteen ging het voorstellen in het leesclubcafé van start, toch altijd een leuk begin van zo’n Hebban-leesclub. Wie zijn je medelezers ? Wat lezen ze normaalgezien ? Hoe oud zijn ze ? Waar wonen ze ? Wegens vakantie waren we die eerste weken niet compleet, maar toen gingen alle remmen los. Er werd in het leesclubcafé heel wat afgekletst vooraleer midden augustus dan eindelijk de ‘echte’ discussie gestart werd.

Moedige deelnemers

Een boek dat ‘de Messias’ heet, dat zal toch niet te veel over religie gaan ? Met die ‘schrik’ bleken een aantal lezers toch wel te zitten. En 350 blz, dat lees je niet even in één avond uit, natuurlijk. MissyP was door de titel effectief op het verkeerde been gezet, ze dacht eerst dat het boek alleen over het geloof zou gaan. Door de omschrijving op Hebban werd ze toch enthousiast en waagde ze haar kans om een exemplaar van het boek te winnen.

Bovendien bleken zich achter de auteur Julian Winter twee dichters te verschuilen. Wat zou dat betekenen voor het taalgebruik in hun eerste roman ? Een aantal lezers had daar toch wel vragen bij, zo bijvoorbeeld Sorbotrol. Na het lezen van het boek bleek het echter 100 procent anders te zijn, een lekker vlot verhaal met daarin verweven geschiedenis over violen, verteld door hout, zo zegt zij. Gigi werd door de achtergrond van de auteurs net nieuwsgierig, dichters formuleren immers vaak mooie zinnen, toch ?

Waarover gaat ‘De messias’ ?

Hoofdpersonage van het boek is Emma, die omwille van haar werk en persoonlijke problemen van Nederland naar Duitsland verhuisd is. Zij is gespecialiseerd in het dateren van houten voorwerpen, onder andere heel oude muziekinstrumenten, bijvoorbeeld violen. Door middel van flashbacks kom je meer over haar verleden te weten. De gebeurtenissen in Emma’s leven worden afgewisseld met hoofdstukken die zich de voorbije vier eeuwen afspelen, zij worden verteld vanuit het perspectief van wel heel bijzondere personages, namelijk voorwerpen uit hout. Op die manier krijgt de lezer o.a. inzicht in de geschiedenis van de vioolbouwers.

Twee verhaallijnen die elkaar prachtig afwisselen & mooi taalgebruik

Het is duidelijk dat ‘De messias’ een geweldig originele insteek kent. Het is een mooi samenspel van geschiedenis, wetenschap en religie. Over de gebruikte taal zegt Gigi in haar recensie het volgende : ‘Dat je van dichters een mooi taalgebruik kunt verwachten is evident. Het taalgebruik is beeldend met mooi geconstrueerde zinnen aangevuld met metaforen. Door subtiele aanpassing van het taalgebruik en afwisseling van tegenwoordige en verleden tijd, wordt er gedifferentieerd tussen de verschillende verhaallijnen en karakters. Daarnaast maken de auteurs gebruik van enkele bijzondere stijlfiguren (…), waarbij een surrealistische noot het verhaal versterkt. Ook kent het boek een bijzondere opbouw en structuur die doet denken aan een mooi gecomponeerd muziekstuk.’

Feedback over de leesclub

Discussievragen één per één lanceren blijkt weer maar eens de succesformule te zijn. Zodra er een nieuwe vraag geplaatst werden, stonden er binnen de kortste keren een aantal commentaren te lezen. Het merendeel van de lezers heeft ook uitgebreid de tijd genomen om zijn antwoorden te formuleren, er was interactie tussen de lezers en men ging op elkaars commentaren in. Bijzonder gesmaakt werd de inbreng van de auteurs.

Vragen aan de auteurs

Wie is nu eigenlijk Julian Winter ? Wel, achter ‘De Messias’ blijkt het duo Esther Jansma en Wiljan van den Akker schuil te gaan. Twee dichters die elkaar privé vonden en zich uiteindelijk op vraag van hun jongste dochters aan een ‘normaal’ boek waagden.

Esther en Wiljan namen uitgebreid de tijd voor de lezers van de leesclub. We leerden hen persoonlijk beter kennen en kwamen ook meer te weten over de gebeurtenissen waarop het boek gebaseerd is. Hun antwoorden waren gedetailleerd en zorgden ervoor dat de lezers het boek (nog) meer gingen waarderen, er bleek immers meer in te zitten dan je op het eerste zicht zou denken. Ook kwamen de auteurs regelmatig een kijkje nemen in het leesclubcafé. Een goed idee, want daar ging het o.a. over W.F. Hermans en zo veel meer.

Wie graag alle vragen en antwoorden wil bekijken, kan hier terecht.

Waardering

‘De Messias’ wordt erg uiteenlopend beoordeeld, we hebben alles tussen 2 en 5 sterren, waarbij er het vaakst 4 sterren uitgedeeld werden. De gemiddelde beoordeling komt bij 3,6 sterren te liggen.

Goldie zegt in haar afsluitende recensie dat het verhaal apart en verwarrend is. Apart, daar is iedereen het mee eens, met het hout in al zijn facetten in de hoofdrol. Verwarrend, dat vindt slechts een minderheid, en dan met name omwille van de vele personages. Erik vindt dat ‘de Messias’ bij momenten saai en niet spannend genoeg is. Gelukkig hoeft een roman niet in de eerste plaats spannend te zijn en was er genoeg om van te genieten, zo vindt de rest. Sorbotrol spreekt van een boeiend verhaal, waarin beide verhaallijnen mooi bij elkaar komen.

Marieke zegt op een bepaald moment : ‘De auteur heeft me laten proeven van de geschiedenis over vioolbouw. En ik had niet verwacht dat zo leuk te vinden. Na het lezen is het boek en het verhaal dan ook nog niet verdwenen, maar blijft nog nasudderen. Knap gedaan dus.’

De verhaallijn van het hout wordt het meest gesmaakt, ze is dan ook bijzonder origineel. De verhaallijn rond Emma had dan weer iets beter uitgewerkt kunnen worden, zo vinden o.a. Marja en Chantal.

Een mooi samenspel van geschiedenis, wetenschap en religie, zo kan het boek best wel samengevat worden.

Verslag door Greet Braem - leesclubcoördinator