Met 15 lezeressen begonnen we aan deze leesclub, Al gauw sloot er nog een lezeres gezellig aan met een eigen exemplaar.
We hebben met zijn allen een fijne discussie gehad over dit boek, waar verschillende meningen werden gegeven, waardoor we ook weer wat van elkaar leerde, dat maakt een leesclub ook leuk.
Ook was er de ruimte om de schrijfster Marja Visscher vragen te stellen, dat werd dan ook gedaan.
Ze gaf ons bij de vragen die gesteld zijn ook verschillende inzichten over hoe het verhaal tot stand is gekomen en hoe het in zijn werk gaat.

Over het boek

'De muze van de kunstschilder' van Marja Visscher neemt je vanuit het perspectief van Joséphine Fesser mee in het leven van de schilder Johan Barthold Jongkind (1819-1891), voor wie zij al bij hun eerste ontmoeting een grote bewondering opvat. Jongkind was aan lagerwal geraakt en verbleef daarom tijdelijk in Nederland, maar zijn kunstenaarsvrienden hebben hem teruggehaald naar Parijs. Joséphine koopt een schilderij van hem en nodigt hem uit om bij haar te komen eten. Vanaf dat moment wijkt hij nauwelijks nog van haar zijde. 'De muze van de kunstschilder' is een intrigerend verhaal over leven voor de kunst en leven van de liefde.

Schrijfstijl

De schrijfstijl werd als prettig leesbaar ervaren, makkelijk taalgebruik, duidelijke verhaallijn.
De beeldende schrijfstijl maakte dan ook dat je tijdens het lezen voor je zag wat Joséphine allemaal mee maakte, maar vooral ook hoe het er in die tijd uitzag, een beeldende stijl. Het werd ook wel afstandelijk gevonden door sommige lezeressen, afstandelijk als je kijkt naar de personages. 

Elisa: De schrijfstijl is prettig. De zinnen zijn goed opgebouwd en vanaf het begin van het boek was de verhaallijn heel duidelijk. Het gaat om een vrij beperkt aantal personages, dus de verhaallijn is goed te volgen. Ik vind het fijn dat de auteur de personages en situaties gedetailleerd heeft beschreven. Zo kun je je goed inleven, ook al betreft het een historische roman. Juist in een historische roman vind ik het heerlijk om te genieten van de sfeer die beschreven wordt. De hoofdstukken zijn ook goed opgebouwd, de spanningsboog bleef voor mij tot het einde van het verhaal aanwezig. Ik heb er enorm van genoten!
Heleen: Ik heb de schrijfstijl als prettig ervaren. Duidelijke verhaallijn, goed uitgewerkte karakters en vooral niet te veel karakters. Daardoor kom je snel in het verhaal en is het makkelijk te volgen. Ook de omschrijving van de omgeving helpt om een beeld te krijgen bij de tijd waarin het boek zich afspeelt.
MarieJose: Zoals hier boven beschreven zou ik de schrijfstijl omschrijven als vlot en makkelijk of prettig leesbaar. Ik vond het heel goed passen bij dit verhaal omdat de karakters, setting en sfeer uitgebreid aan bod komen en daardoor worden we heerlijk meegezogen in het historische verhaal. Het leest bijna alsof je naar een mooie film kijkt. Bij een historische roman verwacht ik meer beschrijving dan bij bijvoorbeeld feelgood of een thriller. In dit verhaal vond ik het erg goed gedoseerd.
Missmir: ik vond de zinnen prettig om te lezen. Niet heel lang en begrijpbaar. Wel had ik in het begin wat moeite met de vorm waarin het verhaal werd verteld. Door de zij vorm voelde het wat afstandelijk en meer een rapportage van de gebeurtenissen.
De omgeving en karakters zijn omschreven. Van mij had er wel nog wat minder afstand gemogen naast de karakters toe. Dus meer inzicht in de gevoelens ook die van jongekind. De gebruikte woorden pasten wel bij de tijd, het verhaal en het karakter

Setting
Het verhaal speelt zich op verschillende plekken af, zoals Parijs en het Franse platteland, maar ook Nederland, De setting werd als passend ervaren, de details zoals jaartallen en locaties maken de setting ook realistisch.
Ook werden er heel wat pluimen gegeven richting Marja Visscher omdat ze veel research doet en ook dicht bij het verhaal zelf blijft.

Maaike: Ik vond het passend dat het verhaal zich op verschillende locaties afspeelde want de personages waren ook veel op reis en verbleven langere perioden op andere plekken dan hun thuis.
Ik denk dat de schrijver heel veel onderzoek heeft gedaan. De details qua jaartallen en locaties zijn erg specifiek en steeds tegen een achtergrond van historische gebeurtenissen. Dat maakt het realistisch. Het verhaal beslaat hun volledige gezamenlijke geschiedenis.
Wilnanda: Je waant je als lezer echt even in die tijd vanaf zo rond 1860 en daarna. Net of je letterlijk ook in de kunsthandel van Martin staat of dat je met Josephine en Johan Bartold meegaat op hun reizen naar bijvoorbeeld Nevers en Normandie. en hoe bijvoorbeeld Parijs er uit zag in die dagen. Echt heel knap geschreven en hoe je de lezer daadwerkelijk echt mee neemt naar de verschillende locaties in die tijd.
Ineke van Vonno: De setting laat gedegen historisch onderzoek zien. Wat op mij persoonlijk een leuke herinnering bezorgende, was de afbraak in Parijs van de oude huizen om brede boulevards te maken. Dat word prachtig beschreven in ‘ Het huis waar jij van hield’ van Tatiana de Rosnay.
Mikodo: Het was de tijd waarin Jongkind leefde met de oorlogen en alle reizen en de manier van reizen die daarbij hoorde. Eenmaal lezend vraag je niets meer af maar ga je gewoon op in het verhaal in al de bezochte plaatsen en het leven in die tijd. Dat je je niets meer afvraagt betekend dat het in het verhaal klopte.
Dus de setting vond ik goed-prettig en af.
Laura: Ik kan de setting in dit boek erg waarderen. De sfeer, de spanning rondom de oorlog, het veranderende Parijs, hoe mensen met elkaar omgingen in die tijd. Dit soort extra's zorgen er altijd voor dat ik historische romans kan waarderen.
Jans: .Ikzelf ben fan van historische romans en ja, ik begrijp door dit boek ook dat Marja er enorm veel tijd en onderzoek in heeft moeten steken om alles zo goed in die tijd te kunnen plaatsen. Soms valt mij een nogal "ouderwetse gedachte "op en daar moet ik me dan wel weer even overheen zetten. Dan denk ik oh, ja, zo werd er in die tijd natuurlijk wel gedacht en gereageerd ;) :
Ze kreeg spijt van haar vermoeidheidsslaapje, daarmee tijd gemorst.
Ja dan moet ik wel even slikken en ben blij dat "de tijden zijn veranderd".
Maar het geeft wel een goede indruk van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt en nee, ook ik had nog nooit van deze personen gehoord , voordat ik dit boek ging lezen.

Personages

De personages vinden de meeste van ons best geslaagd, de een had wat meer met Joséphine dan de ander, maar dat maakt het ook leuk, stel je voor dat we allemaal hetzelfde leuk vinden.
Wel hadden sommige van ons wat vragen bij de relatie tussen Joséphine en Johan Barthold Jongkind. vooral omdat Johan niet echt heel erg volwassen overkomt.
Wat ook leuk is dat veel van ons een heel ander beeld hadden van het begrip Muze, waardoor we sommige van ons in het begin wel moesten wennen aan Joséphine.

Matie: Niets aan te merken op de manier hoe de personages zijn neergezet. Aandoenlijk hoe ik bij tijd en wijle in het gevoel mee kon gaan.
Het was toch de personage van Jongkind, die mij het meest aansprak. Om zijn wispelturigheid en zijn liefde voor de Kunst en Josephine.
De keuze die Alexandre heeft gemaakt is misschien wel begrijpelijk, als je het in de tijd plaatst.
Om Jongkinds keuze te respecteren moet ik diep gaan. De eerlijkheid was destijds bij beide heren ver te zoeken, maar zoals gezegd, het was een geheel andere tijd.
Koosje: Door de manier waarop ze neergezet zijn geeft Marja de figuren naar mijn idee wel een goede karakterschets.
Alexandre als een goedige ietwat zware goedzak ( die zijn problemen, innerlijke strijd weg eet, verstopt in eten)
Josephine als een wat stuurse hoekige vrouw, de wat strenge bazige moeder voor Jongkindt..ze stuurt hem, voedt hem op..wijst hem terecht..prijst hem wanneer hij het goed doet
Jongkindt als een stuurloos kind die het allemaal ook niet weet, op zijn manier zijn best doet en hunkert naar complimentjes en warmte.
Kelly: De hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt. Elk aspect van hun karakter, van hun zijn, werd belicht.
Maartje:  De twee personages werden uitgebreid en duidelijk besproken. We kregen van hen beide een goed beeld denk ik. Af en toe vroeg ik me wel af of Johan niet een beetje te kinderachtig beschreven werd. Hij voelde wel een beetje als een karikatuur. Als hij echt zo was, kan ik mij niet indenken dat een intelligente vrouw als Josephine zoveel voor hem overheeft. Ik zou in ieder geval gillend weggelopen zijn.
Ineke: De personages zijn goed beschreven, je kan je een goed beeld vormen van wie Johan, Josephine en ook Alexandre zijn. Ik had wel moeite met alle drie, ik kon me er moeilijk in herkennen. De 'bazige' Josephine, de afhankelijke Johan en Alexandre die ook weer een aparte plaats innam in deze bijzondere relatie.
Mij sprak de personages van Jules en Pauline het meest aan. Vooral de warmte van de relatie tussen beiden en de zorgzaamheid voor hun ouders. Door deze zorgzaamheid leek het wel of ik hierdoor Josephine en Johan weer van een andere kant leerde kennen.

Het oordeel

Met 3 keer 5 sterren, 10 keer 4 sterren, 2  keer 3 sterren is het boek prima beoordeeld met 4,0 sterren.
Het was een leuke leesclub waar iedereen kon zijn mening goed geven en daar naar werd geluisterd.
Een leesclub waarbij de schrijfster Marja Visscher ook aanwezig was en haar visie gaf bij de vragen, nadat veel lezeressen al hun mening hadden gegeven, zo kreeg je ook een idee wat het idee erachter was.
Hele leuke en fijne toevoeging waren die stukjes van Marja.

Hieronder wat lezerquotes

5 sterren

Wilnanda: Een prachtig historisch verhaal over een kunstschilder en zijn allesomvattend liefde voor zijn muze
MarieJose: "De Muze van de Kunstschilder" is een boeiend en diepgaand relaas van een gecompliceerde liefdesgeschiedenis tegen de achtergrond van de 19e eeuwse kunstwereld, aan de wieg van het impressionisme. Daarbij heeft Marja Visscher enorm indruk op mij gemaakt door haar grondige onderzoek, historische accuraatheid en prettig leesbare, krachtige vertelwijze. Het feit dat niet de beroemde schilder, maar de vrouw achter hem, de stille kracht die zijn leven richting gaf, de echte hoofdrol speelt in dit verhaal en hoe de gecompliceerde relatie is neergezet, is origineel en prachtig om te lezen.
4 sterren

Ineke: De drijvende kracht achter de schilder
Het boek beschrijft de wonderlijke liefde tussen Joséphine Fesser en de vader van het impressionisme, Johan Barthold Jongkind.
Maartje: Een boek dat mijn nieuwsgierigheid naar de schilder en zijn 'muze' zeker heeft opgewekt, maar nog niet echt heeft bevredigd.

3 sterren

Koosje: De muze van de schilder? Of Maannachten? Een historische roman over een niet zo heel bekende Nederlandse landschapsschilder in het Frankrijk van de 19e eeuw, zijn levensgezel Josephine Fesser en de hobbels die hun leven samen brengt.

Bedankt allemaal voor deze leuke en vooral gezellige leesclub!