Leesclubvragen

37703

18 februari 2016

2016-02-18T21:36:41+01:00

Me03

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28829%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/me03

125903

1. Je merkt naarmate het verhaal vordert en de dagen aflopen dat de hoofdpersonen groeien, dat ze ieder op hun eigen manier met het naderende eind van Rabbit omgaan. Davey spreekt mij het meeste aan omdat je hem leert kennen als de oudere broer en toch wat vrije persoonlijkheid met weinig gevoel voor verantwoordelijkheid. En je ziet hem naarmate het verhaal vordert groeien naar een persoon die wel degelijk die eigenschappen heeft. 2. Het echte hoofdthema is mijn inziens toch wel de naderende dood van Rabbit, de schrijfster heeft dit heel mooi verwoord en enigszins tastbaar gemaakt door te werken met flashbacks en het heden en dat ze het door meerdere personages laat vertellen. Waarmee ze heel mooi vertelt dat ieder mens op zijn eigen manier hier mee omgaat en dat dat ook moet kunnen. 3. Ja de titel geeft naar mijn mening precies weer waar het over gaat, de laatste negen dagen van Rabbit, hoewel er meer gebeurt daar je ook naar het verleden gaat en niet alles over enkel die laatste dagen gaat. 4. De schrijfstijl moest ik wel even aan wennen omdat het uiteindelijk allemaal in het vertel-perspectief wordt vertelt maar wel uit het oogpunt van heel veel verschillende mensen. Ook wordt er van het heden naar het verleden gesprongen van het een op andere moment. In het begin was dit wennen maar uiteindelijk niet echt storend daar het in het verhaal past. 5. Je staat gelijk midden in het verhaal, je begint eigenlijk op het moment dat het einde nadert. Dit is heel apart en enigszins confronterend maar met humor geschreven dat het eigenlijk een soort van leuk wordt( niet het naderende einde). Vervolgens vertelt iedereen een deel van zijn verhaal van het hier en nu en het verleden. Hierdoor leer je iedereen beter kennen en leer je ook het hele verhaal kennen en niet van bv alleen Rabbit en hoe zij dit ervaart maar ook van haar dochter, moeder, zus, broer, vader en vrienden. Hierdoor leef je echt naar het eind toe. 6. Zoals ik al eerder schreef worden de emoties mooi en goed weergegeven. Doordat ze alles in vertel-perspectief heeft geschreven maar toch verschillende personages "aan het woord" laat waardoor je ook hun gedachtes en gevoelens krijg te lezen. Doordat ze uit meerdere namen schreef kwam dit mooi tot zijn recht, hoewel het soms ook verwarrend kon zijn en je even terug moest bladeren. Tevens heeft de schrijfster het verhaal meer diepgang gegeven door telkens weer terug te gaan naar het verleden waardoor je eigenlijk een beetje hun levensverhaal te lezen krijg. 7. Het meest opvallende element is denk ik toch wel de dood en hoe hier mee om wordt gegaan. 8. Ja de auteur heeft mij wel kunnen raken soms met haar humor waardoor ik toch wel hardop zat te lachen, en ik heb toch ook wel met een brok in mijn keel gezeten dat ik even moest slikken. Dus toch wel in de positieve zin. 9. Ja ik denk het wel. Het leven is maar relatief en het kan zo voorbij zijn ongeacht je leeftijd. De dood komt bij iedereen en iedereen doet het op zijn manier, net als rouwen er is geen goede of slechte manier, er is maar 1 manier en dat is je eigen manier. 10. Ik had gedacht dat ik wel een traan zou laten maar dit is uiteindelijk niet gebeurt ondanks het zware onderwerp en wat er te gebeuren staat. Maar moet ook eerlijk bekennen dat ik met boeken hoe mooi ook geschreven een traan laat ik niet zo snel. Echter is het wel een boek wat nadat het uit is even inzink tijd nodig heeft.

0

+1

38078

21 februari 2016

2016-02-21T13:32:40+01:00

Anita Euving

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/anita-euving

189679

1 Duidelijke omschrijving van de ontwikkelng van de hoofdpersonnen hoe ze in het leven staan en hoe ze zijn verandert en hoe ze met dood en verlies omgaan. Eigenlijk vind ik een ieder even goed, iedereen op zijn eigen manier! 2. Dood en verlies, afscheidnemen, zijn de hoofdthema's , op allerlei manieren belicht de auteur hoe een mens afscheid neemt van dingen in het leven en het leven zelf 3. Het gaat over de laatste 9 dagen van Rabbit, maar de nadruk ligt niet bij Rabbit maar meer op haar familie en vrienden om haar heen. 4. Ik vind het een goede schrijfstijl! Lekker om te lezen, ken de schrijfster niet dus weet niet hoe haar stijl is! 5. De opbouw is goed, vanaf het begin weet je al dat het einde nadert maar door de flashbacks krijg je een goed beeld hoe een ieder zo geworden is, hoe ze omgaan met problemen en hoe de relaties en verhoudingen zijn. 6.De auteur heeft goed gebruik gemaakt van alle menselijke eigenschappen die er zijn in 1 familie en vrienden groep en daarbij ook duidelijk laten zien dmv flashbacks hoe een ieder zo geworden is en ook alle emoties als verdriet, boosheid, geluk, etc. komen aan de orde. Dat maakt het boek leuk om te lezen en erg herkenbaar! 7. Het meest opvallendste element is voor mij toch de verschillende kanten van 1 familie mbt keuzes maken en emoties. 8. Ik ben niet echt geraakt, het verhaal bevatte wel herkenbare dingen uit het leven maar ik ben wel eens dieper geraakt door een verhaal! 9. Als de auteur dat heeft willen doen is het bij mij niet overgekomen, het waren herkenbare emoties en dingen uit het dagdlijkse leven van ons allemaal, wel is duidelijk geworden dat je niet je hele leven hoeft te plannen maar moet genieten van het hier en nu, maar ja dat doe ik al! 10. Door alle berichten die ik al gelezen had had ik verwacht dat het emotioneler zou worden, ik heb geen traan hoeven laten! Het was wel een mooi boek die ik zeker zal aanraden!

0

+1

38281

22 februari 2016

2016-02-22T15:43:48+01:00

Qudith

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/22.jpg

https://www.hebban.nl/!/qudith

195492

1. Het verhaal speelt zich eigenlijk af in 9 dagen (de terugblikken niet meegeteld). In hoeverre kan iemand zich ontwikkelen in 9 dagen? Wat ik eigenlijk meer zie, is dat ze van ontkenning naar acceptatie gaan. Davey vond ik zich het meest ontwikkelen. Hij ging van ongebonden naar een hele grote verantwoordelijkheid aangaan. Toch had ik er wel vertrouwen in dat hij dit aan kan. 2. Rouw, ziekte, verlies. Deze worden beschreven vanuit verschillende karakters en hoe verschillende mensen met eenzelfde soort probleem omgaan. 3. De titel geeft eigenlijk de inhoud van het boek weer: De (laatste) 9 dagen van het leven van Rabbit Hayes. Maar eigenlijk geeft 't ook de verhalen van haar familie, helemaal dekt het dus de lading niet. 4. Ik vind de schrijfstijl wel prettig, moest er wel even aan wennen. Niet zo zeer aan de stijl, maar de manier waarop teruggeblikt wordt, was in het begin nogal verwarrend. Ik ken deze schrijfster niet, dus weet niet of dit haar gebruikelijke stijl is. Ik heb wel 't idee dat deze stijl populairder aan het worden is: wat grover taalgebruik soms (vind dat zelf wel humor) en zware onderwerpen die op een luchtigere manier worden behandeld. 5. De opbouw is prima, je telt eigenlijk de dagen af, maar ondanks dat blijf je hopen dat het goed komt. De flashbacks geven een leuke touch, je leert de familie zo goed kennen. 6. Zoals ik reeds vermeldde, speelt het verhaal zich eigenlijk in 9 dagen af. Om het verhaal wat diepgang te geven, werkt de schrijfster met flashbacks en ze vertelt vanuit de verschillende familieleden. 7. Het meest opvallende vond ik dat zo'n zwaar onderwerp toch zo luchtig weg leest en met humor geschreven wordt. Ik had 't boek "zwaarder" verwacht (het kwam ook dichtbij, mijn moeder heeft ook borstkanker gehad, gelukkig wel genezen) maar vond alles mooi en waarheidsgetrouw beschreven. 8. Dit boek heeft me wel geraakt, ik merkte dat ik even een paar dagen niet in een ander boek wilde beginnen en dat ik verschillende mensen vertelt heb over dit verhaal. Het is niet zo dat ik tranen met tuiten heb gehuild (gelukkig), maar het heeft wel indruk gemaakt. Ik hou er wel van, geen simpele chicklit, maar wel een beetje die schrijfwijze. 9. Echt een duidelijke boodschap niet zo zeer, maar je denkt er wel over na: het kan zomaar voorbij zijn, hoe graag je ook wilt leven, als het je tijd is... ga je. Niet uitstellen, leef! 10. Ik wist wel dat dit een boek voor mij zou zijn en dat ik er snel doorheen zou vliegen, maar had 't "zwaarder" verwacht. Het is leuk en luchtig geschreven. Het blijft wel echt hangen. Ook ik heb even een paar dagen gewacht voor ik aan een ander boek begonnen ben.

0

+1

38312

22 februari 2016

2016-02-22T18:09:47+01:00

Jessica Bosse

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_1.png

https://www.hebban.nl/!/jessica-bosse

116183

LEESCLUBVRAGEN 1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Alle hoofdpersonages ontwikkelen zich in het verhaal. De ene wat meer dan de ander en ook sneller. Vooral in het laatste gedeelte van het boek zie je Juliet en Davey zich heel sterk ontwikkelen. Rabbit spreekt met het meest aan en daarna Juliet en Davey. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Verlies: Verlies van het leven van Rabbit en van Johnny. Beide lopen als een rode draad door het boek. Het naderende einde van Rabbit als bovenliggend verhaal en die van Johnny als onderliggend verhaal. Verlies van leven, verlies van kunnen. Met verlies van kunnen bedoel ik: steeds iets minder kunnen. Johnny verliest steeds meer het gevecht tegen MS. Dit verlies compenseert Rabbit door meer voor hem te doen. Uiteindelijk is dat niet meer genoeg en is het verlies definitief. Vriendschap: De vriendschap tussen de bandleden. Trouw tot aan het einde. Familie: De band van de familie. Samen verwerken ze het verlies. In het begin van het boek gebeurt dat ieder voor zich, maar langzamerhand wordt het een gezamenlijk verlies en groeien ze naar elkaar toe. Zeggen ook meer tegen elkaar over hoe ze zich voelen 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De 9 dagen van Rabbit Hayes. De laatste 9 dagen dat Rabbit Hayes op deze aardbol is. Vanaf het moment dat ze definitief is opgegeven en in de terminale stadium zit, duurt het 9 dagen voordat iedereen definitief afscheid van haar heeft genomen. De titel dekt dus zeker wel de inhoud van het verhaal. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Ik vind de schrijfstijl helemaal mooi. Met een lach en een traan. Een zwaar onderwerp wordt niet geschuwd. Door de karakters van de hoofdpersonen zorgt het voor grappige uitspraken en scenes die het hele verhaal net wat luchtiger houden. Dit is het eerste boek dat ik van deze auteur heb gelezen, maar is zeker mijn stijl. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Opbouw van het verhaal is top. De sprongen naar het verleden, waardoor Rabbit is gevormd zoals ze is, maken het verhaal bijzonder. Hierdoor leer je ook hoe de andere personen zijn en wat hun band met Rabbit is. Van verlies van haar geliefde Johnny tot het weerzien aan het einde. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Er bevinden zich flashbacks naar het verleden. Die geven een mooi beeld van de "ontstaansgeschiedenis" van Rabbit en de hechte familieband die de family Hayes heeft. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het mooiste vond ik hoe de hoofdpersonen in het verhaal op hun eigen wijze en snelheid hun naderend verlies verwerken. Zelfs Rabbit verwerkt het verlies van haar Johnny pas in de eindsprint van haar eigen leven. Daarom vind ik de laatste alinea van het boek ook zo mooi. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? De auteur heeft me enorm kunnen raken. Het is bijzonder mooi geschreven en emoties komen tijdens het lezen gewoon naar boven. Vooral het gekibbel over wie nu de zorg voor Juliet op zich moet nemen, maakt het verhaal heel geloofwaardig en echt. De auteur heeft met dit boek mij positief weten te raken. Het duurt een tijdje eer dit verhaal bezinkt is bij me. Het is ook zeker een boek dat ik ga aanraden aan familie en vrienden. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Nee, ik denk niet dat de auteur de lezer een boodschap wil meegeven. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Ik verwachtte een goed boek, pakkend en emotioneel. Wat dat betreft is het helemaal uitgekomen. Het laatste deel van het boek vond ik sterker dan het eerste. Ik geef dit boek 4,5 ster en misschien nog wel wat hoger. Een topper!

0

+1

38448

23 februari 2016

2016-02-23T17:12:34+01:00

Naomi Belonje

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_default_2.jpg

https://www.hebban.nl/!/butterflygirl

188922

Leesclub vragen: 1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Zelf vind ik dat alle hoofdpersonages zich wel ontwikkelen, ieder op zijn eigen manier. De ene wat sneller als de andere. Rabbit en Julliet spreken mij het meest aan, Julliet meer omdat ze ziet hoe haar moeder is en Rabbit hoe sterk ze in haar proces hoe ze met de ziekte om gaat. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Verlies: Het verlies van Rabbit en van Johnny, maar ook een beetje van Julliet omdat zij haar moeder verliest, Johnny zijn gevecht tegen MS en Rabbit voor de verschrikkelijke ziekte waarvan ik de naam niet ga neerzetten, puur omdat ik dat zelf ook niet kan. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De titel dekt het verhaal, omdat het zeg maar nog 9 dagen is tot het afscheid, ik vind het moeilijk om deze vraag goed te formuleren, in het begin dacht ik dat de 9 dagen van Rabbit Hayes een hele andere betekenis had dan dit onderwerp 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Ik vind de schrijfstijl heel erg fijn om te lezen, makkelijk leesbare letters, geen moeilijk taalgebruik en gelukkig geen kleine letters. Ik heb eerlijk gezegd nog geen andere boeken van deze auteur gelezen, dit is het eerste boek van deze auteur en ik kan zeggen dat ik benieuwd ben naar meer van deze auteur 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Vanaf de eerste bladzijde raakt het boek mij al, dit vind ik goed want je weet waar het boek over gaat en wat er precies aan de hand is. De opbouw vind ik erg goed al raakte ik in het begin even de weg kwijt, dit kwam meer omdat ik de namen over het hoofd zag. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). De elementen die de auteur gebruikt zijn: spanning, emotie, flashbacks. De Flashbacks van de hoofdpersonages wat weer diepgang geeft in het verhaal, emotie omdat deze jou ook raakt, en spanning omdat je niet meer kan stoppen met lezen en het boek in ene ruk wilt uitlezen. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Het opvallende is hoe de hoofdpersonages hun verlies verwerken, de ene wat sneller als de andere. Rabbit het van Johnny en Johnny weer van Rabbit. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Ja de auteur heeft mij enorm kunnen raken met dit verhaal, zoveel emotie die erin zit, zo goed en mooi geschreven alsof het een waargebeurd verhaal is, alsof ze het zelf heeft mee gemaakt, veel vanaf weet of misschien wel van naasten heeft gezien. Hoe van verlies verwerken naar wie nu voor de dochter van Rabbit moet zorgen als hun beide er niet meer zijn. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Ja, ik denk het wel. Ik denk dat de boodschap is sta de persoon bij die deze ziekte moet doormaken, wees eerlijk tegen het kind en probeer in de laatste staat nog een beetje bij elkaar te blijven zodat je niet alleen staat 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Voor ik het boek, laat ik het zo zeggen. Toen ik de achterkant had gelezen dacht ik van, ja wat moet ik hiermee... Zelf persoonlijk hou ik niet van Romans en wilde iets nieuws proberen. Ik kan zeggen dat ik ontzettend blij ben dat ik me eigen heb aangemeld voor deze leesclub ik kan niets anders zeggen dan wat een goed verhaal, iets wat ik totaal niet had verwacht. Ik had verwacht dat het een hele liefdesdrama zou worden of iets anders wat met liefde te maken heeft. Natuurlijk komt het in dit verhaal ook voor maar heel erg anders dan ik had verwacht. Ik geef dit boek zeker 5 sterren / cijfer 10.

0

+1

38578

24 februari 2016

2016-02-24T12:47:02+01:00

wietske boonstra

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20210430_073043057_iOS%20kopie%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/wietskebo

111698

1. Alhoewel de hoofdpersonages zich allemaal ontwikkelen (in positieve zin) spreekt Davey mij het meeste aan. Hij groeit ook behoorlijk, meer verantwoordelijkheid, de zorg van Juliet op zich nemen. Ook Rabbit spreekt mij erg aan. Trouw, humor, eerlijkheid, zijn belangrijk voor haar. Zij is haar eigen weg gegaan, net als Davey, alleen dichter bij haar familie in de buurt. Levensgenieters. 2. Trouw (Johnny-Rabbit) familie (allemaal) vriendschap (met heel veel) humor (altijd belangrijk) verdriet/verlies/rouw - hoe belangrijk is dan Liefde vriendschap trouw familie. 3. De (laatste) 9 dagen van Rabbit Hayes. Logisch. Maar in die 9 dagen zakt Rabbit steeds weg, vertrekt naar vroeger, waardoor haar hele leven weer langs komt. Dus in die 9 dagen maken wij alles mee, vroeger en nu. Dus dekt de titel de inhoud van het boek. 4. De auteur was niet bekend, dus geen vergelijk wat dat betreft, maar ik vind het een heerlijke schrijfstijl. Je zit zo in het verhaal en beleeft alles mee. Leest lekker weg. 5. Mooie opbouw. Het begint meteen: boem! Gelijk zit je er in en langzaam aan kom je achter het hele verhaal. Mooi gedaan. 6. Via de slaapperioden van Rabbit veel flashbacks, waardoor je van haar en verschillende bij/hoofdpersonen langzaam aan meer komt te weten. Een paar keer een stukje blog van Rabbit zelf en in cursief eigen gedachten. Vooral die laatste vond ik heel leuk! 7. Liefde overwint alles. Veel (groffe) humor maakt heel diep verdriet soms wat draaglijker. Familie en vrienden zijn zo belangrijk. 8. Ik ben echt geraakt door dit verhaal, door Rabbit en Juliet, door Molly en Jack, door Davey. Door de tragiek en door de humor. Door de echtheid. 9. Leef het leven. Liefde en humor zijn zo ontzettend belangrijk, net als vrienden en familie. 10. Ik had grote, hoge verwachtingen en die zijn wel uitgekomen. Ik vond het een heerlijk boek. Ik heb gedeelten nog al een keer nagelezen, maar ik denk dat ik het hele boek nog wel een keer ga lezen, over een poosje. Als ik een kritisch geluid zou willen laten horen zou het zijn dat ze allemaal wel verr.... lief eerlijk leuk trouw etc zijn. Ik voel me er bijna een slecht mens door;) Een heerlijk boek, een lach en een traan. Genoten! - Geen spoilers is misschien wel moeilijk als je een soort verslag maakt via deze vragen. En waarom mag alles hier niet gewoon gezegd worden? Hier komen toch alleen diegenen die het boek gelezen hebben? Ik zou graag nog een paar mooie momenten willen benoemen: blz 29 - 1e zin - kippevel blz 60 - laatste cursief - zo mooi blz 280 - zo ontroerend dochter/moeder blz 297 - laatste zin - prachtig - dat voel je blz 300 - machtig figuur die Ryan blz 390 - zo'n mooie slotzin Kunnen we niet vragen stellen aan de auteur? oh ja, nog een klein puntje. In het begin komen er wel heel veel namen snel voorbij. Ik heb 't opgelost door een briefje te maken met een klein stamboompje;) met Jack & Molly bovenaan, hieromheen alle kinderen + ev aanhang/kinderen en vriend(inn)en etc.

0

+1

39016

26 februari 2016

2016-02-26T10:47:21+01:00

Biepmieke

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28434%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/biepmieke

132514

Vanuit ieders perspectief zien wij hoe ze met de naderende dood van Rabbit omgaan. Ontkenning, acceptatie. Het meest sprak me Davey aan. Hij neemt liefdevol de zorg van juliet op zich

0

+2

39017

26 februari 2016

2016-02-26T10:52:45+01:00

Biepmieke

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/image%28434%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/biepmieke

132514

He hoofdthema is het omgaan door de omgeving met een terminale patient. De titel dekt de lading. Het gaat om de laatste 9 dagen van Rabbit. En alle personen kijken in hun hoofdtuk terug op datgene wat ze in het verleden met Rabbit hebben meegemaakt. We krijgen daardoor een beeld van het leven van Rabbit.

0

+1

39260

27 februari 2016

2016-02-27T16:11:39+01:00

Aster

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/aIMG_4102%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/aster-roos

129211

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Tijdens het verhaal leer je de personen kennen, met name ook door de terugblikken. De ontwikkeling die ze doormaken tijdens de laatste 9 dagen is het onder ogen zien van de dood van Rabbit en hun reactie daarop. Ik heb geen voorkeur voor een van de hoofdpersonen. Er zijn juist meerdere personen nodig om te kunnen laten zien wat de verschillende reacties zijn op de dood. In dat licht vind ik het ook zo mooi als je bijvoorbeeld Molly met Jack vergelijkt. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Omgaan met verlies, ziekte en dood. Dit zie je aan het sterfbed van Rabbit, maar ook in andere verhalen in de flashbacks, vooral die van Johnny. Het verlies van zijn gezondheid en toekomst, voor Rabbit het verlies van Johnny en voor de band het verlies van een toekomst als succesvolle band. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De laatste negen dagen van Rabbit. Titel dekt inhoud van verhaal goed. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Ik kende de auteur niet. Ze laat veel vertellen, terwijl voor mij het verhaal sterker wordt als ze meer de situaties op zich laat spreken. Een voorbeeld hiervan is als Rabbit met Johnny naar Wicklow gaat. Daar wordt minder verteld, maar krijg je wel een beter gevoel over hoe hun relatie nu werkelijk is. De schrijfster maakt naast heel veel dialoog ook veel gebruik van het neerzetten van gedachten. Dat is wel heel veel vertellen. Verder gebruikt ze ook nog de blogs van Rabbit, om iets van het verloop van de ziekte neer te zetten, maar dat voegt niet zoveel toe. Of ze had het meer moeten gebruiken. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Ik vind het goed dat ze zich beperkt tot die 9 dagen en dan alles wat je moet weten via de terugblikken laat zien. Ook is het slim dat ze gebruikmaakt van verschillende vertelperspectieven. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). Er zit niet veel spanning in. Bijvoorbeeld de keuze wie er voor Julliet gaat zorgen wordt niet echt uitgediept. De discussie hierover blijft vlak. Ze laat wel de verschillende vormen van emotie zien, maar door de grote hoeveelheid van personen die voorbij komen, die een figurantenrol hebben, wordt de emotie van de mensen die een duidelijker karakter meekrijgen soms te vluchtig. 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? Dat je elkaar nodig hebt. Hoewel iedereen anders is, heeft iedereen zijn rol. Het gaat ook over trouw en vertrouwen, liefde en vriendschap. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Ja, maar dat is voor een dergelijk thema en mezelf kennende niet raar. Ik vond het frappant om te zien hoe moeilijk mensen het vinden om de waarheid onder ogen te zien. Dat er nog zoveel vluchtgedrag is. Werkelijk heel bewust met de dood bezig zijn en het rouwproces ondergaan blijft een moeilijk thema voor de meeste mensen. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Dat je er moet zijn voor elkaar. Dat de mensen om je heen belangrijk zijn en dat ieder zijn eigen rol en ballast heeft. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Het boek heeft aan mijn verwachtingen voldaan. Alleen vond ik het boek zeker niet vreselijk grappig, daarvoor vond ik de humor niet subtiel genoeg.

0

+1

39264

27 februari 2016

2016-02-27T16:45:12+01:00

Mloez

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20151112-WA0005.jpg

https://www.hebban.nl/!/marloesphilippi

106147

Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Alle personages spraken mij aan. Wat ik erg mooi vond om te lezen was dat je kon merken dat iedereen op zijn eigen manier zijn verdriet verwerkt. Mia komt niet erg tot haar recht in het boek, maar dat is ook weer begrijpelijk gezien het feit dat zij ziek is en komt te overlijden. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Het hoofdthema is volgens mij toch wel het aankomend overlijden van Mia en hoe de mensen om haar heen hiermee omgaan. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De titel slaat echt op de laatste dagen van Mia, bijnaam Rabbit, Hayes. Het verhaal is opgebouwd per laatste dag van haar leven. Ik ben van mening dat de titel zeker de inhoud van het verhaal dekt, zelfs meer dan dat. Het gaat niet alleen om haar leven in die laatste dagen, maar juist om de levens van haar familieleden. 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Het is voor mij de eerste kennismaking met de auteur Anna McPartlin. Het verhaal leest als een trein. Vanaf de eerste pagina is het boeiend. Het was voor mij erg moeilijk om het boek weg te leggen en heeft mij wel een paar uurtjes nachtrust gekost. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? De opbouw begint eigenlijk goed. Je begint vanaf dag 1 tot de laatste dag van Mia’s leven. Het verhaal heeft soms flashbacks, maar hierdoor leer je Mia een beetje kennen. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). De auteur wisselt vanuit de verschillende personages naar het heden en verleden. Meestal haalt dit juist de vaart uit het verhaal, maar Anna McPartlin weet juist de vaart er goed in te houden. Het verhaal zakt op geen enkel moment in. Het verhaal is meeslepend, vol met emoties, 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal Wat mij opviel was dat ze haar dochter probeerde te beschermen. Doormiddel van zolang mogelijk te wachten met te vertellen dat zij dood zou gaan. Helaas gebeurt dit in de werkelijkheid ook, waardoor kinderen soms plotseling met vanalles worden geconfronteerd. Daarbij is het zo dat juist kinderen dingen vaak snel genoeg doorhebben, maar niet alles uiten. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Het boek heeft mij zeker geraakt. Het onderwerp is helaas een moeilijk onderwerp. Beroepsmatig heb ik dagelijks met dit onderwerp te maken. Voor mij waren er veel herkenbare dingen hoe men met de ziekte en het levenseinde omgaan. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Een echte boodschap durf ik niet te zeggen. Ik heb zelf gewoon heel erg gemerkt dat iedereen op zijn eigen manier omgaat met het ziektebed/overlijden van een persoon. Daaraan kan je niets veranderen hoe moeilijk dat soms kan zijn. Je zult elkaar daarin moeten respecteren. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Beroepsmatig kom ik veel in aanmerking met mensen met kanker hebben. Om deze reden was ik dan ook erg benieuwd hoe dit boek in een Feelgood leesclub terecht is gekomen. Maar tijdens het lezen van het verhaal is er volop humor te vinden. Het boek leest met een lach en een traan.

0

+1

39569

29 februari 2016

2016-02-29T15:27:04+01:00

liesvan88

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/2013-03-24%2010.03.07.jpg

https://www.hebban.nl/!/liesvan88

127817

1. Er zijn verschillende ontwikkelingen, ze maakt via flashbacks mee dat de hoofdpersonen opgroeien en je maakt de ontwikkeling in de acceptatie van de dood mee. Juliet en Rabbit spreken me het meeste aan, omdat het raakt aan een voor mij persoonlijke gebeurtenis. 2. Rabbit-Johnny, de familie Hayes, de band, het hele proces rond de dood van Rabbit 3. De laatste dagen van de hoofdpersoon, 9 dagen die leiden naar de dood van Rabbit Hayes 4. Het lees als een film, veel conversaties (waarbij het niet altijd meteen duidelijk is wie wat zegt omdat je er geen bewegende plaatjes bij hebt), het leest ook echt als een film (qua tempo) 5. Goed, de opbouw is natuurlijk, vloeiend en prettig en loopt op een logische manier naar het plot. 6. Al die opties die de redactie zelf al noemt, en vooral veel humor. 7. De humor waarmee een schrijnend verhaal verteld wordt. 8. Jazeker, in positieve zin. 9. Dat familie het belangrijkste is, of het nu een bloedband is of niet, je familie staat voorop en sleept je overal doorheen. 10. ik had 0 verwachtingen (ik had wel verwachtingen nav van de vorige leesclub bij hebban waarin ik deelnam, daarin ben ik een beetje teleurgesteld. De vragen bij deze leesclub raken aan middelbare school niveau boekverslagen en gaan niet over de inhoud maar lijken meer een check of je het boek wel echt gelezen hebt en je je 6 wel echt verdient. Dat vind ik jammer)

0

+1

39723

01 maart 2016

2016-03-01T13:47:19+01:00

Diane Kooistra

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/avatar%281153%29.png

https://www.hebban.nl/!/Diane Kooistra

116747

1. Hoe ontwikkelen de hoofdpersonages zich gedurende het verhaal? Welke van hen spreekt je het meeste aan en waarom? Ik was tijdens het lezen erg bezig met de band tussen moeder Rabbit en dochter Julliet van 12, niemand durft haar te vertellen dat haar moeder doodgaat, je ziet de groep mensen om Rabbit heen groeien naar het moment dat ze de waarheid onder ogen moeten zien. Nu nog vertellen aan een kind van 12 en dat vond ik het meest indrukwekkende van het verhaal. Julliet is in mijn ogen het meest gegroeid. 2. Welke hoofdthema’s kun je onderscheiden? Hoe worden die uitgewerkt door de auteur? Ik zie ook de hoofdthema´s die de andere lezers zien maar het hoofdthema wat er voor mij uitsprong is het accepteren van de waarheid, en er daarna rust in vinden om ermee om te gaan. Heel mooi uitgewerkt in verschillende hoofdstukken die verdeeld zijn in de dagen. Je weet dan als lezer dat ze niet zoveel tijd meer hebben om afscheid te nemen en je kunt pas afscheid nemen als je accepteert dat diegene echt weggaat. 3. Kun je de titel van het boek verklaren? Dekt de titel de inhoud van het verhaal? De titel dekt de inhoud van het verhaal en geeft een duidelijk tijdsbeeld van hoeveel dagen ze nog hebben met Rabbit 4. Wat kun je zeggen over de schrijfstijl? Is deze anders dan je (van deze auteur) gewend bent? Een open en eerlijke schrijfstijl, wat ik minder vond dat sommige dialogen net op een script leken. Ik bedoel dat er niet werd gezegd wie wat zegt en in welke situatie. Dat laat de auteur helemaal vrij. 5. Wat vind je van de opbouw van het verhaal? Hoe ontwikkelt de plot zich? Door het boek te verdelen in negen dagen zie je de acceptatie van de personen en weet je dat ze niet veel tijd meer hebben. Dat is vanaf het begin aan duidelijk. 6. Welke elementen gebruikt de auteur om het verhaal spanning / emotie / diepgang mee te geven? Denk daarbij aan perspectiefwisselingen / flashbacks / flashforwards en keuze voor de verteller (vertelperspectief). De schrijver blikt veel terug terwijl je als lezer alleen maar wilt lezen hoe het met Rabbit gaat, hoe ze zieker wordt en wat de familie daar nu mee doet. Het aftellen van de dagen gaf een soort spanningsboog. De laatste dagen met iemand in deze fase, de terminale fase kun je nooit meer overdoen, dat maakt de auteur duidelijk door de mooie beschrijvingen van de banden van de mensen uit dit boek en hun groei in deze situatie. Dat heeft de schrijver kunnen doen door steeds weer in een ander persoon te kruipen. En door de dochter van Rabbit al een nieuwe levensfase te laten meemaken zonder dat haar moeder iets voor haar kan doen- 7. Wat is volgens jou het opvallendste element in dit verhaal? De veranderende onderlinge relatie tussen de mensen om Rabbit heen. De zwakkeren worden sterker en pakken zaken door terwijl diegene die in het begin de sterksten zijn het bijna niet meer aankunnen. 8. Heeft de auteur je kunnen raken? En op welke manier? In positieve of in negatieve zin? Ze heeft me erg geraakt, juist door haar bijzonder directe schrijfstijl en de karakter van de moeder van Rabbit. Als moeder kon ik me helemaal in haar inleven. Elke strohalm is er een. Ik heb mijn kind extra geknuffeld. 9. Denk je dat de auteur de lezer met het verhaal een boodschap heeft willen meegeven? Zo ja, welke is dat dan? Ja dat je de laatste dagen met iemand die terminaal ziek zijn uniek zijn en belangrijk om na het overlijden mee verder te kunnen leven. 10. Welke verwachtingen had je vooraf en over dit boek en zijn die wel of niet uitgekomen? Omdat ik al een tijdje de leesclub coördineerde wist ik al dat het verhaal aangrijpend zou zijn en waren de verwachtingen hoog. De verwachtingen zijn helemaal waargemaakt.

0

+1

40103

03 maart 2016

2016-03-03T14:16:06+01:00

Femke

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/tumblr_lts0qdoEXm1r5c5quo1_500.jpg

https://www.hebban.nl/!/iris2016

187993

1. Naarmate het boek vordert, groeien de persoonlijkheden van de verschillende hoofdrolspelers. Hun verleden wordt duidelijk gemaakt, waardoor je hen meer leert kennen. De manier waarop ze omgaan met de ziekte van Rabbit , hun emoties en hun gedrag, geeft hun persoonlijkheid goed weer. Davey en Julliet sprek en mij het meeste aan. Daley omdat hij tijdens het boek verandert van een flierefluiter naar iemand die zijn verantwoordelijkheden neemt. Jullie, omdat op haar leeftijd, grotendeels de zorg voor haar moeder heeft. Echt kind zijn, is er niet bij voor haar. 2. Volgens mij is het hoofd thema, hoe ga je om met de naderende dood van een dierbaar iemand. Hoe kun je elkaar tot steun zijn en samen het verdriet delen. Heel sterk komt naar voren, dat een goede band met de familie en vrienden van onschatbare waarde is. Op deze manier worden de nabestaanden door elkaar opgevangen. 3. De titel dekt de lading van het boek. Rabbit leeft uiteindelijk nog 9 dagen. Het geeft aan binnen wat voor tijdsbestek alle emoties spelen en hoe men tot elkaar komt 4. Ik kende de schrijfster niet, maar vond dat ze het boek op een aangename manier heeft geschreven. Vlot, duidelijke taal, geen flauwekul. 5. Opbouw van het verhaal is duidelijk. via de flashbacks leer je de hoofdpersonen kennen. 6. De schrijfster maakt veel gebruik van flashbacks, dit is ook noodzakelijk voor het verhaal. Ze geeft heel duidelijk aan met welke emoties de hoofdrolspelers worstelen. Hierdoor geeft ze echt diepgang aan het verhaal. Vooral de emoties waarmee Jack, Molly, Grace en Davey worstelen. Op een of andere manier vind ik echter Julliet haar emoties niet echt aan bod komen. 7. Het vangnet wat door je familie en je vrienden gevormd wordt, als je een goede band met hen hebt. Een ieder wil voor Julliet zorgen. 8. Ja, het boek heeft mij geraakt. Het gevoel dat je iemand kwijtraakt en de bijbehorende emoties. zijn heel erg treffend beschreven. De strijd en de zorg van Rabbit om haar dochter en de dankbaarheid die zij heeft naar haar familie en haar vrienden. 9. Ik denk het wel. Het is erg belangrijk dat je goed afscheid kunt nemen in een dergelijke situatie. Dat alles uitgesproken is en dat het gewoonweg goed is. Daarnaast hoe belangrijk het is dat je goede banden hebt met je familie. dat zij er altijd voor je zullen zijn, evenals je goede vrienden. 10. Ik had verwacht dat het een zwaar boek zou zijn om te lezen. Dit viel me heel erg mee, dit komt vooral door de fijne schrijfstijl van Anna McPartlin. Je wordt meteen gegrepen door het boek. Ik vind het een warm boek en heb het met heel veel genoegen gelezen.

0

+1

De negen dagen van Rabbit Hayes

Leesclubvragen

Reacties op: Leesclubvragen

De negen dagen van Rabbit Hayes

Gerelateerd

De negen dagen van Rabbit Hayes Anna McPartlin

Over

Anna McPartlin