Op Hebban werd in februari een nieuwe leesclub aangekondigd met de nieuwe roman De Rozentuin van Tracy Rees. Vijftien gelukkige lezers kregen bericht dat ze mee mochten lezen en vijf lezers sloten aan met een eigen exemplaar bij deze leesclub.

De Rozentuin is het vierde boek van Tracy Rees dat vertaald is naar het Nederlands. Het geheim van Silvermoor was al eens in een buzz leesclub geweest op Hebban en dat boek viel goed in de smaak. Zou De Rozentuin net zo goed bevallen?

Korte samenvatting De Rozentuin

Drie sterke vrouwen raken op onverwachte wijze in elkaars levens verstrikt. Zo heeft de rijke maar eenzame Olive radicale plannen voor haar toekomst, waar niet iedereen in haar omgeving het mee eens is. Haar buurmeisje Ottilie geniet ondertussen van haar nieuwe leven in Londen, maar maakt zich zorgen om haar zieke moeder. Hun dienstmeisje Mabs is opgetogen over haar nieuwe baan, die haar redt van een ruig leven op de werf. Een gevaarlijke ontdekking maakt echter dat Olive, Ottilie en Mabs samen moeten werken, om zichzelf en hun geliefden te beschermen...

De Leesclub

De leesclub startte voorspoedig, de lezers stelden zich voor in het leesclubcafé en ook de boeken werden vlot bezorgd. Een leesschema werd opgesteld, een eerste vraag over de eerste indruk en de verwachting kwam online en daarna dook iedereen het boek in.

Na het lezen bespraken we met z’n allen het boek. Eerst de cover en de titel, daarna schrijfwijze, opbouw, personages, setting, het geheim en het einde. Ook zochten we naar thema’s en motieven waarbij we wat dieper ingingen op het boek en er enkele zweetdruppels tevoorschijn kwamen omdat er onverwerkte middelbareschool-literatuurtrauma’s werden opgeroepen. Gelukkig bleek die vraag achteraf niet zo zwaar en stiekem wel leuk te zijn. We sloten de vragenreeks af met eigen quote’s en al dan niet uitgekomen verwachtingen.

De vragen waren al na het lezen allemaal bekend. Dat had als voordeel dat het boek nog vers in het geheugen zat en de vragen op voorhand konden worden beantwoord. Bij het plaatsen van de vragen (om de dag eentje online) leverde dat prachtig uitgewerkte antwoorden op en veel gelegenheid om te reageren op elkaars antwoorden. Een levendige discussie bij elke vraag in een zeer gemoedelijke sfeer. De Rozentuin leverde een heerlijke leesclub op en met elkaar kwamen we ver in de bespreking van het boek.

De discussievragen

De cover en de titel

Voor de Nederlandse markt is er gekozen voor een eigen cover. Met de leesclub deden we een vergelijking met de oorpronkelijke cover en bespraken met elkaar of deze wel of niet goed bij het boek paste. Over het algemeen zijn de lezers zeer tevreden over de keuze van de Nederlandse cover. Mooie zachte kleuren en natuurlijk met een afbeelding van een rozenstruik.

Daarna werd de titel onder handen genomen. De Rozentuin is de letterlijke vertaling van Engelse titel The Rosegarden, maar de rozentuin speelt niet een hele grote rol in het verhaal. Tenminste zo lijkt het in eerste instantie, want hier kwam de kracht van het samen lezen en bespreken om de hoek kijken: Als wordt geopperd dat de rozentuin en met name rozen symbolisch worden gebruikt en zo een grote waarde voor het verhaal hebben, is iedereen het daar mee eens. Het levert een prachtige quote uit het boek op.

Omdat er nog een ander boek is met dezelfde titel, werd er een beroep op de creativiteit van de lezers gedaan om een alternatieve titel te bedenken en daar zijn we in geslaagd.

Yvonne: Ik vind de cover prachtig en past prima bij het verhaal. Alleen de goudkleurige zon tussen de naam van de schrijfster hoeft van mij niet. Ik vermoed dat het iets van de uitgever is. De cover is helemaal in de sfeer van de andere covers van de boeken uitgegeven door Xander Uitgevers.

Sofie (over de titel): Het beeld van de rozentuin komt vaak terug om te verwijzen naar de verwaarloosde rozentuin die niet bloeit, als een metafoor voor Abigail (en veel vrouwen met haar) die niet tot bloei en ontwikkeling mogen komen. Als er dan een rozenknop op komt, wijst Abigail erop dat die eigenlijk bevroren, dood is. Het is niet meer dan een knop, een vage kleur, maar de knop zal niet opengaan om een felle, uitbundige en trots bloeiende roos te worden.

Enkele alternatieve titels:

• Wanneer paden kruisen (Marije)
• Geluksvinders (Laura)
• De geheimen van de Rozentuin (allen)
• De kracht van hoop (Wendy)
• De rozen van Londen (Marjanne)
• Een geheim teveel (Lilianne)

Personages

De Rozentuin voert diverse personages op. De belangrijkste rollen zijn voor Olive Mabs en Otty. Drie vrouwen van verschillende leeftijden en uit verschillende milieus die een vriendschapsband opbouwen. De mannen in het boek zijn niet allemaal even sympathiek, deels door de geldende normen en waarden van die tijd, maar we zijn het met elkaar eens dat dat geen excuus is om maar te doen wat ze willen.

In deze vraag bespreken we de hoofdpersonages, zoeken we een favoriet en een minst favoriet persoon. Waar de favorieten nog wat kunnen wisselen en er verrassende namen naar voren komen, is het snel duidelijk wie er met de prijs van meest onsympathieke persoon van door gaat. Daarnaast valt het op dat er personages in het verhaal komen, die later niet meer opduiken, terwijl dat wel in de lijn der verwachting ligt. We hopen op een vervolg met een van deze jonge vrouwen (Jill) in de hoofdrol.

MarieJose:  Meneer Finch was de villain en om persoonlijke redenen gingen mijn haren rechtovereind staan als hij bezig was. Wat een ontzettend nare, narcistische man was dat! Verschrikkelijk dat zulke mensen bestaan. Het moet de naarste ziekte zijn die er is.

Sofie (over personages die niet meer terugkeren): Rees diept zo het verhaal alleen maar verder uit. Ik bedenk me vaak bij boeken of films dat het toch wel wat vreemd is dat de personages nooit eens op bezoek gaan bij hun ouders of tante of een andere vriend dan diegenen die vast beschreven staan in het scenario. Door dit wel te doen trekt Rees de wereld van haar personages open. Ze maakt hen menselijker en ze maakt het scenario levensechter.

Anita: Ik hoop dat ze die personages opvoert omdat er dan nog een of meerdere delen zou komen. Mochten dier er komen (wat ik helemaal niet erg zou vinden) zou ik dolgraag meer willen horen over Gert en Jill, maar zeker ook of Mabs de liefde vind, hoe Otty het doet als ze door kan leren.

Schrijfwijze

In de volgende vraag hebben we het over de schrijfwijze. Zo worden termen als vlotte pen, geen moeilijk taalgebruik, fijne schrijfwijze, wisseling van perspectief, passend bij feelgood en voldoende ruimte voor de eigen verbeelding genoemd.

Wendy Vlot geschreven, mooi hoe ze er in slaagt om je als lezer te blijven boeien, maar dat is het verhaal en niet zozeer de schrijfstijl. In het begin speelt ze ook met taalgebruik om klasse/opleidingverschil weer te geven.

Mooie zinnen

Als de vraag wordt gesteld over welke mooie zinnen zijn opgevallen en welke scénes aanspraken raken we niet uitgepraat over al het moois dat in het boek is te vinden.  Twee zinnen die veel werden genoemd:

• Je zou hen het beste kunnen omschrijven als een ingewikkelde wiskundige vergelijking waarin Mabs hard haar best deed om de constante te zijn.
• Weet je nog, die roos die we gisteren in de tuin zagen. Van de buitenkant zag die er perfect uit, maar de binnenkant was helemaal droog en verwelkt. Zo ben ik ook, Daley. Het is moeilijk om nog ergens van te genieten als de kern van je bestaan vergiftigd is.

Thema’s en motieven

O jee, de lezers van de leesclub waren niet zo heel blij met de vraag over thema’s en motieven. Een thema ontdekken lukt nog wel, maar wat moeten we met motieven? Dit zijn van die vragen die je ook op een eindexamen kan verwachten (Marije). Gelukkig kwam er extra uitleg en toen we samen op zoek gingen naar wat het boek had te bieden, bleek het leuk en leerzaam te zijn. Zo kan leesclub over een feelgoodroman ook de diepte in gaan.

Cynthia: Je leert bij dit soort leesclubs wel echt anders naar boeken te kijken

Het boek in maximaal tien woorden

Na de stress van de vorige vraag mochten de lezers zich uitleven in een omschrijving van het boek in maximaal tien woorden.

• Wendy: Een prachtig historisch verhaal over ontluikend feminisme, zusterschap en liefde.
• Marije: Powervrouwen die hun krachten bundelen leveren een ijzersterk feelgood verhaal.
• MarieJose: Verschillende bijzondere vrouwen overstijgen hun lot in negentiende eeuws Londen.
• Sandra: Drie sterke vrouwen in hun kracht door vriendschap en solidariteit
• Brigitte: Waarheid of leugens, drie vrouwen, één geheim, Boeiend tot het einde.
• Yvonne: Drie sterke vrouwen bundelen hun krachten.
• Laura: Een mooie historische roman met een onverwachte wending.
• Sofie: Warm, liefdevol, met vrouwen om in je hart te sluiten
• Neeltje: Historisch, sterke vrouwen, vriendschap, onderdrukking, vlot geschreven.
• Caro: Een aangrijpend verhaal over hoe drie sterke vrouwen elkaar vinden.
• Marieke: Een mooie historische roman met sterke vrouwelijke personages
• Cynthia: Een historische roman vol sterke vrouwen die je niet loslaat.
• Bonkikong: Een historische roman rond sterke vrouwen met doorzettingsvermogen.
• Tanneke: Wegdromen met moedige, liefdevolle vrouwen die strijden voor hun recht.
• Erika: Vrouwen in het Londen van de late 18e eeuw.
• Marjanne: Historische roman, vier prachtige rozen, met drie in de hoofdrol.
• Anita: Een liefdevol, historisch verhaal over onvermoede kracht en vriendschap.
• Lilianne: Een boek over hechte vriendschap tussen vrouwen en hoe zij elkaar kunnen steunen.
• Karin: Drie vrouwen ontsnappen aan hun milieu in het 19e eeuwse Londen.

De leesclub sloten we af met de vraag of de verwachtingen die we vooraf hadden ook zijn uitgekomen en of we meer willen lezen van Tracy Rees. Op beide vragen is instemmend gereageerd, Tracy Rees heeft er weer een paar fans bij.

Sterren

Het kijken naar sterren is een gebeurtenis die een paar keer terugkomt in het boek. Dan is het leuk dat we de leesclub hier afsluiten door te kijken naar de sterren die het boek heeft gekregen van de leesclublezers.

Negentien recensies zijn geplaatst. Met 8 x vijf sterren, 10 x vier sterren en 1 x drie sterren is deze leesclub afgesloten met een prachtige gemiddelde van 4,4 sterren

De leesclub van de Rozentuin was een geweldige ervaring, met veel mooie en uitgebreide antwoorden op de vragen en veel onderlinge interactie. We hebben genoten van het boek en deze leesclub.

Bedankt, Anita, Bonkikong, Brigitte, Caro, Cynthia, Erika, Janneke, Karin, Laura, Lilianne, MarieJose, Marjanne, Marije, Neeltje, Sandra, Sofie, Tanneke, Yvonne en Wendy graag tot een volgende keer.

Marieke Scheers, coördinator leesclub De Rozentuin