Citaat in de titel van Godfried Bomans. Ik heb dit citaat in de titel gekozen, omdat ik er wel iets in terugvond van De spiegel & het licht qua gevoel. Het boek wordt grimmiger, maar eigenlijk blijft de humor overeind. Nog meer zelfs misschien. 

We hebben het er in de voorgaande twee delen al uitgebreid over gehad, de stijl van Mantel herbergt erg veel humor. Toch lijkt het me leuk om even de beste momenten met elkaar te delen. Dus...

Vraag 2: Schrijf hieronder de scènes neer waarbij je tijdens het lezen echt moest (glim)lachen. Deze vraag reikt, wat mij betreft, verder dan deel 1 en er mogen hier dus ook stukken komen te staan uit de rest van het boek.