Vraag 4: Stijl

783283

30 augustus 2020

2020-08-30T14:27:10+02:00

Marjolein

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/scan%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/marjolein-28

257389

a. de schrijfstijl is vergelijkbaar, ze maakt gebruik van andere thema's en symbolen, waardoor er een andere sfeer ontstaat. b. De keuze van Mantel maakt het verhaal levend, alsof je er in werkelijkheid bij bent als lezer. Ze geeft de feiten in de geschiedenis hierdoor meer diepte en creëert begrip voor bepaalde keuzes . c. het fragment speelt zich volgens mij af in het hoofd van Cromwell en "we" is zijn uitgebreide familie met al het personeel.

0

+1

783289

30 augustus 2020

2020-08-30T14:29:56+02:00

Evy De Brabander

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20151108-WA0127.jpg

https://www.hebban.nl/!/evy-de-brabander

194366

Ik ben het wel eens met wat jij zegt bij a. Kan je een voorbeeld geven?

0

1

783283

+1

783322

30 augustus 2020

2020-08-30T15:09:12+02:00

Marjolein

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/scan%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/marjolein-28

257389

Hij kijkt meer terug voor mijn gevoel. Bijvoorbeeld aan het eind van Vile blood: " This year has been what every year is: one long royal day, from the king's first stirring to his slumber. Yet it has drawn to one singular moment, a glass concentrates the rays of the sun. Time has distilled to a single heartbeat, to the instant of the cut: the Frenchman with his sword, his perfectly calibrated motion. Daarnaast is de strijd om het geloof een groot thema in dit boek, meer dan in de voorgaande.

0

2

783289

+1

783286

30 augustus 2020

2020-08-30T14:28:27+02:00

nathaliesikkema

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/2020%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nathaliesikkema

271030

a.Zijn jullie bijzondere zaken opgevallen aan de stijl van Hilary Mantel in dit derde deel van de trilogie? Wijkt ze af van haar eerdere stijl? Het is wat giswerk, maar ik heb het idee dat ze Cromwell beter aanduidt. Niet alleen meer met 'hij, doet zus of zo. Maar; Hij, Cromwell, doet zus of zo. Ik vond dit boek op deze wijze beter leesbaar dan Wolf Hall. Ik ben niet anders over de geschiedenis gaan denken. Wel doet het mij weer beseffen dat de keuzes die ze toen hebben gemaakt ook niet overzien konden worden. Net als met 1940-45 Ik kan wel eens denken; 1944 "Nog éven volhouden" Maar wanneer je ergens middenin zit weet je niet waar en hoe het eindigt, c. Misschien heb ik wat gemist, maar ik heb in deze "wij" niets anders gelezen dan de wij van de tuinlieden.

0

+1

783290

30 augustus 2020

2020-08-30T14:30:30+02:00

Evy De Brabander

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20151108-WA0127.jpg

https://www.hebban.nl/!/evy-de-brabander

194366

Voelde het fragment bij c aan, zoals de rest van het boek aanvoelt?

0

1

783286

+1

783494

30 augustus 2020

2020-08-30T19:37:55+02:00

nathaliesikkema

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/2020%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nathaliesikkema

271030

Ik zal de passage er nog eens op naslaan. Gedaan - Nu snap ik wat je bedoeld. Het spreken in de wij-trant doet mij denken aan het koninklijke spreken in meervoud. Het snoeien van de boom is een prachtige metafoor voor het snoeiende werk van Cromwell. Ik vind het zelfs zo mooi dat ik het een plaatsje hoop te kunnen geven in mijn recensie.

0

1

783286

+1

783705

31 augustus 2020

2020-08-31T10:31:33+02:00

Merel Plat

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/merelplat.jpg

https://www.hebban.nl/!/merel-11

238892

ja precies, ik las hem ook als symbolisch bedoeld!

0

2

783494

+1

783479

30 augustus 2020

2020-08-30T19:26:27+02:00

Mariette

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_8976.JPG

https://www.hebban.nl/!/mariette-3

147147

a.Zijn jullie bijzondere zaken opgevallen aan de stijl van Hilary Mantel in dit derde deel van de trilogie? Wijkt ze af van haar eerdere stijl? Volgens mij is Hilary Mantel consistent in haar stijl. Wel heb ik het idee dat Cromwell steeds meer " mens" wordt, maar dat kan ook komen doordat ik hem inmiddels beter heb leren kennen. Zou het kunnen dat er wat meer persoonlijke overpeinzingen of twijfels bij Cromwell naar voren komen? Het kenmerkende van haar stijl vind ik de aandacht waarmee alles beschreven wordt en de humor. Beide zijn in dit deel nog steeds sterk aanwezig. Ik heb het idee dat je elk woord, of misschien wel elke letter moet lezen. Je kunt haar boeken niet globaal lezen. b. In de Engelse Reading Guide bij The Mirror & the Light wordt deze vraag gesteld: Discuss Hilary Mantel’s use of the present tense in The Mirror & the Light. She allows us to follow her characters in real time as they make decisions the consequences of which they cannot be sure. Does this change how we think of history? Haar gebruik van de tegenwoordige tijd zorgt voor tijdloosheid. Dit verhaal van bijna 500 jaar geleden, lijkt verrassend actueel. Het is altijd moeilijk om de consequenties te overzien op het moment zelf. Ik realiseer me regelmatig dat ik al heel wat geschiedenis heb meegemaakt, zonder dat ik me daar op dat moment erg van bewust was. Pas na afloop krijgen veel gebeurtenissen vaak hun betekenis. Gek genoeg is dat nu anders in deze tijd van corona. Dit heeft zoveel effect op ieders leven dat je wel degelijk in de gaten hebt dat er iets bijzonders aan de hand is. c. Op blz 561 is Thomas Cromwell in Stepney en daar gaan de tuinlieden de appelbomen snoeien. In die scène wordt er gebruik gemaakt van de 'wij-vorm'. De tuinlieden zeggen tegen Cromwell "Waag u niet zelf op de ladders, sir. Blijf maar liever op een afstandje staan kijken of wij de bomen goed in vorm snoeien." Daarna gaat Mantel door in de 'wij-vorm'. Voelde deze scène voor jullie vreemd aan? Vroeg je je tijdens het lezen af wie de 'wij' precies waren? Of het verder ging dan alleen de tuinlieden? Wij uit Stepney, waar ook Cromwell zelf bij hoort, houden ons bezig met de tuin, de voorbereidingen voor kerst en tijd voor overpeinzingen over het afgelopen jaar. Door deze vorm te gebruiken sta je nog meer middenin het verhaal dan door alleen het gebruik van de tegenwoordige tijd. Je bent als het ware een beetje te gast in het huis van Cromwell.

0

+1

783489

30 augustus 2020

2020-08-30T19:35:09+02:00

Anne Oerlemans

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Anne01%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/anne-oerlemans

117593

A. De schrijfstijl is niet heel anders en ik denk dat 'we' er intussen zo in zitten dat we er langzaam ook helemaal aan gewend zijn. Net als Nathalie heb ook ik het idee - maar dat was bij deel twee ook al zo - dat het minder lastig is om de verschillende personages uit elkaar te houden en het duidelijker is wie Mantel bedoelt wanneer ze verwijst met persoonlijke voornaamwoorden. Dat zou evengoed aan de vertaling kunnen liggen natuurlijk, misschien dat de Engelse lezers daar meer zicht op hebben? Ook vind ik het opvallend dat er heel veel flashbacks zitten in dit verhaal, Cromwell kijkt vaak terug naar het verleden, zijn verleden in Putney met Walter, maar zeker ook het meer recente verleden; de gebeurtenissen rondom Anna Boleyn, kardinaal Wolsey etc. De flashbacks worden niet echt aangekondigd maar zitten verweven in de rest van het verhaal, dat maakt het soms wel even schakelen. In Wolf Hall en Het Boek Henry heb ik dat niet op die manier ervaren, voor mij is dat wel typisch voor dit laatste deel. B. Wat een prachtige vraag! Dat real-time hadden we natuurlijk al eerder opgemerkt, ook in hoe we als lezer over de schouder van Cromwell meekijken. Dat heb ik in dit deel ook wat minder dat gevoel. Er worden ook uitstapjes gemaakt naar andere personages en hun leefwereld, hoewel dat vaak maar kort is en toch altijd Cromwell centraal blijft staan daarin. Voor mij biedt het wel een andere kijk op de geschiedenis, voor ons is dat natuurlijk inmiddels een vaststaand feit, maar het verhaal van Cromwell doet de lezer beseffen dat alles zo van toeval aan elkaar hangt, dat elke kleine stap (ik denk ook meteen aan 'the butterfly effect') de koers zomaar had kunnen doen keren en dan hadden we - ook vandaag de dag nog - wellicht in een heel andere wereld geleefd. C. Ik heb het in die scène niet echt opgemerkt, wel een paar keer dat er koninklijk meervoud gebruikt werd waar ik even van in de war was. Een paar keer benoemd Mantel het letterlijk als een koninklijk meervoud of wijst ze de lezer erop dat het in die zin gebruikt wordt, maar niet elke keer. Op het moment van lezen heb ik het dus niet anders gezien dan enkel de tuinlieden die over zichzelf in de derde persoon praten, als geheel, als dienaars eigenlijk.

0

+1

783514

30 augustus 2020

2020-08-30T20:00:02+02:00

Nicole van der Elst

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Foto%20II%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nicolevde

119593

Ik moet nog even nadenken of ik echt een andere stijl hebt opgemerkt, maar ik heb de passage die je bij c noemt wel gemarkeerd. Vooral de verwijzing naar de kroon in de wij-vorm viel mij daarbij op: 'Het midden van de boom noemen wij de kroon. We verwijderen alle loten die elkaar in de weg zitten, krom groeien, naar binnen groeien of anderszins de verkeerde kant op gaan. We dunnen de jonge loten uit, en al snoeiend proberen we uiteindelijk uit te komen op de vorm van een kelk.' (561) Het leest bijna als een indirecte sollicitatie van Cromwell op het koningschap.

0

+1

783575

30 augustus 2020

2020-08-30T21:53:47+02:00

Erna

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_default_2.jpg

https://www.hebban.nl/!/erna-van-t-westeinde

258399

Voor mij wijkt het niet zoveel af van de eerdere delen. Actief taalgebruik en tegenwoordige tijd sleept je het verhaal in. Wat mij opvalt is het grote aantal dialogen of gesprekken. Daarmee geeft Mantel de personages letterlijk een stem, en gezien het grote aantal personages vind ik dat heel knap gedaan.

0

+1

783624

30 augustus 2020

2020-08-30T23:55:42+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Ook ik zie geen afwijkingen in de schrijfstijl, de teneur is wel anders door de dreiging en het verval, je voelt naderend onheil en arme Cromwell voelt zich steeds minder comfortabel. De beschrijving van die dreiging is niet loodzwaar, maar wel zo dat je te doen hebt met Cromwell en hij weet het... De tegenwoordige tijd doet ons beseffen dat mensen altijd dezelfde dingen doen, niets wat er in het boek gebeurt komt onwaarschijnlijk over of oubollig, op een natuurlijke manier en vooral zo menselijk rollen we van de ene gebeurtenis in de andere. Wanneer het verteld zou worden in de verleden tijd kreeg je geheid iets donkers, iets afstandelijks. Nu lijkt het licht, toevallig dat het ook in de titel zit van dit deel. De passage met de tuinman en geeft aan dat het om een ‘wij-gevoel’ gaat, een traditie die saamhorigheid bevestigt, samen ambachtelijk iets doen waardoor er een prachtig product ontstaat. Het heeft ook te maken met huiselijkheid, goed eten en drinken, dat doe je ook samen.

0

+1

783634

31 augustus 2020

2020-08-31T02:20:50+02:00

Ronny van Erp

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Boekenwurm%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/vm-van-erp-van-dijk

117430

Er is wel iets veranderd naar mijn idee. In 'De spiegel en het licht' werkt Mantel meer met dialogen en ook het gebruik van de tegenwoordige tijd valt op. En het zou ook nog kunnen dat het feit dat er een ander vertalersduo aan het werk is geweest nog iets uitmaakt. Als lezer heb je nu nog meer het gevoel midden in het verhaal te staan, als het ware onderdeel van de geschiedenis uit te maken. De scène van het snoeien van de appelbomen heb ik aangestreept omdat hij opviel. Om te beginnen vindt Cromwell het belangrijk om dit klusje samen met zijn tuinlieden te doen. Waarom? Ziet hij zijn appelbomen snoeien als hetzelfde als hoe hij het koningsschap vorm moet geven opdat het kan floreren? Het midden van de boom noemen wij de kroon. (Henry is de basis van ons bestaan.) We verwijderen alle loten die elkaar in de weg zitten, krom groeien, naar binnen groeien of anderszins de verkeerde kant opgaan. (Rivaliserende of problematische familieleden, zoals Reginald Pole, worden geelimineerd.) We dunnen de jonge loten uit (bastaardkinderen worden uitgesloten), en al snoeiend proberen we uiteindelijk uit te komen op de vorm van een kelk. (De Graal als symbool voor een gezond en eeuwigdurend koningsschap?) Om het geheel in evenwicht te houden snoeien we de naar binnen krullende loten weg, zodat de boom naar buiten groeit. (Er moeten goede allianties worden gesmeed door de juiste huwelijken om een groot gebied te kunnen bestrijken.) Er wordt hier beschreven hoe Cromwell met zijn tuinlieden de appelbomen snoeit, maar het is net zo goed een beschrijving waarop Cromwell met Henry aan het koningsschap werkt. Het is dan ook niet gek dat men Cromwell vergelijkt (p 556) met Piers Gaveston, die een meer dan vriendschappelijke relatie onderhouden zou hebben met koning Edward II (1284 - 1327).

0

+1

783678

31 augustus 2020

2020-08-31T09:32:45+02:00

nathaliesikkema

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/2020%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nathaliesikkema

271030

Wat en mooie observatie van het snoeien. Ik heb het stuk gelezen, maar in eerste instantie viel mij niets bijzonders op. Ik geloof dat ik het boek best nog eens zou kunnen lezen en dat telkens weer andere zaken zullen opvallen.

0

1

783634

+1

783708

31 augustus 2020

2020-08-31T10:51:10+02:00

Marjolein

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/scan%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/marjolein-28

257389

Goed gevonden de link met Henry.

0

1

783634

+1

783722

31 augustus 2020

2020-08-31T11:19:45+02:00

Angèle van Baalen

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20200814-WA0012%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/angele-van-baalen

187756

Een heel mooie vergelijking, die je hierboven maakt! heel scherp en goed gezien. Ik ga helemaal met je mee!

0

1

783634

+1

783774

31 augustus 2020

2020-08-31T13:11:47+02:00

Ronny van Erp

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Boekenwurm%283%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/vm-van-erp-van-dijk

117430

Toen ik het stukje las, viel het mij onmiddellijk op. De appelbomen verwijzen voor mij duidelijk naar een stamboom. En ik vond het een geweldige vondst van Mantel om van een gewone actie als fruitbomen snoeien meteen over te gaan tot een bespiegeling (van Cromwell). Hij weet op dat moment, definitief, dat hij, als een valse loot aan de boom, gesnoeid zal moeten worden om de boom (Engeland) gezond te houden. Je ziet hem dan ook (p 566) een begin maken met zijn testament.

0

1

783634

+1

783924

31 augustus 2020

2020-08-31T19:22:36+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Prachtige interpretatie, eentje om in te lijsten, zo mooi met de kroon en de valse loten, een dijk van een metafoor!

0

1

783634

+1

786075

04 september 2020

2020-09-04T21:39:23+02:00

Nathalie B1

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20181018_214725%285%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nathalieb

128938

Wat een geweldige interpretatie! Die had ik niet zo gezien en nu ben ik er direct helemaal in mee!

0

1

783634

+1

783659

31 augustus 2020

2020-08-31T09:03:03+02:00

Evelien Walravens

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/-sc8621%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/ramsteentje

102350

a. Ik moet eerlijk zeggen dat mij geen verandering in stijl is opgevallen. Het is echter al even geleden dat ik de eerdere twee delen las. Wat me wel opviel is dat er meer dialoog zit in dit laatste deel en dat er veel nagedacht wordt, door Cromwell. Ook is er al een grote dreiging voelbaar op de achtergrond, voor Cromwell. In de eerdere delen was er ook dreiging aanwezig maar die gold voor andere personages. b. Het gebruik van de tegenwoordige tijd maakt het voor mij gemakkelijker om alles te begrijpen en in een context te plaatsen. Ik moet er eerlijk gezegd niet aan denken als dit boek in de verleden tijd zou zijn geschreven. Die tegenwoordige tijd maakt het juist zo uniek als dat het nu is. Alsof je meekijkt over de schouder van Cromwell, je zit er middenin. c.Die 'wij' duidt in eerste instantie op de tuinmannen, ze zijn immers met meer dus is het niet zo vreemd dat een van hen over 'wij' begint. Maar het lijkt ook wel wat op het gebruik dat koninklijke figuren in de 'wij' vorm spreken, om aan te geven dat ze boven de rest van het volk verheven zijn. De tuinmannen vinden waarschijnlijk ook dat ze het prima af kunnen zonder Cromwell. Op deze manier wordt hij min of meer aan de kant gezet.

0

+1

783677

31 augustus 2020

2020-08-31T09:32:00+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20240612-WA0000%20%281%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

a. Voor mij was Wolf Hall een aanloop, eerste kennismaking met de stijl die de auteur hanteert in haar trilogie rond Thomas Cromwell. Dit was aanvankelijk wel even aanpassen. Eens hieraan gewend, begon het steeds vlotter te lopen met lezen en begrijpen. Diagonaal lezen is zeker niet aan de orde bij een trilogie zoals deze. Nog steeds schrijft ze met een scherpe precisie, met haar typische Engelse humor ook. Ik heb geen opmerkelijke afwijking qua stijl vastgesteld. De twee vertalers – die de vorige delen niet hebben vertaald – blijven grotendeels eveneens in dezelfde stijl hun ding doen. Ik vraag me evenwel af, hoe deze twee vertalers dit werk hebben vertaald. Heeft ieder een deel voor zijn rekening genomen? Hebben ze dit huzarenstukje samen gedaan? Dit maakt me vooral benieuwd. b. Door het gebruik van de tegenwoordige tijd komt het lang vervlogen verleden heel actueel weer tevoorschijn. Je beleeft als lezer wat er vroeger is gebeurd. Hoe de personages dachten en handelden. Persoonlijk ben ik fan van de tegenwoordige tijd; die is directer. c. Het is me echt wel opgevallen, maar heeft me helemaal niet gestoord. ‘We’ kan ook als intiem weergegeven worden. Dit doet Mantel weer meesterlijk, het ‘wij-gevoel’ beklemtonen. Wij als een familie, het werkelijk bij elkaar horen, bijna als een groepje intimi.

0

+1

783704

31 augustus 2020

2020-08-31T10:30:23+02:00

Merel Plat

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/merelplat.jpg

https://www.hebban.nl/!/merel-11

238892

Ook ik vind de schrijfstijl oplopen met de schrijfstijl uit de eerdere delen. Nog steeds gedetailleerd en met humor geschreven. Ik heb nog geen opvallende verschillen opgemerkt met de vorige twee boeken in elk geval. Het is inderdaad opvallend dat de we voortgezet wordt in dit stuk. Het laat zien dat het om een gemeenschap gaat (wij-gevoel). En ik dacht dat dit stuk misschien naast een letterlijke ook meer een symbolische betekenis had. Dat het we van de tuinmannen ook gelezen kan worden als de we van bijvoorbeeld het hof, waarin ook alle "loten" die in de weg zitten verwijderd worden. Zoiets?

0

+1

783740

31 augustus 2020

2020-08-31T11:57:56+02:00

rinzewind

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_default_2.jpg

https://www.hebban.nl/!/rinzewind

237608

Volgens mij is de schrijfstijl van Hilary Mantel min of meer hetzelfde. Zij heeft enkele aanpassingen gedaan inzake het veelvuldig gebruik van Hij, Cromwell, maar verder niet opvallend veel verschil. Het gebruik van de tegenwoordige tijd geeft de indruk dat je als lezer als het ware meekijkt over de schouder van de personages. Je bent hier fan van of je bent het niet, smaken verschillen. Het hangt ook van het verhaal af of je de tegenwoordige tijd verkiest boven de verleden tijd. Het fragment met het gebruik van 'wij' heeft mij niet echt gestoord. Ik denk dat het meer gebruikt wordt om verhevenheid te illustreren.

0

+1

783912

31 augustus 2020

2020-08-31T18:28:38+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Hierboven lees ik over het gebruik van ‘hij Cromwell’, begon Mantel daar niet al mee in Boek Henry?

0

+1

783917

31 augustus 2020

2020-08-31T18:57:12+02:00

Mariette

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_8976.JPG

https://www.hebban.nl/!/mariette-3

147147

Jazeker, Tea.. daar begon hij al mee in het boek Henry, waardoor dat voor de meesten al veel gemakkelijker te lezen was. En natuurlijk omdat de lezers al bekend waren met een groot deel van de personages en de schrijfstijl van mantel.

0

1

783912

+1

784013

31 augustus 2020

2020-08-31T22:22:31+02:00

rinzewind

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_default_2.jpg

https://www.hebban.nl/!/rinzewind

237608

Ik bedoel dat er qua schrijfstijl niet veel veranderd is. Het opvallendste tussen het eerste boek en de daaropvolgende boeken is het gebruik van 'hij Cromwell' dat inderdaad reeds in het tweede boek werd gebruikt.

0

1

783912

+1

784016

31 augustus 2020

2020-08-31T22:28:02+02:00

Tea.

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/imagesUT80TQ7M%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/jupiter

123896

Ja, een mooie subtiele wijziging die extra krachtig wordt door de herhaling.

0

1

783912

+1

784175

01 september 2020

2020-09-01T11:55:35+02:00

Willeke

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/14332925_867403206721906_9213612710141141048_n.jpg

https://www.hebban.nl/!/willeke-2

117382

Een stuk dat me direct al opviel ik zie het als een metafoor, de snoeiers onderwijzen Cromwell in het snoeien de kroon (Henry) moet goed bewaard blijven en daarom moeten er loten, alles wat de groei belemmerd, weggesneden worden en hoe er na het werk weer een pot bier wordt gedronken, daarnaast melden de tuinlieden dat er veel ziektes zijn geweest. Cromwell ziet daar een metafoor in dat Cromwell zelf ook snoeit:, ook om de koning in stand te houden, de kloosters, worden gesnoeid en er is strijd: de rebellen en dat er nu tijd is om te rusten en kerst te vieren.

0

+1

784837

02 september 2020

2020-09-02T13:48:56+02:00

Janneke van Geertruy

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Screen%20Shot%202019-11-02%20at%203.47.47%20PM%283%29.png

https://www.hebban.nl/!/creansnl

251666

a. De stijl komt erg overeen met de eerdere boeken: woordgebruik, zinsopbouw en verwijzingen met subtiele humor. Mooi taalgebruik noem ik dat! En dat is, ondanks dat we nu andere vertalers hebben. Goed overeind gebleven. b. Ik vind het niet vervelend oid dat het in tegenwoordige tijd geschreven is. Juist omdat we in Cromwell zijn leven zijn en niet in zijn verleden. Wij weten wel wat beslissingen tot gevolg hebben maar Cromwell en de zijnen nog niet. Maar voor mij voelt dat compleet niet onlogisch en het gebruik van de tegenwoordige tijd voelt hier dan ook goed. c. De wij hier was mij niet direct opgevallen als iets dat is blijven hangen. Daardoor heb ik het zelf niet als storend ervaren. Verder in het boek doet het doet ook een beetje denken aan de royal we, waarbij een monarch zichzelf in meervoud plaatst.Een soort verheffing boven de rest.

0

+1

786079

04 september 2020

2020-09-04T21:49:27+02:00

Nathalie B1

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20181018_214725%285%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/nathalieb

128938

De wij-vorm komt precies inderdaad meer naar voor naarmate het boek vordert. Ik heb daar ook een gevoel van een groepje van intimi en een majestatis pluralis bij. Ik wil echter nog niet te veel kwijt over wat er komen gaat ... De stijl verschilt inderdaad niet veel van de vorige boeken. Door de steeds opbouwende achtergrondkennis heb je het gevoel dat je dieper en dieper graaft en de personages steeds beter leert kennen maar dat heeft niet per se iets met de stijl te maken denk ik. Ik geniet nog steeds van de prachtige zinnen en de humor. En toch is het af en toe ploegen omdat het niet van mijn gewoonte is zo'n dikkerd veel te lezen eigenlijk. Dat spreekt elkaar misschien toch wat tegen dan? De tegenwoordige tijd is overduidelijk en maakt het verhaal extra levendig maar dat is nu ook weer niet alleen kenmerkend voor deze boeken of Mantel vind ik. Zo heb ik ook al meer historische boeken gelezen.

0

+1

786257

05 september 2020

2020-09-05T13:43:10+02:00

LiesjeV

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Koala%287%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/liesjev-2

195308

a. De schrijfstijl als dusdanig is vergelijkbaar met de twee vorige delen van de trilogie. Mantels schrijfstijl is dynamisch met een constante wisseling van scènes. Daarnaast is er Mantels aandacht voor de alledaagse dingen en de uitgewerkte beschrijvingen van kleding, stoffen, binnenhuisinrichting, ... Ook haar superieur gevoel voor zwarte humor is kenmerkend: een ingehouden, “tongue-in-cheek”, soms gortdroge Britse humor. Understatements zijn hierbij een veelvuldig aangewende stijlfiguur. Wat typisch is voor dit derde deel is dat we nu de oudere Cromwell ervaren die terugblikt op het verleden en de balans tracht op te maken van zijn leven tot nu toe. Elementen uit de eerdere delen passeren opnieuw de revue maar steeds met een andere invalshoek of met extra informatie. b. Het gebruik van de tegenwoordige tijd heeft het effect van een teletijdmachine: je wordt meegevoerd naar de tijd van Cromwell en het voelt alsof je in een hoekje van de kamer de verschillende scènes gadeslaat. c. In eerste instantie interpreteerde ik deze “wij” als het perspectief van Cromwell dat duidt op zijn verbondenheid met de tuinmannen, zijn betrokkenheid bij zijn personeel. Maar evengoed betreft het hier een gebruik van het pluralis majestatis (koninklijk meervoud).

0

+1

786423

05 september 2020

2020-09-05T18:52:18+02:00

Evy De Brabander

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20151108-WA0127.jpg

https://www.hebban.nl/!/evy-de-brabander

194366

Al vind ik de schrijfstijl wel echt vergelijkbaar, toch heb ik het idee dat er nog veel meer in dit boek zit dan in de vorige twee delen. Vooral in dit derde stuk dat we hebben gelezen, moest ik echt mijn aandacht er goed bij houden om niet te verdwalen. Ligt dat aan mij? Of hadden jullie ook dat sommige passages wel erg ingewikkeld aanvoelen en dat je ze nog een keer moet lezen om goed te vatten wat er staat?

0

+1

786569

06 september 2020

2020-09-06T05:49:12+02:00

Angèle van Baalen

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20200814-WA0012%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/angele-van-baalen

187756

Ja, ik heb ook het idee dat er wat 'vagere' stukjes tussen zitten. Eerlijk gezegd lees ik er dan maar een beetje overheen 'van dat zal wel' . Moet natuurlijk niet, maar ik voel ook de adem in mijn nek van de voortschrijdende, of beter voortijlende tijd. Over doseren gesproken😉! Toch kom ik nog veel plaatsen tegen met humor, soms zo dat ik zelfs hardop in de lavh schiet. En mooie metaforen en vooruitwijzingen. Ik heb het idee dat ee ook veel meer teruggekeken wordt. En dat er minder gebeurt maar meer gesproken wordt.

0

1

786423

+1

786695

06 september 2020

2020-09-06T12:18:40+02:00

Guy Doms

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20240612-WA0000%20%281%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Guy Doms

107176

De inhoud is aan het veranderen, stel ik vast. Veel dialoog, die ten koste gaat van de actie. Zo ervaar ik het toch op dit moment. Een gevaarlijke situatie, zeker nu ik drie totaal verschillende boeken aan het lezen ben. Om niet te ver vooruit te gaan lezen met De spiegel & het licht. Dit boek, een boek over de Tweede Wereldoorlog en een thriller. Ik maak het mezelf ietwat te moeilijk, vrees ik.

0

1

786423

+1

786809

06 september 2020

2020-09-06T14:52:52+02:00

Angèle van Baalen

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20200814-WA0012%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/angele-van-baalen

187756

Helemaal mee eens, Guy. Veel dialogen die ik wel mooi vind, hoor, daar niet van. En dat heen en weer gedraal tussen wel opstand, niet opstand. Wegsturen op missie en terugkomen van missie. Veel flashbacks en het nieuwe van Jenneke maken het wel mooi, maar echte actie waardoor het verhaal je naar verder het boek intrekt, ontbreekt op dit moment.

0

2

786695

+1

787298

07 september 2020

2020-09-07T15:59:54+02:00

Janneke van Geertruy

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Screen%20Shot%202019-11-02%20at%203.47.47%20PM%283%29.png

https://www.hebban.nl/!/creansnl

251666

Er is inderdaad veel dialoog en veel flashbacks. Toch vind ik dat persoonlijk niet heel storend. Ik lees er rustig doorheen, maar ik lees wel alleen op momenten dat ik alleen ben, niet met mn dochtertje (5 jaar) in de buurt. ;)

0

2

786695

+1

787351

07 september 2020

2020-09-07T18:25:27+02:00

Evy De Brabander

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG-20151108-WA0127.jpg

https://www.hebban.nl/!/evy-de-brabander

194366

Ja, zo doe ik het ook. Ik heb er nog een recensieboek doorheen lopen, dat is ook geen lichte lectuur, maar het leest wel vlot. En ik ben begonnen aan een vierluik.

0

2

786695

+1

De spiegel & het licht

Vraag 4: Stijl

Reacties op: Vraag 4: Stijl

De spiegel & het licht

Meer informatie

Vraag 10 : Nu is het aan jullie!

Vraag 9: Meest memorabele moment

Vraag 8: Bij een goed einde hoort een goed begin

Vraag 7: Vertalen = de meest diepgaande vorm van lezen

Vraag 6: Geweldig geweld

Fun question

Vraag 5: There's sometimes a weird benefit to having an alcoholic, violent father. He really motivated me in that I never wanted to be anything like him.

Vraag 4: Stijl

Achtergrond en interviews

Vraag 3: Water

Vraag 2: Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.

Minicollege-zaal

Vraag 1: Een woelige zee wordt eens kalm. Een bosbrand is eens uitgewoed. Op elke ramp volgt stilte en herstel.

De spiegel & het licht van Hilary Mantel

Mail ontvangen en dan?

Leesclubcafé [geen spoilers]

Leesclubdiscussie [spoilers toegestaan]

It's better to burn out then to fade away

Gerelateerd

De spiegel & het licht Hilary Mantel