Deze Hebban Leesclub las de afgelopen weken 'De Sprookjesverteller' van de Duitse Antonia Michaelis over Anna die de mysterieuze Abel een sprookje hoort vertellen aan zijn zusje en daardoor geïntrigeerd raakt. Nieuwsgierig naar het eindoordeel?


INHOUD

Wanneer Anna op school een pop vindt, blijkt die tot haar verrassing toe te behoren aan Abel Tannatek. Ze raakt geïntrigeerd door de jongen die door iedereen op school meestal gemeden wordt, tenzij ze iets van hem nodig hebben. Wanneer Anna hoort hoe Abel, een spijbelaar en drugsdealer, aan zijn zusje een sprookje vertelt, zoekt ze toenadering. In kleine beetjes vertelt Abel het vervolg van het sprookje en het blijkt meer geworteld te zijn in de realiteit dat Anna aanvankelijk kon denken. Als er doden in het verhaal vallen, duikt ook in de werkelijkheid het eerste lijk op...

LEESCLUB

Aan de hand van een tiental discussievragen bespraken de leesclub-deelnemers wat zij van het boek vonden.

De kleurrijke omslag sprak de meeste deelnemers wel aan, vooral de druppels bloed werkten intrigerend, al zouden een paar mensen eerder voor een strakke cover kiezen. Samen met de tekst op de achterflap was de nieuwsgierigheid snel gewekt.

De schrijfstijl van Antonia Michaelis werd door de deelnemers als pakkend en poëtisch beschreven. Lucanne noemt de schrijfstijl prachtig en dromerig. Ze heeft intens genoten van het boek. De schrijfster heeft volgens Conny veel oog voor details. Het leest heel lekker weg en het verhaal wordt boeiend verteld. Liane vond het in het begin wel een beetje wennen en had het idee dat het hier en daar wat gekunsteld aanvoelde. Later in het kwam ze erin en  las ze het boek redelijk snel uit. Henriet noemt het schakelen tussen het sprookje en de realiteit het meest opvallende element. Wanneer de spanning in het sprookje toeneemt, neemt die ook toe in het leven van Abel en Anna. XantraNevyn vindt dat de Sprookjeswereld van Abel als een soort vlies over de "echte" wereld valt.

In het begin werd de plot van het verhaal als wat vaag ervaren. Miky merkt op dat naarmate het verhaal vorderde de opbouw beter werd. Ze vond het verhaal op zich niet heel erg verassend, maar er was voldoende ruimte over om andere personages dan de uiteindelijke dader te verdenken. Hierdoor bleef het boek spannend en boeiend. Voor Passion 2 Create was de proloog wat onduidelijk. Toen ze die na afloop teruglas, was het echter helemaal helder. De proloog bracht meteen een element van spanning in een verhaal dat

Hoofdpersonage Anna had een vreemde kijk op de wereld. Ze ondergaat gedurende het verhaal wel de nodige veranderingen. Ze maakt een grote groei door. Nancy noemde haar een laatbloeier met andere interesses dan haar vriendengroep. Ze was nogal gesloten en stelde zich moeilijk open. Abel was wat dat betreft hetzelfde. Volgens Maryse merkt de lezer meteen dat er iets is met Abel. Hij vertrouwt niemand en heeft alleen zijn kleine zusje Misha. Marleen geeft aan dat Anna in het begin echt heel klein en timide overkomt, maar al vrij snel groeit ze boven haar leeftijdsgenoten uit. Abel vond ze meteen al erg volwassen, alsof hij nooit kind heeft kunnen zijn. 

Familie en relaties werden vaak genoemd als thema’s in het boek, maar ook het vertrouwen in anderen. Volgens Kells zie je het aspect familie en liefde terug bij Abel en Misha, maar ook Anna wordt er bij betrokken. Haar relatie met Abel is niet evident en in haar eigen familie speelt er ook het één en ander. Voor Yvie was het belangrijkste thema: hoe ver ga je voor iemand anders? Dit is in het hele boek terug te vinden in wat Abel doet voor Misha en wat Anna doet voor Abel.    

Een echte boodschap konden de meeste deelnemers in het boek niet echt vinden, al oppert Nancy datopvoeding toch bepalend kan zijn voor je leven. Neline denkt dat de auteur met haar boek misschien wil laten zien wat verwaarlozing met iemand doet en dat liefde blind maakt.

BEOORDELING

De meningen over ‘De sprookjesverteller’ zijn verdeeld. Het gegeven van het sprookje sprak de deelnemers zeker aan, al hadden sommige lezers verwacht dat het over verschillende sprookjes zou gaan in plaats van één vertelling en Passion 2 Create vond het begin best taai. Samen met haar waren er nog een paar deelnemers die moeilijk in het verhaal konden komen. Zowel Marleen als Nancy hadden weinig voeling met het verhaal en voor hen voldeed het boek dan ook niet aan de verwachtingen.

Toch waren er ook positieve geluiden te horen. Hoewel de plot een andere kant uitging dan gedacht, werd Yvie aangenaam verrast door het boek. Maryse noemt het sprookje dat Abel vertelt erg mooi en Conny vond het gewoon een fijn verhaal om te lezen. Miky hoopte op een mooi en spannend verhaal met een magische touch. Dat is voor haar zeker uitgekomen.

Het boek kwam langzaam op gang. In de eerste hoofdstukken kabbelde het verhaal een beetje voort en bleef het vaag. Dat vroeg doorzettingsvermogen van de lezer. De laatste honderd bladzijden zijn een storm aan emoties en de afloop deed een paar deelnemers toch even naar adem happen. Enkele scènes waren behoorlijk hard om te lezen en ook bij sommige beslissingen van Anna, moet een toekomstige lezer zeker in staat zijn vraagtekens te plaatsen. Het is YA, maar er zitten wat weerhaken aan. Naarmate het verhaal vorderde, vielen er een hoop puzzelstukjes op hun plaats. Het mooie was echter dat tegelijkertijd bleek dat een aantal van die puzzelstukjes in het sprookje zaten.

Na afloop van de leesclub werd duidelijk dat de meningen verdeeld waren. De ene deelnemer noemde het boek een prachtige mix van ontdekkingsreizen, een bad boy met een groot hart, verdriet, liefde, vriendschap, wanhoop en een vleugje mysterie en de andere zei dat juist die mix voor een krampachtig resultaat zorgde waarin de personages minder goed waren uitgewerkt en soms zelfs ongeloofwaardig waren. Voor weer anderen draaide het boek anders uit dan verwacht, maar was het toch gewoon prettig lezen.  

Het globale eindoordeel van de leesclub luidt 3 sterren. De recensies van de deelnemers aan de leesclub zijn terug te vinden op de boekpagina van De sprookjesverteller.