De verborgen kinderen van Elizabeth Byler Younts
Vóór haar nieuwste roman, die naar het Nederlands vertaald werd door Marijne Thomas als De verborgen kinderen, schreef Elizabeth Byler Younts vooral historische fictie over de Amish. Ze was nog jong toen zij en haar ouders de gemeenschap verlieten, maar bleef altijd trouw aan de tradities en het geloof. Dat resulteerde eerst in een boek over haar eigen ervaringen, vervolgens een vertaalde trilogie en daarna nog een onvertaalde roman, The Solace of Water, die de Carol Award won. Ze consulteert voor televisieshows over de Amish en het Pennsylvania Dutch-dialect.
Met De verborgen kinderen slaat ze voor het eerst een andere route in. Toch gaat de historische roman (die oorspronkelijk verscheen als The Bright Unknown) ook over een gemeenschap die zichzelf afschermt en weinig inmenging van buitenstaanders duldt – de psychiatrie van de jaren 40 in Amerika. Er weerklinkt iets bekends als de twee hoofdpersonages besluiten het enige huis te verlaten dat ze altijd hebben gekend, de wijde wereld in, op zoek naar meer.
De verborgen kinderen
De veertienjarige Brighton kent alleen het leven binnen de grauwe muren van gesticht Riverside. Hier wordt ze opgevoed en onderwezen door verpleegster Joann. Brighton weet niet dat Joann geheimen bewaart die een sleutel vormen tot haar verborgen verleden. Een verleden dat Brighton vasthoudt in het sombere Riverside.
Brightons enige vriend en lotgenoot is de albinojongen Angel. Samen besluiten ze te ontsnappen. Maar weglopen is één ding, voorbereid zijn op de buitenwereld is iets heel anders. Zonder geboorteakte en geld zijn ze overgeleverd aan de genade van vreemdelingen, die niet altijd het beste met hen voor hebben…
Leesfragment
Een roman over een emotionele zoektocht, terwijl het tegelijkertijd dieper in historische maatschappelijke kwesties duikt en kinderen zoeken naar hun plaats in de wereld. Klinkt dat als een boek voor jou? Lees hieronder een sneak preview en schrijf je daarna meteen in voor de leesclub!
