De schrijfstijl van een boek heeft veel facetten. Zo schrijft de ene auteur een boek met korte zinnen die toch veelzeggend zijn en de ander gebruikt lange zinnen, liefst met bijzinnen, om het verhaal duidelijk te maken. Soms zie je eenvoudig taalgebruik, een andere keer bevat de tekst moeilijke woorden. De ene auteur zul je nooit betrappen op een (taal)fout, de andere auteur vind dit minder belangrijk. Soms moet je het verhaal tussen de regels door lezen of je weg zoeken tussen allerlei beeldspraak. De ene auteur wordt grof, de ander houdt het uiterst beschaafd. Soms ligt de humor er dik bovenop, een andere keer is die juist heel subtiel aanwezig. Alles is mogelijk. We gaan bij de tweede vraag de schrijfstijl van Braekeveldt eens onder de lope nemen.

Vraag 2

Vraag 2a.

Wat vind jij typerend aan de schrijfstijl van Steven Braekeveldt?
Welke 3-4 kernwoorden zou je hiervoor gebruiken?
Hoe zou je dit in enkele zinnen uitleggen aan een potentiële lezer die veel waarde hecht aan een bijzondere schrijfstijl?

Vraag 2b.

Direct bij het openslaan van het boek ontdekten *Wil2* en Samm fouten in de tekst. Heb jij die ook gezien? Welke fouten heb jij ontdekt? Of, wat ook kan, trek jij je daar totaal niets van aan, als het verhaal maar leuk is?