Dat snufje magie

Betty is 13 jaar oud als ze te horen krijgt dat er een reden is waarom ze nooit ver van huis mag. Er blijkt een vloek te rusten op haar en haar twee zussen. Zelfs hun grootmoeders leven wordt bepaald door die vloek. Betty’s zucht naar het ontdekken van de rest van de wereld maakt dat ze op zoek gaat naar een oplossing. Een snufje magie kan ze hierbij wel gebruiken. Het eerste deel van een serie over deze zussen is recent vertaald. De leesclub-deelnemers zijn daar erg blij mee.

Het enthousiaste knetterde half november het leescafé in, toen de deelnemers stuk voor stuk aangaven hoe blij ze waren met deze leesclub. De vloek van de kraaientoren bleek een uitnodigende titel voor liefhebbers van magische jeugdboeken. Al heel snel volgden enkele lezers die met een eigen exemplaar wilden meedoen. Als kers op de taart waren er ook een aantal kinderen van deelnemers die het wel zagen zitten om dit boek mee te lezen. 

Die omslag

Al snel heeft iedereen zich voorgesteld en met een virtueel kopje koffie of thee in het cafe plaatsgenomen. Een dag later komen de boeken al binnen. Niet gedruppeld maar als een waterval dropt de post deze prachtige jeugdromans bij de deelnemers thuis. Direct wordt het enthousiasme over de cover gedeeld. Al ver voor de officiële discussie startte, bespraken we dan ook al de omslag van het boek. Over het algemeen worden de kleuren en het reliëf mooi gevonden maar wat hadden we graag een hardcover gehad. 

Kyran, de zoon van Sanne:

Ik vind de omslag mooi maar ik ben minder enthousiast over de softcover.

Evy, die heel veel jeugdboeken leest, is iets minder enthousiast:

Ik vind de cover wel heeeeel druk en dat stompt me een beetje af. Daardoor ga ik in eerste instantie niet goed naar het detail kijken. Sommige dingen, zoals dat water, vind ik niet heel mooi. Ik ben ook anti het kleur van de mist. Ik heb het gewoon niet voor dat palet kleuren. 

Zoals Evy al noemt: Wat is er veel te zien op die omslag. De meeste deelnemers worden er nieuwsgierig van. Sommige elementen herkennen we direct na het lezen van enkele hoofdstukken. Andere details roepen wat vragen op. Pas als je het boek gelezen hebt, weet je waar al die details voor staan. Voor een enkeling bleek zelfs het lezen van het boek niet alles te verklaren wat op de cover zichtbaar was.

Bibiboekt:

De omslag is er een die er direct uitspringt! De kleuren, het reliëf, de illustraties. Ik heb er echt een tijdje naar zitten kijken. Er is zoveel te zien! Ook de achterkant is prachtig. 

Een magische wereld met bijzondere personages 

Michelle Harrison, een Engelse schrijfster en illustratrice die al 12 jeugdboeken op haar naam heeft staan, creëert een fijne magische wereld waar we ons van alles bij kunnen voorstellen. Ze beschrijft het zo magisch dat het moeilijk is om te raden waar het verhaal zich ongeveer afspeelt en ook over de tijd waarin het speelt variëren de meningen. Tijdloos is misschien wel de beste beschrijving. De kledingstijl van de drie zussen zien de meeste deelnemers juist op dezelfde manier voor zich. Jurken met van die schorten met zakken, sober en praktisch. Hoewel de jongste van de drie, Charlie, het hier niet mee eens is.

Uschi

…eigenlijk is het ook tijdloos en niet gebonden aan een periode.

De meeste personages in het boek worden omarmd en de grootste voorkeur gaat uit naar de drie zusjes. Pru en Jarid worden gezien als de slechteriken maar een personage met slechtheid of diepgang zoals President Snow (Hongerspelen) of Sneep (HP) wordt nog wel gemist in het verhaal. Misschien vinden we zo'n personage terug in de volgende delen?

Jolanda Ista

Ik heb zo'n zwak gekregen voor Charlie, juist vanwege dat aandoenlijke kinderlijke in haar!

Saskia

Misschien zit in het vervolg nog wel iemand uit de familie van Sorsha bij, een slechterik die nog steeds leeft? Een soort Voldemort?

Het verhaal en de stijl

Het verhaal verloopt lekker, met hier en daar een interessante flashback. Het verhaal is goed leesbaar en te begrijpen voor kinderen. Toch roept het plot hier en daar nog een vraag op. Zo vraagt Sanne zich aan het eind af hoe het zit met vader. Melissa (Xmells) vraagt zich af waarom het zo mistig is nu terwijl de zon juist vaak scheen in het verleden. Marjolijn vraagt zich juist af waarom het personage Clarissa aan het einde van het verhaal weer terug kwam. Met z’n allen proberen we te achterhalen hoe het ingenieuze plot in elkaar zit.

Hoe origineel het boek ook is, toch herkennen we enkele elementen uit andere verhalen. Zo zijn er vergelijkingen te trekken met Mary Poppins, Harry Potter, Nevermoor, Rapunzel in de toren, Sneeuwwitje, De serie Tangled en de Heks van Limbricht. Marion Licht vergeleek de drie zusjes met de personages uit Charmed.

De schrijfstijl wordt als plezierig ervaren en Laurie merkt terecht op dat het zo fijn is dat de auteur niet belerend overkomt.

Joelle

Het was makkelijk te lezen wat bij een kinderboek past. Door de fijne schrijfstijl las het verhaal ook lekker vlotjes. Wel moest ik soms even schakelen bij de flashback over Sorsha’s leven. Deze voelde soms out of the blue. Ik denk dat dit voor een kind wellicht wat lastiger kan zijn.

De meesten vonden die terugblikken juist een bijzonder element in het boek. Ook de drie magische voorwerpen hadden een bijzondere rol.
Een ander bijzonder element noemde Vanessa Geensen.

Ik vind het tijdreizen verrassend in het verhaal. […] Soms kan dat een goedkope truc zijn om een verhaallijn op te lossen, maar dat is hier niet het geval. 

We hadden veel plezier bij het beschrijven van het boek of een van de personages in 5 woorden en het leukste was om te raden welk personage door de ander beschreven werd.

Zonder belerend over te komen, heeft de auteur toch enkele mooie boodschappen overgebracht op ons als lezers. Er zaten mooie en leerzame thema’s in. Bronja beschreef een van deze thema’s en wees ons nog op iets bijzonders in het boek.

Wat ik een mooie boodschap vond binnen dit boek is dat je nooit iemand moet waarderen op uiterlijk of in relatie tot jezelf, en hoe je je soms in iemand kan vergissen. Mooi hoe Harrison twee dezelfde situaties schetst die tegenpolen blijken…

…en die tegenstellingen blijken vaker naar voren te komen.

Onze beoordeling

De meeste deelnemers hebben intens genoten van dit boek.
Mandy omschrijft het zo:

De schrijfster had mijn volledige aandacht bij de proloog. Ook toen aan het begin van het verhaal de drie magische voorwerpen werden geïntroduceerd, zat ik helemaal in het magische verhaal. Helaas nam voor mij dat magische gevoel in de loop van het boek af. Ik kan er niet zo goed de vinger op leggen waardoor dat nu komt. Door de open eindjes en de vraagtekens schreeuwt dit boek om deel 2. Daarom geef ik het boek 4 sterren.

En Anneke voelde het net even anders

Geen enkel boek is echt perfect, maar in elk genre loop je tegen verhalen aan die daar dicht bij komen. En voor mij was dit er zo eentje. Ik hoop echt dat de volgende delen ook vertaald zullen worden.

Dat we genoten hebben van het boek van Harrison blijkt uit onze beoordeling met een mooi eindgemiddelde van 4,2 sterren.