De leesclub
Begin februari hebben 15 enthousiaste thrillerlezers het bericht in de mailbox dat zij zijn uitgekozen om mee te mogen lezen met De Waarheid van Melanie Raabe. Voor de meesten de eerste kennismaking met deze auteur. De dikte van het boek valt mee, 336 bladzijden. Ook leest het volgens de leesclubdeelnemers makkelijk weg. Ruim een week nadat het boek bij iedereen is bezorgd kan de discussie van start.

Het boek
De Waarheid is het tweede boek van Melanie Raabe. Het verhaal wordt grotendeels verteld door Sarah. Zeven jaar geleden raakte haar man vermist tijdens een zakenreis in Zuid-Amerika. Sindsdien heeft zij niets meer van hem vernomen. Ook geen eis om losgeld. Dan opeens ontvangt ze bericht dat hij weer naar huis komt. Maar de man die zij op het vliegveld treft lijkt misschien dan wel op Phillip, haar echtgenoot, maar is het volgens Sarah zeker niet. Hij gaat mee naar huis. Voor Sarah volgt een periode van frustratie en angst. Hij weet alles van haar, maar ze herkent hem niet.

De discussie
Al voor de eerste vraag wordt gesteld in de discussie geeft Ferry aan dat hij het gedrag en de gedachten van Sarah niet logisch vindt. De anderen beamen dit, maar hopen op een verklaring later in het verhaal. Ook Gert herkent deze verwarring. Hij verklaart dit door de afwisseling van korte en lange zinnen. De korte zinnen geven, volgens hem, wel heel goed het paniekgevoel van Sarah weer.

De titel wordt door vrijwel iedereen goed bevonden. Steph refereert aan een ander boek. Volgens haar zou de titel “een van ons liegt” dit boek ook niet misstaan. Dazzle oppert het alternatief “zingende vogels”, deze zijn namelijk zowel aan het begin als het eind van het verhaal prominent aanwezig. Dat blijkt ook uit de quote die Hilma voor haar recensie aanhaalt: “en op dat moment houden de vogels op met zingen”. Deze quote geeft voor haar heel goed het gevoel van Sarah weer.

De stukken geschreven uit het perspectief van de vreemde/Phillip roepen vragen op.  Met name als het plot is onthuld voelt een aantal lezers zich ietwat bedrogen. Ronald is een van hen. Hij verklaart wel het mysterieuze omtrent de vreemde. Hij geeft aan dat de clou direct onthuld zou zijn als de vreemde bij naam zou zijn genoemd. De afstandelijkheid die hij naar zijn zoon laat zien bevestigt deze verwarrende gevoelens, zegt Hélène. Zij begrijpt niet dat hij na zeven jaar te zijn weggeweest zijn zoon niet direct wil vastnemen.

Ondanks de spannende elementen meent een deel dat De waarheid niet echt in het thrillergenre past. Suzanne vindt het meer een psychologische roman. Elly bevestigt dit. Zij had meer spanning verwacht. Voor haar kabbelde het verhaal nu zachtjes voort. Door dat voortkabbelen voldeed het boek niet aan de verwachtingen die Karin vooraf had. Veel vragen bleven voor haar onbeantwoord. Te weinig werd er verklaard omtrent de afwezigheid van Phillip. Ook Wendy werd teleurgesteld in haar verwachtingen. Naast dat zij het jammer vond dat een aantal vragen onbeantwoord bleef, was ook het eind van het boek niet wat zij had gehoopt. Voor Lien verliep het verhaal juist wel volgens verwachting. Zij genoot van de spanning. Totdat de clou bekend werd. Zij gaf aan zelfs ontgoocheld te zijn met deze uitkomst.

Lieve zal deze auteur niet hoog op haar lijstje plaatsen. Toch sluit ze niet uit dat ze in de toekomst nog iets zal lezen van Melanie Raabe. Ook voor Monica was dit een eerste kennismaking met deze auteur. Zij heeft genoten van de schrijfstijl. Het plot viel ook haar iets tegen, maar dat weer houdt haar niet nog eens iets van Melanie Raabe te lezen.

De beoordeling
Uit de discussie bleek dat De Waarheid niet de volle vijf sterren zou halen. Monica en Suzanne vonden het wel 4 sterren waard. Tien lezers gaven drie sterren. Drie lezers één minder, twee sterren. Dit brengt het gemiddelde van deze leesclub op 3 sterren.