Over het boek
Stephen Kiernan schreef al meerdere romans. Hij is erg geïnteresseerd in de Tweede Wereldoorlog en zijn boeken spelen zich dan ook vaak af tijdens de Tweede Wereldoorlog. De wereld gedeeld door twee is hierop geen uitzondering.

Van 1942 tot 1946 leiden de VS operatie Manhattan Project waarin wetenschappers in het diepste geheim werken aan het ontwikkelen van een atoombom. Op het levens- en liefdesverhaal van een van hen werd deze roman gebaseerd.

De discussie
De achterflap legt veel nadruk op de emoties. Er wordt beweerd dat hun wereld instort als ze Brenda en Charlie ontdekken waar ze aan meegewerkt hebben. Niet zo gek dus dat de verwachtingen op dat punt hoog zijn. Volgens Martijn was het zelfs de reden om het boek te willen lezen. Volgens hem komen de gevoelens van Charlie redelijk goed naar voren hoewel het slechts een klein deel van het boek was. Ook M4ri4nn3 geeft aan dat dit voor haar de reden was om het boek te lezen, maar ze vindt de uitwerking nogal teleurstellend: “Ik had het fijn gevonden als de schrijver daar wat meer kleur had bekend. Nu blijf je toch met je eigen ethische afwegingen en invullingen zitten.”
Michelle erkent dat er bij Charlie sprake is van een schuldgevoel: “Maar dat wordt redelijk snel opgelost.” Vanaf het thuisfront lijkt Brenda minder last te hebben van schuldgevoelens. Volgens Martin maakt ze zich vooral zorgen om Charlie: “Het lijkt wel alsof ze trots is.” Mathilde geeft aan het niet eens te zijn met de bewoording: “De wereld stopt niet met draaien voor hen.”

Kiernan laat in het nawoord weten dat het verhaal grotendeels fictief is. “De echte Charles Fisk leverde slechts het raamwerk voor een verder volledig fictief verhaal”, aldus de auteur. Hoe veel vrijheid mag een auteur zichzelf gunnen om nog het stempel ‘gebaseerd op een waargebeurd verhaal’ te kunnen krijgen?  Wat Erika betreft heeft een schrijver daarin veel vrijheid: “maar het moet wel goed duidelijk gemaakt worden in een woord vooraf of achteraf, wat wel en niet met de waarheid strookt.” “Gebaseerd op een waargebeurd verhaal betekent voor mij dat de feiten kloppen, maar de gesprekken, dialogen en overdenkingen et cetera verzonnen zijn. In deze roman ligt de waarheid veel verder weg. Dat vond ik jammer,” laat Annelies weten. Volgens Ada is dit begrip nogal ruim geïnterpreteerd: “Er heeft iemand gewerkt aan de atoombom en daarna is hij een orgelbedrijf begonnen. Het is eigenlijk een fictief verhaal gebaseerd op een bestaand persoon.” Martin is het met haar eens: “Ik zie het meer als een verhaal met raakvlakken met de werkelijkheid.” Voor Marije is het vooral belangrijk dat de schrijver, in het geval van een historische roman, de feiten correct weergeeft. Lieke geeft aan dat ze er geen probleem heeft met was aanpassingen van de realiteit. Het is immers geen non-fictie boek: “Maar als het liefdes- en het levensverhaal op zoveel punten verschilt van de werkelijkheid, zoals de auteur aangeeft in zijn nawoord, dan mag ‘gebaseerd op’ van mij wel vervangen worden door ‘geïnspireerd door’”. De bewoording heeft Marleen op het verkeerde been gezet. “Toen ik me aanmeldde voor deze leesclub dacht ik dat het om een non-fictie verhaal zou gaan. Voor mij mag een schrijver zich zoveel literaire vrijheid permitteren als hij wil, maar dit moet dan wel duidelijker gemaakt worden op de flaptekst.” Ze kan zich dan ook wel vinden in de bewoording van Lieke.

Eindoordeel en waardering
Niet alle verwachtingen zijn uitgekomen. Het merendeel van de lezers is van mening dat de flaptekst geen goede weergave is van het verhaal. Het gemiddelde eindoordeel komt uit op 2.9 sterren.
Lieke: “Deze roman lijdt onder tal van beloften die worden gedaan en niet worden ingelost.” (Twee sterren)
Renate: “Het is een mooi verhaal, maar vooral gewoon een mooi liefdesverhaal tussen twee jonge mensen in tijden van oorlog.” (Vier sterren)
Martijn: “Toch blijft er een gevoel van gemis over na het lezen van dit boek.” (Drie sterren)
Elseline: “Het verhaal draait absoluut niet om de gevolgen van die historische gebeurtenis, in tegenstelling tot wat je zou denken op basis van de kaft.” (Twee sterren)